Moje wrażenia po spotkaniu przygotowawczym zrealizowanym w ramach projektu:
„Be On Your Way 2” w Rumunii.

W dniach 17 i 18 lipca 2019 roku wziąłem udział w spotkaniu przygotowawczym liderów grup narodowych uczestniczących w projekcie „Be On Your Way 2”. Miejscem realizacji projektu jest urocze miasteczko Comanesti położone na terenie Karpat Wschodnich.

Pierwszą rzeczą, która uderza cudzoziemca po znalezieniu się w Rumunii, jest niesłychana życzliwość ludzi. Dzięki niej moja podróż z Bukaresztu odbyła się bez przeszkód, chociaż język angielski znają tam z reguły tylko osoby młode i wykształcone.

Samo spotkanie odbywało się w atmosferze wręcz rodzinnej. Zakwaterowani zostaliśmy w niewielkim hoteliku „Sophia”, gdzie byliśmy jedynymi gośćmi. Główni prowadzący projektu: Andrei Prundeanu i Radu Busuioc są sympatycznymi facetami z dużym doświadczeniem w realizacji tego typu przedsięwzięć. Również członkowie „zespołu wspierającego” – uczniowie szkół średnich i studenci okazali się bardzo opiekuńczy i uczynni.

Dzień pierwszy minął nam na wzajemnym poznaniu się i wycieczce w pobliskie góry. W drugim zaznajomieni zastaliśmy z założeniami i harmonogramem samego projektu, który zostanie zrealizowany w trzeciej dekadzie października 2019r. Po południu odwiedziliśmy miejscowe muzeum, gromadzące zbiory etnograficzne oraz dzieła sztuki tworzone przez pochodzących z okolicy artystów.

Przedstawiony plan działań bardzo przypadł mi do gustu, chociaż nie jestem specjalistą w żadnym z zagadnień, których projekt dotyka. Jego wielką zaletą jest, moim zdaniem, dobre zbalansowanie wymiaru zajęć poświęconych zdobywaniu przez uczestników kompetencji twardych i miękkich. Jako czynny nauczyciel zdaję sobie sprawę, że te drugie są niedoceniane zarówno przez uczniów szkoły branżowej, jak i technikum. A to przekłada się niestety na ich funkcjonowanie w szkole i później na rynku pracy. Projekty mobilności osób młodych pozwalają na przełamywanie pewnych barier psychicznych czy zakorzenionych stereotypów myślowych w sposób naturalny, bez udziału świadomości, co nie jest możliwe w warunkach szkolnych. Żadna drama realizowana w obrębie oddziału klasowego nie wytworzy takiej sytuacji stresowej, w jakiej funkcjonuje uczestnik projektu poza granicami swojego kraju, „zmuszony” współpracować z osobami zupełnie obcymi sobie językowo i kulturowo.

Moi uczniowie to w osiemdziesięciu procentach młodzież z terenów wiejskich. Dla wielu z nich udział w projektach jest jedyną możliwością wyjazdu za granicę i doświadczenia obcej kultury. Dlatego doceniam pracę ludzi tworzących platformę dla tego rodzaju doświadczeń. Mam nadzieję, że wszyscy sprostamy wyzwaniu, które nas czeka w październiku.

Sławek