Szczyty. Podróż W Himalaje

  Bądźmy szczerzy - gdy tylko ta książka wyląduje przed Wami, ciężko będzie powstrzymać zachwyt. Przepiękna, twarda oprawa, naprawdę pokaźne rozmiary, wydawca nie poskąpił w tym przypadku starań i środków. Co zaś znajdziemy w środku? Erika Fatland relacjonuje tu swoją wyprawę poprzez najwyższe na świecie pasmo górskie. Obserwuje życie rdzennych mieszkańców, opisuje ich zwyczaje, przybliża nam historię regionu i przygląda się zapierającym dech w piersiach krajobrazom. Różnorodne kultury, niezwykłe tradycje, miejsce walki o wpływy i tajemnicze wierzenia - witamy w Himalajach!

Cała narracja opiera się tutaj na historiach zasłyszanych od osób napotkanych po drodze. Reportaż to połączenie tych niezwykłych opowieści z relacją dotyczącą historii tych ziem. Oprócz jednak cech tak typowych dla reportażu, czyli historii ludzi, autorka przekazuje nam też opisy miejsc, zabytków, cudów natury. Jak łatwo się domyślić, tak monumentalne dzieło wymagało odpowiedniej ilości stron, stąd też imponująca objętość książki. Autorka z ogromną swadą przedstawia różnorodne kultury i egzotyczne z europejskiego punkty widzenia obyczaje. Przewijają się tu krwawe ofiary ze zwierząt, absurdalne wierzenia religijne. Mimo to, wydaje mi się, że pozycja mogłaby być nieco krótsza.

Opisywana wyprawa jest na tyle monumentalna, że autorka przemieszcza się samolotem, wspina na góry, unika osuwisk skalnych, przedziera się przez błoto. Czasami największą przeszkodą okazuje się jednak biurokracja, oczekiwanie na zgody pozwalające wjechać na dany teren. Ludzie tutaj znów odgrywają ogromną rolę w opowieści Fatland, bowiem bez nich wiele z tych przeszkód zatrzymałoby ją w jej podróży. Przewodnicy, tłumacze, szerpowie - to dzięki nim wyprawa zakończyła się szczęśliwie.

Tutaj warto jeszcze raz wspomnieć o jakości wydania, które jest po prostu świetne. Zrozumiale podzielony tekst odpowiada kolejnym etapom podróży. Znajdziemy tu też mapy pozwalające śledzić losy autorki. Myślę, że opisywane tereny w dużej mierze są nam nieznane, dlatego takie rozwiązanie oceniam zdecydowanie pozytywnie. Nie zabrakło tu też miejsca na fotografie. Oto litera podróżnicza w najlepszym możliwym wydaniu.

Przejdźmy jednak do minusów. Mimo faktu, że opisywana podróż jest arcyciekawa, nie zabrakło tu dłużyzn, a nawet pewnej nudy. Dostajemy tu bowiem mnóstwo opisów historycznych, którym nieco brakuje swady, którą charakteryzują się opisy podróżniczych perypetii. Dotrwanie do końca lektury wymaga więc nieco determinacji, ale warto!

“Szczyty. Podróż po Himalajach” to książka zdecydowanie warta uwagi czytelników. Pozwoli nam poszerzyć horyzonty, poznać zwyczaje tak egzotycznych dla nas ludów, a także nieco zrozumieć historię najwyższego pasma górskiego na świecie. Ceną za fascynującą lekturę jest tu jej objętość, która potrafi nie tylko przestraszyć, ale nawet pokonać odbiorcę. Jeśli jednak uda nam się przez nią przebić, z pewnością będziemy zadowoleni!