Limeryki | Autor: Henryk Fast

 Henryk Fast z wykształcenia jest matematykiem. Przez wiele lat pracował w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Notre Dame, a także na Wayne State University. W swoim dorobku ma liczne publikacje matematyczne, głównie z dziedziny funkcji rzeczywistych. W 2012 roku nakładem Warszawskiej Firmy Wydawniczej ukazała się kolejna praca autora, tym razem jednak nie jest ona poświęcona matematyce, a limerykom.

Publikacja zawiera ponad pięćdziesiąt limeryków. Autor przez wiele lat zabawiał nimi swoich przyjaciół, a kiedy zdecydował się na wydanie tej „poezji niepoważnej" każdy z utworów zaopatrzył w „odręcznie zmachane ilustracje". Szkice stały się trafnym dopełnieniem tekstów.

Limeryk jest bardzo specyficzną formą poezji. Musi posiadać pięć wersów, gdzie dwa pierwsze wersy oraz wers ostatni są dłuższe i połączone ze sobą rymem. Pozostałe wersy (tj. trzeci i czwarty) na ogół są krótsze, które także rymują się ze sobą. Poza tym utwór powinien posiadać określony schemat fabularny. Pierwszy wers musi zawierać nazwę miejsca, gdzie toczy się akcja utworu oraz informacje na temat bohatera. Kolejne wersy służą rozwojowi akcji, natomiast ostatni ma zawierać zaskakującą, często absurdalną pointę. Jeśli zaś chodzi o „przeznaczenie" limeryku, to ma on śmieszyć bawić, może być nieprzyzwoity i pełen nonsensownego humoru.

Henryk Fast stworzył limeryki może nie idealne pod względem konstrukcji i gatunkowych wymagań, jednak pełne „specyficznego humoru". Delikatnie nieprzyzwoite, często absurdalne i zaskakujące. Sytuacje opisane w co poniektórych utworach mogłyby faktycznie się wydarzyć. Nie zabraknie tu także i bardziej nieprawdopodobnych zdarzeń. Autor niewątpliwie jest bardzo wnikliwym obserwatorem. Wiele jego limeryków traktuje o ludzkich słabościach i przywarach. W utworach można także odnaleźć inspiracje wydarzeniami z życia pisarza (jak chociażby w limeryku „Obserwacje zoologiczne"). Przyznam, że nie jestem wielką miłośniczką słowa pisanego zamkniętego w takiej formie, jednak zbiór ten lekki w odbiorze dostarczył mi nieco rozrywki. Jestem pod wrażeniem nie tylko pomysłowości autora przejawiającej się zarówno w tekście jak i rysunkach. A skoro o rysunkach mowa warto wspomnieć także o okładce, którą zaprojektowała Sonia Wiśniewska wykorzystując szkice autora. Henryk Fast określa samego siebie mianem „the doodler" (od ang. doodling- gryzmolenie), gdyż bardzo lubi szkicować w czasie podróży obiekty architektoniczne, a także tworzyć „karykatury uczestników nudnych konferencji", w których sam bierze udział.

Jeśli chcecie dowiedzieć się co warto zwiedzić w Veracruz, czego szukał pewien facet z Wieliczki i co przydarzyło się mieszkańcowi San Diego sięgnijcie po „Limeryki". Zdaję sobie sprawę, że nie każdemu czytelnikowi przypadną do gustu utwory autorstwa Henryka Fasta, jednak warto poszerzać swoje czytelnicze horyzonty, by odkryć coś interesującego.