Wersja dla osób niedowidzących
Antologia poezji węgierskiej adresowana jest nie tylko do Czytelników, którzy fascynują się poezją w ogóle, lecz również i do tych, dla których poezja stanowi literaturę abstrakcyjną. Liczę na to, że lektura pięknej, starej liryki węgierskiej może być dla nich zachętą do pokochania poezji. Pomysł zebrania Antologii zrodził się trzy lata temu, kiedy w gronie przyjaciół przedstawiłem kilka wierszy poetów węgierskich, oczywiście w języku polskim.
To opowieść o przygodach Teiny - niezwykłej dziewczynki, która ma nadprzyrodzone zdolności. Dziewczynka dorasta, ale magia pozostaje. Po latach Teina dowiaduje się, że jej syn Makuba, a potem jej wnuczka Leina, to również nadzwyczajne dzieci, które kontaktują się z innym, nieznanym światem.
To bajka o przepięknej przygodzie, jaką jest życie. Opowieść o marzeniach, o przemijaniu, o pokoleniach.
Opowiem wam historię dwóch dziewczyn, Hani i Karoliny. Mieszkają w Krakowie. Trafiły do domu dziecka, gdy ich rodzice zginęli w wypadku. Bardzo to przeżyły. Czekają na adopcję. Ale wciąż cały czas bardzo tęsknią za swoimi rodzicami, oglądają wspólne zdjęcia i płaczą. Nie znoszą domu dziecka.
I życie toczy się dalej to książka wyjątkowa nie tylko ze względu na młody wiek autorki, ale przede wszystkim głębię tematu i wgląd w życie wewnętrzne bohaterek.
Ultimatum I.P. Writter jest książką wyjątkową, która mieści się na pograniczu opowieści sensacyjnej i prozy reportażowej, literatury faktu i fikcji. Pisana zwięzłym, nieco lapidarnym językiem, bez rozlewności i obszernych opisów, a także pogłębionej analizy psychologicznej aż zaskakuje pulsującymi w niej emocjami. One tymczasem są gdzieś w ukryciu i nie pozwalają nam, czytelnikom, zapomnieć o dziwnym niepokoju i napięciu, które czujemy, czytając tę książkę.
W ręce czytelników oddajemy powieść o wybaczaniu, wyrozumiałości i tolerancji. O nieoczekiwanych spotkaniach zmieniających zwykłe osoby w bohaterów świata trzech różnych religii i obyczajów, nierozerwalnie połączonych ze sobą zarówno historią wojenną, jak i współpracy gospodarczej.
Życie to pasmo chwil – ułamków życia – ważnych i niepowtarzalnych. Chwilą jest wszystko, czego doświadczamy: miłość, radość, smutek, żal… Nie da się ich chwycić i zatrzymać, przemijalność jest nie tylko trudna do zaakceptowania, ale jeszcze trudniejsza do opisania, gdyż każda próba stop-klatki kończy się zniekształceniem treści. Można więc – jak Agnieszka Świderska – pisząc, znosić ulotność i pytać, ile mamy czasu na realizację marzeń, spotkanie i bliski kontakt z drugim człowiekiem, wypowiedzenie ważnych słów, uchwycenie myśli…
Jak w XXI wieku mówić o uczuciach? W jaki sposób wyrazić to, co nieuchwytne i tak osobiste, że niekiedy aż intymne? Jak opisać doznania, które tak wiele osób skrywa na dnie serca… Jak? Poezją i tylko poezją, a najlepiej poezją Mieczysława Zynera.
Zbiór wierszy Niesione wiatrem – rozhuśtane życiem
Trzy miesiące po odejściu mojej żony, Manueli, spotkałem się z przyjacielem lekarzem, z którym konsultowałem wszystkie trudne decyzje od momentu, gdy dowiedzieliśmy się o jej chorobie. Powiedział mi: «Powinieneś o tym napisać. Nigdy wcześniej nie widziałem takiego wsparcia, tylu prób rozwiązania problemów dotyczących terapii. Przedstaw swój prywatny punkt widzenia, pokaż ludziom, jak można sobie radzić w beznadziejnej na pierwszy rzut oka sytuacji.
BIBLIOTECZKA