DANCE FOR LIFE is a project that brings together to Busteni, Romania 56 creative young people from Italy, Slovenia, Poland, Turkey, Croatia, Romania, to deepen and to promote the human rights and fundamental freedoms through Arts Workshops and activities: dance, Film, Acting, Music, Multimedia.

During the 15 days of activities, the participants were creating a film promoting human rights and encouraging active citizenship and solidarity of young people through the arts, with dance moments and characters involved in limit situations. The participants, actors and writers were supposed to find the best solutions for the characters to overcome the difficult situations planned in the screenplay. Also the participants performed a Flash Mob to promote the human rights, peace and tolerance, on September 24, 2016, in Brasov.

DANCE FOR LIFE to projekt łączący ze sobą 49 kreatywnych młodych ludzi z Włoch, Słowenii, Polski, Turcji, Chorwacji, Rumunii, w celu pogłębienia i promocji praw człowieka oraz fundamentalnych wolności poprzez warsztaty artystyczne i aktywności: taniec, film, muzykę, multimedia.

Podczas 15 dni działań, uczestnicy tworzyli film, promujący prawa człowieka i pobudzający aktywne obywatelstwo oraz solidarność młodych ludzi poprzez sztukę, zawierający momenty taneczne oraz postacie znajdujące się w ograniczających sytuacjach. Uczestnicy, aktorzy i twórcy filmu mieli za zadanie odnaleźć dla postaci najlepsze sposoby pokonania trudności zaplanowanych dla nich w scenariuszu.

Uczestnicy zaprezentowali również Flash Moba w celu promowania praw człowieka, pokoju i tolerancji, dnia 24 września, 2016 r. w Brasov.

Beneath we are presenting the movies and photojournalism of the project “Dance for Life”

Poniżej przedstawiamy filmy i fotoreportaż  z projektu “Dance for Life”

FLASH MOB:

SHORT FILMS:

FORUM THEATER EXERCISES:

Activities on the project/Aktywności na projekcie:

 Interactive workshops on the topic of human rights/ Warsztaty interaktywne na temat praw człowieka

 European Week of Tango – performance of the tango dancers - participants of the project „Dance for Life”/Europejski Tydzień Tanga – występ tancerzy, a zarazem uczestników projektu “Dance for Life”

Writing the screenplay/Pisanie scenariusza

Shooting the movies promoting human rights/Kręcenie filmów promujących prawa człowieka

Movie editing/Montaż filmów

 Preparations to flashmob/Przygotowywania do flashmoba

Visiting the Bran Castle – residence of Dracula/Zwiedzanie Zamku w Branie – siedziby Drakuli

 Cultural Evenings/Wieczory Kulturowe

Parts of everyday programme: Warm Ups, Energizers, Integration/Elementy codziennego programu: Rozgrzewka, Energizery, Integracja

Game: Treasure Hunting/ Gra: Poszukiwanie Skarbów

Projekt dotyczył praw człowieka, a jego głównym założeniem było nakręcenie filmu, mającego wyrażać ochronę praw ludzkich, a także prezentacja tanecznego flashmoba na ulicach miasta Brasov. Obydwa cele zostały zrealizowane, a efekty pracy będzie można oglądać w Internecie. Projekt w skali od 1 do 10 oceniam na mocne 6. Choć wszystkie założenia zostały osiągnięte, to jednak ich realizacja przysporzyła uczestnikom niemałych wyzwań i wyrzeczeń. Działo się to głównie za sprawą organizacji, która nie funkcjonowała zbyt dobrze. Osoba odpowiedzialna za projekt zupełnie nie przestrzegała planu dnia i zawsze spóźniała się na zajęcia, co skutkowało frustracją ze strony uczestników, gdyż nikt nie wiedział co się kiedy będzie działo. Przykładem może być wyjście na zajęcia do teatru. Podczas porannego spotkania zostaliśmy poinformowani, że idziemy do teatru (nikt nie powiedział gdzie ten teatr dokładnie jest ani po co tam idziemy).

To małe niedopowiedzenie spowodowało, że niektórzy w teatrze byli po 15 min., a inni w tym organizatorka po 2 godzinach. Gdy przyszła pora obiadu i wszyscy zaczęli narzekać, że są głodni, Zana postanowiła zacząć zajęcia i wyznaczyła 2 osoby odpowiedzialne za przygotowanie choreografii do ataku terrorystycznego. Kiedy byliśmy w trakcie prób, Zana nagrała krótki filmik, po czym dzień później oznajmiła, że będzie on częścią głównego filmu. Pomimo wielu sprzeciwów, nie pozwoliła nam powtórzyć tej sceny i nagrać jej jeszcze raz.

Podobne zdarzenie miało miejsce, kiedy byliśmy w trakcie prób do flashmoba. Wszyscy byliśmy mocno zaangażowani, by nasz pokaz wyszedł jak najlepiej i dzień przed występem, kiedy jeszcze bardzo dużo osób się myliło i chciało ćwiczyć choreografię, przyszła Zana i oznajmiła, że teraz będziemy robić coś innego. My jako uczestnicy czuliśmy się jakby zabijała w nas wszystkie dobre emocje i chęci, do tego by efekty tego projektu były jak najlepsze. Być może zabrakło z jej strony przygotowania, być może empatii, albo jest ona osobą niestworzoną do tego typu działalności. Pomimo tych wszystkich potknięć organizacyjnych, projekt uważam za udany. Każdy team włożył wiele wysiłku i pracy, by zrealizować film. Nie straszny był nam deszcz czy zimno oraz kilkugodzinne kłótnie. Ponadto, wieczory kulturowe były bardzo solidnie przygotowane przez każdy kraj, więc nie tylko wzbogaciliśmy się o umiejętności aktorsko-montażowe, ale także poznaliśmy wiele ciekawostek na temat innych krajów, a także spróbowaliśmy ich tradycyjnych przysmaków.

Za co muszę pochwalić organizatorkę to za grę miejską, którą zorganizowała. Uważam, że była to najciekawsza aktywność podczas projektu, dająca nam możliwość większej integracji i rywalizacji zarazem. Zadania nie były oczywiste i często wymagały pracy całej grupy.Z drugiej strony, zabrakło mi na tym projekcie tańca, którego w zasadzie nie było w ogóle. Żałuję, że będąc w kraju, gdzie tango jest tak popularne i mając w grupie zawodowej klasy tancerzy, nie zostały zorganizowane żadne warsztaty taneczne.

Na koniec chciałabym jeszcze pochwalić i podziękować polskiej drużynie, która przez cały wyjazd starała się trzymać razem, pomagać sobie i jak najgorliwiej przyczyniać się do realizacji założeń projektu. Było nas wszędzie pełno, jako nieliczni stawialiśmy się na większości zajęć pełną grupą i na pewno dostrzegła to niejedna osoba. Myślę, że dużą zasługę miało w tym spotkanie organizacyjne we Wrocławiu, które nie tylko pomogło nam się poznać, ale także uczuliło na pewne zachowania i okoliczności.

Wszystkie posiłki, aż do końca trwania projektu odbywały się w stołówce ośrodka wczasowego według rozkładu, z wyłączeniem dni gdy realizowaliśmy projekt poza terenem Villa Cristina (np. wyjazd do Brasov lub zajęcia w miejskim ośrodku kultury). Posiłki były skromnie przyrządzone, ale personel kuchni dokładał starań żeby spełnić moje potrzeby w miarę swoich możliwości i kwalifikacji (dieta wegańska) i był otwarty na wszelkie sugestie. Spotkałam się z bardzo życzliwą obsługą i szacunkiem ze strony osób pracujących w kuchni. Każdego dnia przed warsztatami porannymi i popołudniowymi odbywaliśmy rozgrzewkę prowadzoną przez grupę danego kraju. Miała ona formę tańca, ruchowej zabawy, masażu lub ćwiczeń fizycznych. Co drugi wieczór, rozpoczynając od trzeciego dnia (18 września), odbywały się kulturalne wieczory, na których uczestnicy danych narodowości przygotowywali prezentacje na temat swoich krajów, quizy, zabawy oraz poczęstunek. Każdy wieczór kulturalny zakończony był zabawą taneczną. Drugiego dnia (sobota, 17 września) rano czekały na nas zajęcia integracyjne służące lepszemu wzajemnemu poznaniu się oraz zapamiętaniu imion. Zajęcia odbywały się w formie zabaw w grupie. Stworzyliśmy wspólnie mapy opisujące nasze oczekiwania, obawy, umiejętności artystyczne oraz sporządziliśmy listę osób posiadających sprzęt do filmowania. Po przerwie obiadowej wspólnie ruszyliśmy do Cantacuzino Castle. Na miejscu zrealizowaliśmy w grupach zadanie nakręcenia krótkich wywiadów-autoprezentacji. Wieczorem udaliśmy się do miejskiego ośrodka, w którym odbywał się festiwal tanga i gdzie mieliśmy okazję podziwiać występy taneczne, w tym dwojga członków projektu Dance for Life.

Trzeciego dnia (niedziela, 18 września) po rozgrzewce przystąpiliśmy do pracy w grupach. Otrzymaliśmy materiały dotyczące Praw Człowieka i stworzyliśmy mapy analizując poszczególne z nich. Ostatecznie każda z grup oficjalnie zaprezentowała swoją pracę i wnioski. Przy kolejnym ćwiczeniu, pozostając w tym samym składzie, zostały nam przydzielone tematy- wybrane prawa człowieka, który mieliśmy za zadanie zaprezentować w formie teatralnej scenki. Wspólnie wymyśliliśmy formę i treść przekazów naszych przedstawień i zaprezentowaliśmy je jeszcze tego samego wieczoru. Czwartego dnia (poniedziałek, 19 września) po porannej rozgrzewce udaliśmy się do miejskiego domu kultury. Przez pierwsze kilka godzin dowolnie korzystaliśmy z dostępnej przestrzeni sceny, bez żadnego wyznaczonego zadania. Po przybyciu Organizatorki zaczęliśmy wspólnie realizować, pod kierunkiem kilku uczestników projektu zajmujących się choreografią, scenki teatralne wyrażające m.in. napad terrorystyczny. Wieczorem wspólnie oglądaliśmy filmiki-autoprezentacje, które stworzyliśmy drugiego dnia warsztatów na terenie Cantacuzino Castle. Piątego dnia (wtorek, 20 września) zostaliśmy podzieleni na grupy filmowe i podjęliśmy dyskusje na temat skryptu, formy oraz podziału ról. Szóstego dnia (środa, 21 września) kontynuowaliśmy pracę nad skryptem oraz rozpoczęliśmy dyskusje nad formą i pierwsze próby Flash Moba, którego mieliśmy zaprezentować w Brasov. Siódmego dnia (czwartek 22 września) stworzyliśmy choreografię oraz rozpoczęliśmy próby realizacji Flash Moba.

Ósmego dnia (piątek, 23 września) kontynuowaliśmy przygotowania do realizacji Flash Moba. Podczas popołudniowych zajęć Organizatorka zaprezentowała nam możliwości kręcenia ujęć filmowych. Dziewiątego dnia (sobota, 24 września) po śniadaniu wyruszyliśmy całą grupą projektu Dance for Life autokarem do Bran'u, gdzie mieliśmy przyjemność zwiedzać zamek Drakuli. Po zwiedzaniu zamku całą wycieczką udaliśmy się autokarem do przejezdnej restauracji na obiad. Po posiłku pojechaliśmy razem do Brasov gdzie na rynku zaprezentowaliśmy przygotowanego wcześniej Flash Moba (performance wykonaliśmy dwukrotnie, w dwóch różnych częściach miasta). Po występie tanecznym mieliśmy czas wolny. Po zebraniu się wszystkich uczestników, wspólnie powróciliśmy autokarem do ośrodka wczasowego w Busteni. Dziesiątego dnia (niedziela, 25 wrzesień) rozpoczęliśmy w grupach kręcenie zdjęć do filmu Dance for Life. Dziesiątego dnia (poniedziałek, 26 września) kontynuowaliśmy kręcenie zdjęć do filmu. Jedenastego dnia (wtorek, 27 września) kontynuowaliśmy kręcenie zdjęć do filmu. Dwunastego dnia (środa, 28 września) rozpoczęliśmy edycję zebranego materiału filmowego. W godzinach wieczornych, pod opieką właścicielki ośrodka udaliśmy się na spacer w celu zwiedzania pobliskiego wodospadu. Trzynastego dnia (czwartek, 29 września) rano kontynuowaliśmy edycję materiału, a w czasie zajęć popołudniowych zostaliśmy podzieleni na grupy i zagraliśmy w grę Łowcy Skarbów. Była to zabawa polegająca na zebraniu w określonym przedziale czasowym przedmiotów, sporządzeniu zdjęć i filmów wideo odpowiadających na zadania wyznaczone na liście, którą otrzymaliśmy na początku gry. Wieczorem, w sali konferencyjnej wspólnie oglądaliśmy efekty naszej pracy. Czternastego dnia (piątek, 30 września) kontynuowaliśmy edycję materiału. Piętnastego dnia (sobota, 1 pazdziernika) zakończyliśmy edycję materiału. Popołudniu wspólnie oglądaliśmy film Dance for Life.

Szesnastego dnia (niedziela, 2 pazdziernika) wyjazd uczestników grupy polskiej. Elementem, którego zabrakło mi w projekcie była postać silnego lidera jasno i klarownie określającego zasady i zadania, stanowczo wyznaczającego podział ról w zespołach oraz egzekwującego konsekwencje niestosowania się do regulaminu (np. spóznianie się na zajęcia). Podczas trwania całego projektu w moim odczuciu panowała atmosfera ogólnego rozprężenia i zamieszania. Udział w powyższym projekcie stanowił dla mnie lekcję komunikacji, organizacji oraz zachowywania zimnej krwi w warunkach chaosu. Zwrócił moją uwagę na to jak istotne jest zachowanie wewnętrznego spokoju i dystansu, w celu dokonania obiektywnej oceny sytuacji oraz podjęcia właściwych kroków w celu rozwiązania problemów, zamiast ich zasilania. Poczułam jak ważnym jest rozsądne działanie i równowaga pojedynczej jednostki w warunkach zamieszania oraz branie pełnej odpowiedzialności za swoją własną postawę, z racji tego, że każdy z nas ma wpływ na otaczający nas świat i całość, którą wspólnie stanowimy. Poza elementami wzbogacającymi mnie emocjonalnie, projekt ten dał mi możliwość doświadczenia pierwszy raz w życiu uczestnictwa we Flash Mob'ie oraz spróbowania swoich sił w roli aktorki filmowej. Wzbogacającymi były również zajęcia grupowe, które pozwalały na wzmocnienie zdolności liderskich oraz umiejętności pracy w zespole. Plusem była także możliwość pogłębienia znajomości języka angielskiego. Jednym z najcenniejszych dla mnie doświadczeń była wymiana międzykulturowa. Bardzo cenię sobie doświadczenie przyjaznej, życzliwej atmosfery i wzajemnej otwartości. Udział w tym projekcie wzbogacił mnie o znajomość wielu kreatywnych, wartościowych i inspirujących ludzi pochodzących z rozmaitych części Europy. Jestem wdzięczna za te doświadczenia i doceniam możliwość udziału w powyżej opisanym projekcie.

Pracę nad tematem rozpoczęliśmy następnego dnia od analizy Konwencji o Prawach Człowieka i Podstawowych Wolnościach, po czym mieliśmy przedstawiać interpretację Artykułów w odniesieniu do potrzeb człowieka. Kolejne zajęcie – odgrywanie scen o prawach człowieka rozbudziło w nas kreatywność oraz motywację do kręcenia filmu o tej tematyce. W następnych dniach podzieliliśmy się na grupy i zaczęliśmy według instrukcji koordynatora tworzyć film o prawach człowieka. Największym wyzwaniem podczas tworzenia była organizacja grupy oraz znalezienie wspólnego rozwiązania, czemu sprzyjała wielkość grupy, nawał pomysłów oraz ogólnie panujący chaos. Determinacja i ciężka praca uczestników doprowadziły ostatecznie do utworzenia filmu, chaos przerodził się w produktywność oraz dobrą zabawę przy tworzeniu scenariusza oraz kręceniu scen. Uczestnicy wymiany byli mniej lub bardziej doświadczeni w temacie kręcenia filmów, każdy posiadał inne pasje, umiejętności techniczne oraz taneczne, tak więc udało nam się zawrzeć w filmie różne formy tańca. Na projektach metodą nauki jest edukacja nieformalna, czyli nauka poprzez praktykę, a obrót spraw na wymianie z pewnością stał się cenną lekcją dla uczestników, gdzie bez wykładów zdobyliśmy wiedzę na temat kręcenia filmów, pracy w grupie, przewodzenia i koordynacji grupą oraz wiele innych umiejętności.

To, co zyskaliśmy podczas projektu zależy od naszych subiektywnych odczuć. Dla mnie projekt był okazją do poznania wspaniałych, kreatywnych, tryskających energią i pomysłami ludzi z pasją, okazją do wzięcia udziału w procesie tworzenia filmów, nauką tańca, gry aktorskiej, lepszego poznania, nabrania fascynacji innymi kulturami, lepszym poznaniem swoich mocnych i słabych stron oraz obserwacją zachowań społecznych. Oprócz tworzenia filmu miałam do tego wszystkiego okazję dzięki wieczorom kulturowym krajów uczestniczących oraz zajęciom, warsztatom zainicjowanym przez koordynatora i uczestników. Wymiana w Rumunii jest dla mnie przykładem tego, że sukces projektu jest zależny od wszystkich uczestników. Jestem wdzięczna za możliwość udziału w projekcie oraz za doświadczenie i wiedzę, którą dzięki niemu zdobyłam.

Tam również nagrywaliśmy krótkie filmy wideo. Wieczorem poszliśmy do teatru na pokaz tanga argentyńskiego, na którym tańczyła między innymi dwójka naszych uczestników z Włoch. W następnych dniach przygotowywaliśmy flashmob , którego tematem było prawo człowieka do życia. W sobotę pojechaliśmy do zamku w Branie, słynnego z powodu hrabiego Drakuli. Wieczór spędziliśmy w Brasovie, gdzie zaprezentowaliśmy przygotowany przez nas flashmob. W drugim tygodniu projektu przygotowywaliśmy, nagrywaliśmy i edytowaliśmy w grupach filmy video. Stały się one częścią głównego filmu, opowiadającego o grupie tancerzy przeżywających atak terrorystyczny. Podczas całego projektu wieczorami organizowane były wieczory kulturowe krajów uczestniczących w projekcie.

Nasza grupa zaprezentowała ciekawy quiz połączony z degustacją polskiego jedzenia, a nasi uczestnicy byli przebrani w polskie stroje z różnych okresów historycznych, które sami przygotowaliśmy. Ostatniego wieczoru po dobrej zabawie musieliśmy niestety się pożegnać i rozjechaliśmy się do naszych krajów. Wyjazd zwrócił moją uwagę na problem nieprzestrzegania praw człowieka na świecie, a wspólne cele i zajęcia pozwoliły mi na poznanie nowych kultur i ciekawych ludzi, z którymi mam nadzieję utrzymywać kontakt długo po zakończeniu projektu.

Podczas projektu przygotowaliśmy wspólnie flash moba, którego następnie zaprezentowaliśmy na rynku w pobliskim mieście Brasov, oraz film promujący prawa człowieka. Bardzo fajnie było w ostatni dzień oglądać efekty pracy wszystkich uczestników w prawie godzinnym filmie. Najciekawszymi elementami projektu były tzw. „cultural nights”, na których każdy z kraj prezentował swoją kulturę, tradycję, potrawy, muzykę, tańce, oraz wszelkie ciekawostki dotyczące danego kraju.
Wspólne codzienne posiłki w tak licznym gronie były również przestrzenią do ciekawych rozmów i poznania bliżej innych uczestników, co dla mnie osobiście było największą wartością tego projektu. Podsumowując, projekt zaliczam do udanych i jak najbardziej polecam wszystkim wzięcie udziału w takim przedsięwzięciu. Możliwość nabrania nowego doświadczenia, poznania ciekawych ludzi i zdobycia dobrych wspomnień jest nieoceniona.