Bolo

Na to pytanie po części już odpowiedziałeś - jestem młodym muzykiem, aczkolwiek "młody" to pojęcie względne. Mam 28 lat, teraz posiadam już także muzyczne wykształcenie, wcześniej przez kilkanaście lat sam uczyłem się grać i śpiewać. Wykonywałem w swoim życiu dużo przeróżnych zawodów i nadal zresztą to robię, natomiast muzyka jest zawsze w innej kategorii - i nie jest to do końca mój zawód. Po prostu jest to coś, co kocham robić i na tym się koncentruję.

To prawda. W ostatnim czasie chciałem wyjechać na rok z kraju, do czego zresztą przygotowywałem się w psychiczny ale i bardziej formalny sposób, m.in. wynająłem swoje mieszkanie w Warszawie ale... poznałem kobietę z Wrocławia, no i tutaj teraz spędzam cały swój czas. Na razie jest to miesiąc, w planie rok, może dłużej, zobaczymy. Teraz tutaj próbuje układać swoje życie. Wrocław jest moim punktem odniesienia i jakby nie było próbuję się tutaj po prostu odnaleźć, również muzycznie.

Zdecydowanie można tak powiedzieć. :)

To bardzo szerokie pytanie, bo zapytałeś i o Wrocław w kontekście "robienia kariery" i o to co znajdą fani na płycie. Tak więc odpowiem kompromisowo. :) Wrocławscy fani mogą zdobyć płytę na moich wrocławskich koncertach i na ulicy, gdzie grywam ostatnio regularnie. We Wrocławiu na pewno dużo się dzieje, gra tutaj dużo artystów, w Warszawie oczywiście też, ale tam grałem całe życie i trochę już mi się to znudziło, przez co poszukiwałem jakiegoś nowego miejsca. Natomiast od czasu kiedy istnieje internet to promowanie się jest trochę łatwiejsze i nie trzeba być tak bardzo przywiązanym do miejsca, więc czy to jest Wrocław, czy jakaś mała mieścina, skąd mogę wysyłać swoje nagrania w sieć, nie ma to jakiegoś większego znaczenia. Wrocław jest pięknym miastem, o czym na co dzień coraz bardziej się przekonuję i już widzę, że rzeczy które tu stworze, będą wartościowe.

BOLO: Oczywiście pojawiają się myśli, które kazałyby mi coś zmienić na tej płycie, ale chyba każdy muzyk tak ma. Natomiast wolę traktować "Outside the Box" jako skończone już dzieło, a wszelkie zmiany i nowe pomysły po prostu wykorzystuję na koncertach. Co do utworów na płycie to część z nich jest premierowa, a część jest anglojęzyczną wersją numerów z "Tam", ponieważ jak już wspominałem, chciałem wyjechać i promować go za granicą, także na ulicy. Zostałem jednak w Polsce, a płyta razem ze mną, ale na pewno było to ciekawe doświadczenie, język angielski jest bardziej plastyczny, śpiewny.

O jednym powodzie już wspomniałem, było to spowodowane chęcią wyjazdu. Chciałem wraz z nowym rokiem akademickim wyjechać z kraju i musiałem sprężyć się z nagraniem całego materiału, a po drugie miniony rok obfitował w dużą ilość inspiracji i to się po prostu przełożyło na tempo powstawania materiału. Co więcej mam już cztery numery na nowa płytę, więc jeszcze drugie tyle i będzie gotowa kolejna.

Pierwsza płyta była zbiorem utworów, które tworzyłem przez pięć lat - od 2008 roku, więc siłą rzeczy rozstrzał muzyczny tych kompozycji był większy, rodziły się one w różnych momentach mojego życia. Natomiast nowa płyta składa się z utworów, które powstały w krótkim okresie czasu, jest dużo bogatsza muzycznie, wykorzystałem więcej instrumentów, dołożyłem perkusjonalia, więcej jest też ścieżek wokalnych. Dużo nauczyłem przez ten rok więc jest to bardziej świadoma płyta.

Inspiracją jest dla mnie codzienne życie oraz rzeczy które czytam i oglądam, ludzie z którymi się spotykam i rozmawiam, a więc właściwie każdy numer na tej nowej płycie ma jakiś osobny, własny motyw. Na przykład "Smuggler's Den", czyli "Melina przemytników", inspirowany był książką Sergiusza Piaseckiego pt. "Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy", która opowiada o przemytnikach na kresach. Jest to bardzo plastyczny obraz ich poczynań, który mnie urzekł, dlatego też napisałem o nich folkowo-punkową pieśń. Część utworów inspirowana jest moimi podróżami, kiedy to jeździłem sobie stopem po Europie i spałem w różnych dziwnych miejscach. Było wtedy również wiele samotnych wieczorów i nocy, gdy miałem dużo czasu na przemyślenia, a duch tych przemyśleń znajduje się gdzieś tam na płycie. Inspiracją była między innymi również sytuacja polityczna w Europie. Ostatni numer na płycie, czyli "Slave No Equal Slave" (w tłumaczeniu "Słowianin nie jest niewolnikiem") odnosi się do obecnej sytuacji Ukrainy, ale i sytuacji w Polsce, gdzie od lat obserwujemy wykupywanie polskiego kapitału przez zachodnie koncerny. Utwór nawołuje do obrony niepodległości Polski, ale nie tylko w kontekście obrony zbrojnej, ale przede wszystkim w kontekście narodowego kapitału, który przez lata był budowany, a teraz za bezcen jest sprzedawany.

Muzyka, którą tworzę jest oczywiście jakąś tam wypadkową artystów i zespołów, których słucham. Ale nie staram się brzmieć jak ten czy tamten band. Grałem wiele różnych gatunków i wciąż to robię, a element oryginalności, bierze się stąd, że robie to akustycznie.
Muzycznych idoli mam wielu, stąd zapewne stylistyczny rozstrzał moich utworów. Metallica i Pantera z jednej strony, Joss Stone i John Butler z drugiej. Celtic-punkowe dokonania The Dreadnoughts i zabawa słowem polskiego rapera Łony. Wreszcie jazz spod znaku Armstronga i Ellingtona na zmianę z Hendrixem i Pearl Jam. Słucham wszystkiego, co ma dla mnie charakter i muzyczny sens, stylistyka to drugorzędna rzecz, ale powiedzmy, że na pewno wolę gitarę elektryczną niż klawisze.

Tytuł płyty związany jest z moją życiową filozofią, co z kolei znajduje odzwierciedlenie w tekstach. Opowiadając swoje historie, zachęcam do poszukiwania i kultywowania indywidualności. A samo już znaczenie słowa "standard" jest dla naszej indywidualności okaleczające. Podróż własną, mniej uczęszczaną, samodzielnie odkrytą ścieżką jest natomiast warta dużo więcej niż przemieszczanie się "z prądem". Jednak tytułowe pudełko to dla mnie także telewizor, internet, radio i inne przekaźniki, które łatwo mogą zniekształcić naszą percepcję. Media filtrują rzeczywistość wokół nas, taka ich rola. Ale uważam, że warto samemu wyjść na ulicę czy łono natury i doświadczać życia za pomocą własnych zmysłów.

Nie wiem czy takie posunięcie kłóci się z ideą muzyki, ale na pewno pozostaje w zgodzie z ideą życia muzyka. Nagrywam płyty własnym sumptem, nie ma zobowiązań wobec nikogo, chce żeby moje utwory usłyszało jak najwięcej ludzi, żeby przyszli na koncert, sprawdzili jak gram na żywo. Dlatego ich zachęcam, udostępniając swoje nagrania. A jeśli będą chcieli mnie wspomóc, uznają że warto zapłacić mi za to co robię - proszę bardzo. Płytę można kupić przez internet i na koncertach.

Jeśli terminy "popularny" i "rozpoznawalny" będą zawsze szły w parze ze słowem "artysta", to tak. Mam ludziom coś do powiedzenia , poważnie traktuję to, co robię i chcę żeby ludzie mieli możliwość zapoznania się z moją muzyką. Obecnie w promocji pomaga mi Cantara Music, a ja regularnie koncertuję, więc ten cel jest powoli realizowany.