Polak

  Początkowo nie byłem przekonany, że ta książka może mi się spodobać. Postanowiłem jednak dać jej szansę, ponieważ niewielu pisarzy jest tak cenionych jak John Maxwell Coetzee. W 2003 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Wcześniej, jako jedyny, dwukrotnie został uhonorowany Nagrodą Bookera, w roku 1983 i 1999. „Polak” to jego nowa powieść, wydana w minionym roku. Z opisu wynikało, że fabuła raczej mnie nie porwie. Jednak trzeba oddać autorowi, że sposób w jaki pisze, nie pozostawia wątpliwości, że liczne nagrody przyznawano mu słusznie. Choć wydaje się, że każdy może pisać książki, to jednak są wybitne jednostki, które robią to w taki sposób, że kreśląc proste zdania, przedzierają się nimi do samego środka naszej duszy. Tak jest w przypadku Johna Maxwella Coetzee. Historia, która nie miała prawa mi się spodobać, wciągnęła mnie tak, że nie mogłem odłożyć powieści.

John Maxwell Coetzee jest mistrzem w tworzeniu literackich dzieł o głębokiej refleksji nad ludzkimi emocjami i relacjami. "Polak" nie jest wyjątkiem.Robi to eksplorując tajemnice miłości i tęsknoty poprzez historię niezwykłego związku między Beatriz, żoną bankiera, a Witoldem Walczykiewiczem, polskim pianistą.

Warto zauważyć, że Coetzee w swoich osiemdziesiątych latach wciąż pozostaje niezwykle produktywny, wybierając tematy, które są fundamentalne dla ludzkiego istnienia. "Polak" jest zatem przemyślaną medytacją nad miłością i więzią, której tęsknimy, ale której często nie możemy osiągnąć.

W powieści poznajemy Beatriz, kobietę przeszło 40-letnią, która znudzona swoim małżeństwem i rutyną życia, staje się obiektem uwielbienia polskiego pianisty Witolda, który jest o ponad dwadzieścia lat starszy od niej. Coetzee precyzyjnie rysuje psychologiczny portret Beatriz, ukazując jej wewnętrzne rozterki i konflikty wobec nieoczekiwanego zainteresowania Witolda.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów "Polaka" jest sposób, w jaki Coetzee bada dynamikę między bohaterami, przemieszczając się między ich myślami i uczuciami. Beatriz, choć na pierwszy rzut oka wydaje się rozsądna i praktyczna, ukrywa w sobie tęsknotę za czymś więcej. Z kolei Witold, choć opisany jako suchy i nie emocjonalny, kryje w sobie burzliwe emocje i namiętność, która zaskakuje nawet siebie.

Powieść Coetzee'a nie jest typową opowieścią o romansie czy zdradzie. Zamiast tego, autor skupia się na złożoności ludzkich uczuć i ograniczeń komunikacyjnych, które sprawiają, że więzi międzyludzkie są często trudne do zrozumienia i przezwyciężenia. Poprzez motyw języka i kultury, Coetzee wskazuje na fundamentalną trudność w porozumiewaniu się, nawet między dwoma osobami, które pragną się nawzajem zrozumieć.

Podkreślenie tej tematyki sprawia, że "Polak" staje się uniwersalną opowieścią o ludzkiej tęsknocie za miłością i więzią, której często nie jesteśmy w stanie osiągnąć. Coetzee mistrzowsko prowadzi czytelnika przez labirynt ludzkich emocji i pragnień, zostawiając go z refleksją nad własnymi doświadczeniami i relacjami.

Warto również zauważyć, że "Polak" wyznacza kolejny krok w ewolucji stylu pisarskiego Coetzee'a. Autor używa subtelnego, ale sugestywnego języka, który pozwala czytelnikowi wczuć się w psychologiczne głębiny postaci i zrozumieć ich motywacje i dylematy. Jest to powieść, która skłania do refleksji i dyskusji, otwierając drzwi do zrozumienia ludzkiej natury i tajemnic miłości.

Powieść czyta się bardzo szybko. To niespełna dwieście stron tekstu, ale w takim formacie, że przez książkę wręcz się płynie. Można odnieść wrażenie, że to rozbudowane opowiadanie.