Pokochać PiS

  Urodzony w 1980 roku Marek Zagrobelny jeszcze w trakcie studiów postanowił wstąpić w szeregi, działającej dopiero od niedawna, partii politycznej Prawo i Sprawiedliwość. Rozpoczął tym samym karierę polityczną, stając się lokalnym działaczem, a z czasem radnym i kandydatem w wyborach parlamentarnych. Po dwunastu latach aktywności jako członek partii porzucił jednak legitymację członkowską i wyjechał do Norwegii. Stamtąd obserwował wydarzenia rozgrywające się w ojczyźnie, a w końcu zdecydował się napisać książkę o swoich doświadczeniach.

Ci czytelnicy, którzy spodziewali się przeczytania o kulisach działania partii i prowadzenia kampanii lub też na wyznanie człowieka, który w młodości dał się uwieść wzniosłym hasłom i dopiero po latach zrozumiał, co się za nimi kryło, srodze się rozczarują. Książka Marka Zagrobelnego jest raczej rozliczeniem samego autora z jego przeszłością, połączonym z refleksjami na temat współczesnej sytuacji w kraju. Nie znajdziemy tam żadnych kontrowersji ani odkrywczych treści.

Autor opisuje pokrótce drogę swojej politycznej kariery, wiele rzeczy jednak zostaje przez niego przemilczanych. Wspomina o zebraniach, rozmowach i spotkaniach, ale sytuacje, które rzeczywiście mogłyby wzbudzić zainteresowanie czytelnika, pomija. Wydarzenia, o jakich wspomina, rozgrywają się w różnych latach działalności i pełni on wówczas różne funkcje, ale to, jak wyglądała droga do ich objęcia, pozostaje tajemnicą.

Bardzo dużą część książki stanowią opisy sytuacji politycznej w Polsce od roku 2015., okraszone komentarzem autora. Książka została pierwotnie wydana w Norwegii i tam taka struktura publikacji ma swoje uzasadnienie. Dla polskiego czytelnika nie jest to jednak nic odkrywczego – autor streszcza bowiem jedynie doniesienia, o których niemal każdy w Polsce słyszał z prasy czy telewizji. Kontrą dla tych doniesień są norweskie realia, które Marek Zagrobelny raz po raz przywołuje, aby zobrazować stopień rozkładu polskiej demokracji. Wciąż nie jest to jednak nic odkrywczego, w książce nie znajdziemy żadnej zaskakującej tezy, żadnej informacji nieznanej dotąd opinii publicznej ani żadnej ciekawostki na temat sposobu funkcjonowania partii politycznej.

Trudno jest uwierzyć w wewnętrzną w przemianę autora, który po kilkunastu latach w partii stwierdził nagle, że jednak nie zgadza się z jej postulatami, szczególnie, że, poza ogólnikami, nie dowiadujemy się z jego książki, jakie były powody tej decyzji. Wydaje się, że publikacja jest próbą wybielenia się i oczyszczenia własnego nazwiska, w końcu teraz w internecie Marek Zagrobelny funkcjonuje już tylko jako autor książki, która obnaża PiS. Nie do końca zrozumiała jest także ta pełna smutku i rozgoryczenia krytyka wymierzona w stronę obecnie rządzącej partii, wszak to sam autor był jej członkiem i to między innymi jego koledzy są winni obecnej sytuacji w kraju. Jeżeli krytyczne wypowiedzi o byłej partii pisane z perspektywy wygodnego fotela usytuowanego w innym kraju miały być pewnego rodzaju zadośćuczynieniem, to, niestety, nie udało się.

Jeśli „Pokochać PiS” nie miało być zemstą, rozliczeniem z przeszłością lub próbą uzyskania rozgrzeszenia za dawną działalność, trudno powiedzieć, po co powstała ta książka. Nie niesie ona za sobą żadnej wartej uwagi treści, nie ma w niej niczego, czego już byśmy nie wiedzieli. Nie daje też przepisu na to, jak wybrnąć z obecnej sytuacji. Mogła to być bardzo ciekawa lektura, obnażająca partię rządzącą i pokazująca jej działania od podstaw. Jest na to jednak zbyt grzeczna i zachowawcza. Być może szokuje ona Norwegów, dla Polaków jednak opisane w niej sytuacje są zbyt dobrze znaną codziennością.