Wersja dla osób niedowidzących
Petersburg – Moskwa – Irkuck – Władywostok. Podróż najdłuższą linią kolejową świata, tam gdzie diabeł mówi dobranoc.
Bezkresne buriackie stepy, biedne syberyjskie wioski, majestatyczne jezioro Bajkał.
Piotr Milewski zabiera nas w fascynującą podróż, która okazuje się także podróżą w czasie. Skomplikowana historia budowy kolei łączy się tu z zaskakującym obrazem współczesnej Rosji – niegdyś potężnego imperium, tygla kulturowego. Podlane wódką i serdecznością rozmowy ze współpasażerami oraz prawdziwy kalejdoskop postaci: kombatanci na obchodach Dnia Zwycięstwa, dzikie dzieci nad Bajkałem, młoda Buriatka-szamanka czy kontuzjowany maratończyk dorabiający jako striptizer w klubie nocnym.
Do tej pory tak przystępnie i lekko, a zarazem poważnie i dogłębnie potrafili pisać tylko angielscy historycy z reporterskim zacięciem. Ta książka w idealnym rytmie, kołysząc jak pociąg, opowiada dzieje kolei transsyberyjskiej i pokazuje zarazem współczesną Rosję. Przypomina, jak żelazne drogi zmieniały świat, pośród protestów równie silnych, jakie wywołuje dziś internet.
Opisuje dziewiętnastowieczne zmagania z nowoczesnością (oraz ekonomią i geografią) i równocześnie pokazuje, jak bardzo imperium carskie wciąż wpływa na ludzi od Warszawy po Władywostok.
-Max Cegielski, pisarz, dziennikarz TVP Kultura i Radia Roxy
Dzięki Piotrowi Milewskiemu przeżyłem wielką przygodę kolejową, o której marzyłem od lat. Podróżując jego Transsyberyjską, słyszałem stuk kół i bełkotliwe rozmowy przygodnych współpasażerów z przedziału, wyraźnie czułem zapach niedomytych ciał i mdławy smak taniego piwa, zwiedziłem kilka syberyjskich miast i ponownie ujrzałem Bajkał, a przy okazji poznałem historię budowy transsibu... Słowem, przejechałem szmat świata, w którym odległości liczy się w godzinach i dniach, a upływ czasu w wiorstach, nie wyłażąc z domu. Ta książka to zarazem jedna z najbardziej rzetelnych polskich relacji o dzisiejszej Rosji, jakie czytałem. Bez okrasy, ale i bez dąsów.
-Mariusz Wilk, pisarz, podróżnik
Piotr Milewski - urodził się w 1975 roku w Chełmie, wychował w Opolu. Studiował w Poznaniu, Wiedniu, Pasawie, Filadelfii, Sapporo i Otaru. Dziewięć lat spędził w Japonii.
Debiutował w 2000 roku wierszem na łamach Magazynu Literacko- Publicystycznego Młodych Iskra. W tym samym roku uzyskał wyróżnienia w I Ogólnopolskim Konkursie Literackim „O Gęsie Pióro" oraz IV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O ludzką twarz człowieka", a rok później otrzymał nagrodę za anglojęzyczne wiersze w konkursie University of Pennsylvania Asian Literary Magazine Mosaic Spring Contest.
Współdziałał z grupą poetycką Pilleus skupioną wokół Legnickiej Biblioteki Publicznej, łączącą literackie tradycje europejskie i japońskie.
Współpracuje z polskimi i japońskimi czasopismami oraz z prasą polonijną (publikował fotoreportaże, korespondencje i eseje w Rzeczpospolitej, Gazecie Wyborczej, Tygodniku Powszechnym, Odrze, Zwierciadle, Miesięczniku społeczno-kulturalnym Teraz (w Filadelfii), Gazecie Polskiej w Japonii, Mainichi Weekly w Hokkaido Shimbun, Gengo i Tetsudō Fan).
Współautor książki „Hokkaido – Japonia bez gejsz i samurajów" (Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2006).Wędruje, pisze, fotografuje.
