Krwawa Cisza

  Do książki „Krwawa cisza" Wiktorii Markowskiej przyciągnęła mnie jej mroczna i tajemnicza okładka. Sugerowała ona, że główną bohaterką powieści będzie silna i odważna kobieta. Tak też było. Równie intrygujący opis utwierdził mnie w przekonaniu, że powinnam po nią sięgnąć. Jako miłośniczka wszelkich rodzajów książek fantastycznych, miałam jednak duże oczekiwania i wysoko zawieszoną poprzeczkę.

Istnienie Miriam Sinclair od zawsze było tajemnicą. Jej niejasne pochodzenie i burzliwa przeszłość zaintrygowały władcę Alterisu, czym na zawsze związał jej życie ze służbą dla kraju. Jednak od samego początku coś było z nią nie tak. Od kiedy pamięta, Miriam śniła głos, który dręczył, przemawiał do niej każdej nocy i nie dawał spokoju.

Po upływie kilkunastu lat Miriam zyskuje stanowisko generała gwardii królewskiej. Gdy ziemię jej ojczyzny i wrogiego Teriasu, zaczyna nawiedzać wspólny wróg z szeptanych nocami legend, zaczyna nasilać się ogólna panika. Legion, na którego czele stoi owiany złą sławą Przywódca, nie oszczędza nikogo. Niesie spustoszenie, strach i Krwawą Ciszę.Miriam zostaje wyznaczona do niemalże samobójczej misji odnalezienia i rozprawienia się z nim raz na zawsze. Jednak, gdy przeznaczenie ma inne plany, nic nie jest w stanie go powstrzymać.

"Krwawa Cisza" Wiktorii Markowskiej to wciągająca podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. Autorka zgrabnie splata wątki kryminalne i psychologiczne, tworząc atmosferę, która trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Bohaterowie są nieprzewidywalni, a tajemnice, jakie skrywają, stopniowo ukazują się, budując tajemniczą aurę tej powieści. Markowska doskonale balansuje pomiędzy akcją a głębokimi refleksjami, co nadaje książce wielowymiarowość.

A także uniwersalność. Motywy i wątki wplatane przez autorkę w wielu przypadkach mogłyby znaleźć zastosowanie także w ówczesnych realiach. Wiktoria Markowska poruszyła w niej wiele ważnych kwestii, pokazując, że wiele rzeczy w naszym świecie wciąż powinno ulec zmianie. Potrafiła także zainteresować czytelnika dzięki żywym dialogom. Niektóre opisy były jak dla mnie nazbyt rozbudowane, przez co lektura traciła tempo akcji. Nie zdarzało się to jednak często.

Świat wykreowany przez autorkę został bardzo dobrze przedstawiony. Był on mroczny i tajemniczy tak, jak wskazywała na to okładka. Jednocześnie autorka zadbała o czytelnika, przedstawiając rysunki głównych postaci. Okazało się, że wyobrażam je sobie w bardzo podobny sposób. Wszelkie rysunki i mapy zawsze są dla mnie wartością dodaną i nie inaczej było w tym przypadku. Bardzo mi się spodobało ich wykonanie i wręcz jak dla mnie było ich zbyt mało.

Od samego początku zaintrygowała mnie główna bohaterka, którą bardzo polubiłam. Miriam okazała się niezależną i mądrą kobietą, która mimo wrogiego nastawienia wielu osób i ciągłego zagrożenia radziła sobie doskonale. Autorka bardzo umiejętnie wykreowała Miriam na z jednej strony twardą, a z drugiej wrażliwą i delikatną polatać. Miriam wzbudzała zaufanie innych, co pozwoliło jej kontynuować misję i do samego końca wierzyć w jej powodzenie. Ale czy ostatecznie się udało? Tego już wam nie zdradzę. Musicie sami się przekonać, a zapewniam, że warto.

"Krwawa Cisza" to znakomite połączenie emocji, intrygi i świetnie skonstruowanej fabuły, której zakończenie zostawia czytelnika zafascynowanego i zaskoczonego. Myślę, że to bardzo dobra książka, która powinna spodobać się nawet tym najbardziej wymagającym fanom książek fantasy. Bardzo chętnie sięgnę po kolejną książkę autorki i mam nadzieję, że poziomem dorówna ona „Krwawej ciszy".