Czarny Świt

  Szwedzkie kryminały są jedyne na swój sposób i niepowtarzalne. To, co zaskakuje mnie nieustannie, to ilość autorów tworzących naprawdę solidne powieści kryminalne. Tym razem na warsztat wzięłam książkę duetu Borjlind – Cilli i Rolfa, „Czarny Świt”, będący trzeci tomem serii kryminałów z Tomem Stiltonem i Olivią Ronning w roli głównej. Dlaczego akurat ta para autorów? Bo są oni jednymi z najbardziej chwalonych i lubianych pisarzy w Szwecji. Mają na swoim koncie sporą ilość kryminałów i thrillerów, które stały się bestsellerami zarówno w Szwecji, jak i w kilku innych krajach na świecie. A nade wszystko odkąd kilkanaście lat temu natrafiłam na książki Henniga Mankella, straciłam głowę dla powieści szwedzkich. Kocham szczerze i na zawsze. Dlatego każda kolejna powieść szwedzkiego pisarza, to dla mnie duża radość i dreszczyk emocji związany z nowym odkryciem.

Co można powiedzieć o „Czarnym Świcie”? Jest to przede wszystkim świetnie skonstruowany kryminał, który mocno chwyta za gardło. Napięcie towarzyszy czytelnikowi od pierwszych stron, aż do sceny kulminacyjnej. Jak często bywa w szwedzkich kryminałach, historia opisana w książce to wierzchołek góry lodowej. To, co znaleźć można głębiej, to przede wszystkim społeczne konflikty, jakie obecnie targają Szwecją (i Europą). Wszystko zaś zostało okraszone charyzmatycznymi postaciami, których tu nie brakuje. Mamy więc do czynienia przede wszystkim z parą bohaterów tej serii, czyli Olivią Ronning oraz Tomem Stiltonem.

Olivia, po przerwie postanawia powrócić do pracy w policji. Od razu przydzielona zostaje do trudnej i bardzo nieprzyjemnej sprawy, jaką jest morderstwo małej dziewczynki. Sprawa komplikuje się, gdy po kilku dniach pod Sztokholmem znalezione zostają kolejne zwłoki dziecka, tym razem chłopca, a policjantka podejrzewa, że przestępstwa mają tło rasowe. Z kolei Tom Stilton bada sprawę z przeszłości, która powraca do niego jak bumerang przez otrzymaną książkę, w której znajdują się wycinki z prasy na temat prowadzonej w przeszłości przez Toma sprawy. Dotyczy ona zabójstwa prostytutki – sprawa nigdy nie została rozwiązana, a Stilton właśnie z jej powodu odszedł z policji. Teraz ma okazję podjąć trop na nowo, zwłaszcza po tym, jak pojawiają się nowe ślady DNA.

Te dwie sprawy zaprzątać będą głowy nie tylko bohaterów powieści „Czarny świt”, ale i czytelników, którzy równocześnie ze śledzeniem postępów policji, będą mieli okazję przypatrywać się kondycji szwedzkiego społeczeństwa. Autorzy ukazują bowiem w książce mroczne jego oblicze, a w zasadzie jego wycinek. To książka, która opowiada nie tylko o obrzydliwościach zbrodni, ale i o obrzydliwościach jakie niesie lub nieść może źle rozumiany patriotyzm i nazizm.

To, co z pewnością spodoba się czytelnikom, to efektowne i zaskakujące zazębianiesię akcji. Dzięki przemyślanym elementom fabuły, autorom udało się idealnie rozłożyć napięcie w powieści, przez co czyta się ją z wypiekami na twarzy. Połączenie różnych wątków to gwarancja ciekawej i niezapomnianej lektury. A jeśli dodać do tego fakt, że autorzy nie boją się sięgać po trudne tematy i za pomocą swoich książek potrząsnąć czytelnikiem i powiedzieć śmiało, co jest dobre, co złe, co czarne, a co białe, lektura jest naprawdę przednia. Zmusza nie tylko do główkowania kto i dlaczego zabił, ale i do myślenia na temat zmian społecznych oraz do zastanowienia się nad własnym człowieczeństwem… A to tak typowe i jednocześnie niesamowite jeśli o kryminał szwedzki chodzi. Bo czytając, niejeden raz pomyślisz, że choć to tak odległe, jednak coraz bardziej obecne w naszej codzienności. Niebezpieczne idee o których piszą autorzy zdobywają bowiem coraz większy posłuch i coraz większe zainteresowanie w Europie…