Opowiadania Wszystkie. Wydanie Ilustrowane
Katażyna&Książka
Krótka forma jest przez czytelników odbierana jako rzecz niewarta zgłębienia. Bo skoro taka krótka, to raczej nic nie ma do przemyślenia, bo refleksja to rodzi się po czterysta pierwszej stronie etc. Nic bardziej mylnego, zwłaszcza w przypadku takiego wirtuoza słowa jak Oscar Wilde. W przestrzeni internetu krąży mnóstwo krótkich cytatów, złożonych z sekwencji kilku dosłownie słów, które, będąc ubogimi w ilość, jakże bogate są w treść. Dokładnie tak jest z opowiadaniami Wilde'a, które, mimo niejednokrotnie małej objętości, są wymowne, głębokie i pełne sensu. Krótka forma jest bardzo niedoceniona, ponieważ najsłynniejsze, najszerzej komentowane są jednak wciąż potężne, grube powieści, czasami mniejszych gabarytów, lecz jednak wciąż to powieści, zamykające całą książkę.
Natomiast "Opowiadania wszystkie" są formą, w której nie w sposób skrócony, lecz wyindywidualizowany został przedstawiony poszczególny motyw przewodni, a zazwyczaj jest to emocja ludzka ubrana w postać człowieka. Wilde pisze o człowieku, o jego traumie, o poczuciu humoru, o grotesce zmieszanej ze zgrozą. Osobliwą cechą pisarza jest także charakterystyka człowieka z jego wszystkimi przywarami, nie deprecjonując go jednak jako ciekawej, godnej sympatii postaci. Nie ma człowieka, który jest z gruntu zły lub miłosiernie dobry i Wilde, mając świadomość ludzkiej natury, pragnie objawić czytelnikowi tę wiedzę. Ponadto znajdujemy w "Opowiadaniach wszystkich" bardzo precyzyjne opisy ludzkich słabości takich jak samolubstwo i niejako egocentryzm, który można zakwalifikować nawet jako narcyzm. Postaci obute w te cechy są skonfrontowane z życiem społecznym, co bardzo trafnie ukazuje ich słabość i nieumiejętność współżycia z ludźmi. Samouwielbienie i samozachwyt potrafią człowiekowi odebrać wszystko, co cenne. Odbierają mu innego człowieka, a na końcu własną godność. Najbardziej intrygujący w czytaniu tych opowiadań jest fakt, że czytelnik przygląda się w innych postaciach jak w lustrze i bezwiednie uświadamia sobie, że pewne jego zachowania także nie były pozbawione pierwiastka tego egoizmu, który oplata serce człowieka jak bluszcz i nie pozwala mu przemawiać.
Każdy człowiek w swoim życiu miał sytuację, w której najpierw powiedział, wykonał jakąś czynność, a następnie zastanowił się, jak to odebrał rozmówca. W takich chwilach próbujemy tłumaczyć się, by dla samych siebie znaleźć wytłumaczenie. W prozie Wilde'a zawarte są tak szczere, odarte z obłudy, przemyślenia czy poglądy bohaterów, że trudno się nie zgodzić, nie przyznać racji i nie skonfrontować tego z własnym zachowaniem. Z tego powodu opowiadania tworzą niejako lustro, w którym czytelnik może się przejrzeć. Aczkolwiek wymaga to otwartości, wręcz odwagi.
Dodatkowym atutem opowiadań jest zawarty, w zasadzie w większości z nich, element grozy. Czytelnik nie zostaje przeniesiony ze strony na stronę w świat horroru, ale za pomocą sprytnych, znanych Wilde'owi środków stylistycznych, zaczyna odczuwać nagle dyskomfort, a nawet może gęsią skórkę, o którą może go przyprawić pozornie błahy, krótki opis pojedynczej sytuacji. Ta atmosfera, może nie strachu, lecz chmurności i ponurości jest istotnym elementem opowiadań i stanowi tło, dzięki któremu pisarz nadał bogatszy ton fabule a jednocześnie bohaterom.
Nie piszę nigdy o okładkach przeczytanych książek. Teraz odniosę się do tego, ponieważ okładka "Opowiadań wszystkich" idealnie koresponduje z treścią. Przedstawia ona pomnik anioła, na którym przysiadł kruk. Pozornie nic mrocznego, natomiast kolorystyka przytłumionej butelkowej zieleni i grafitu oraz tajemnicza mina anioła, powodują, że czytelnik...no cóż, czuje się niekomfortowo, ale nie odwraca z jakiegoś powodu wzroku od okładki. Identycznie dzieje się z opowiadaniami. Czytając o obłudzie i chciwości, bojąc się, czy też śmiejąc, nie potrafimy odłożyć książki.
Przyznam, że zabierałam się do niej długo, myślałam, że to pozycja na jesień, że teraz nie odczuję tych emocji, które powinnam, by docenić prozę Wilde'a. Nic bardziej mylnego. Książka idealna także na letni wieczór. Na ławeczce w parku. Pod palmą. Lub wśród białych greckich kapliczek z niebieskimi dachami. I tak cię przejmie. Oto cały Wilde.
Plus wielki plus za ilustracje w środku książki. Przepiękne.
Informacje:
-
Autor:Oscar Wilde
-
Gatunek:Opowiadania, Literatura Piękna
-
Tytuł Oryginału:
-
Język Oryginału:
-
Przekład:
-
Liczba Stron:344
-
Rok Wydania:2022
-
Wymiary:
-
ISBN:9788367240444
-
Wydawca:CM
-
Oprawa:Miękka
-
Miejsce Wydania:
-
Ocena:
6/6