Ostatnio Dodane

"Indywidualność jest raczej drogą niż celem i raczej drogą jedyną niż najlepszą." (F.Ch. Hebbel, poeta niemiecki)       Niech żyje Ambroży Kleks!     „Pamiętajcie chłopcy – rzekł do nas na samym początku pan Kleks – że nie będę was uczył ani tabliczki mnożenia, ani gramatyki, ani kaligrafii, ani tych wszystkich nauk, które są zazwyczaj wykładane w szkołach. Ja wam po prostu pootwieram głowy i naleję do nich oleju."   Czas spojrzeć na dziecko holistycznie, a testy traktować jako jedno, i to nie najważniejsze, z narzędzi diagnostycznych. Najważniejszym narzędziem diagnostycznym od lat i w dalszym ciągu jest „common sense" czyli zwyczajna sensowność w obserwacjach i zbieraniu danych na całokształt obrazu ucznia – młodego i w procesie dorastania człowieka. I poza tym, by oceniać innych,…

  Część pierwsza: przygotowanie klasy przedszkolnej do kreatywnej pracy z dziećmi...           Gdy jeszcze czynnie pracowałam w Kanadzie jako nauczyciel wychowania przedszkolnego w module rozrastającego się programu wg potrzeb i pomysłów dzieci, które to pomysły tworzyły podstawę programową wraz z mapą ich powiązań ze wszystkimi obszarami rozwoju dziecka (intelektualno-emocjonalno-socjalno-motorycznego), prowadziłam taką grupę, gdzie środowisko klasowe było tzw. trzecim nauczycielem. Trzeba było zatem przyłożyć wielu starań do jego wykreowania i takiego urządzenia klasy, by zachęcała i umożliwiała dzieciom kreatywny rozwój.   To, że nauczyciel powinien się ciągle dokształcać i zmieniać metody pracy w zależności od zmieniających się potrzeb dzieci oraz modelu wychowania w zmieniającej się rzeczywistości, nie wzbudza żadnych wątpliwości, a wręcz jest oczekiwane od rodziców, jak i samych uczniów, choć ci…

  To zdarzyło się w środę, czternastego września. Ci którzy tam byli, potwierdzą, że nie było to zwykłe spotkanie autorskie.   Anna Teluk-Lenkiewicz w brawurowy sposób podbiła serca publiczności, opowiadając o swojej debiutanckiej książce „Nie każdy jest Rain Manem". Trudnych pytań się bała, a prowadząca, Kasia Szewczyk, autorkinie oszczędzała -pytania nie jednego wprawiłyby w zakłopotanie.                     Zaintrygowana publiczność ochoczo przyłączyła się do maglowania autorki i w ten sposób upłynęły okrąglutkie dwie godziny. Niesamowite, w jak przyjemnej atmosferze można rozmawiać o sprawach ciężkich i kontrowersyjnych, jak można zainteresować ludzi problemem ich nie dotyczy. Ale gdzie diabeł nie może, tam Ankę pośle.   Spotkanie powoli dobiegało końca, jednak jeszcze nic nie zapowiadało tajemniczych wydarzeń, które sprawiły, że już…