Żona Potwora | Autor: Jacques Expert

Oto historia kobiety, która przez szesnaście lat była przekonana, że wygrała los na loterii. Przystojny, charyzmatyczny, lubiany przez wszystkich Simon Darget wybiera właśnie ją. Nie mogła uwierzyć w szczęście, które ją spotkało.
Wszystko zmienia się w dniu, w którym policja przychodzi aresztować jej męża za zgwałcenie i zamordowanie nastolatki. Simon zostaje przez francuskie media okrzyknięty potworem, a ona, jak się pewnie domyślacie – żoną potwora.
Zapytacie pewnie, jak ona mogła niczego nie zauważyć przez szesnaście lat wspólnego życia? Cóż, może Simon opanował do perfekcji maskowanie swoich zbrodni. A może ona po prostu nie chciała widzieć?

Kiedy sięgałam po tę książkę byłam przekonana, że będę miała do czynienia z historią kobiety, która perfidnie wykorzystywana i oszukiwana przez całe życie postanawia opowiedzieć swoją historię. Że przez cały czas będzie przepełniała mnie nienawiść do człowieka, który dopuścił się tak okrutnych zbrodni, a zarazem współczucie dla tej biednej kobiety i jej dzieci.

Tymczasem autor zaskakuje mnie już na początku i weryfikuje moje wyobrażenia na ten temat. Co prawda książka wywołuje bardzo silne emocje, ale zapewniam was, że Simon Darget to nie jedyny bohater tej powieści, do którego poczujecie ogromną niechęć.

Powrócę na chwilę do pytania postawionego na początku, jak ta kobieta mogła żyć ze swoim mężem szesnaście lat i niczego nie zauważyć? Na początku odpowiedź wydaje się oczywista – przecież takie potwory jak Darget potrafią doskonale się maskować. Jednak bardzo szybko orientujemy się, że to bardziej kwestia klapek na oczach pani Darget, niż perfekcyjnego zacierania śladów. Autor daje nam wskazówki, takie jak znikanie z domu na kilka dni, niekończące się delegacje, oskarżenia o molestowanie, nagłe przeprowadzki. Na początku wydaje nam się, że ta biedna kobieta naprawdę nie widzi, co się wokół niej dzieje. Potem jednak zauważamy, że ona po prostu nie widzi tego, co mogłoby zniszczyć jej szczęśliwą rodzinę i życie jak z bajki. Szczęście własne i swojej rodziny stawia wyżej, niż los kobiet i dziewczynek gwałconych przez Simona.

Postać pani Darget jest postacią bardzo złożoną. Opowiada nam ona swoją historię i przedstawia siebie jako dobrą żonę i matkę, której nikt nie powinien obwiniać za czyny męża. Nie sposób się nie zgodzić. Tylko przy okazji tej opowieści dowiadujemy się o niej rzeczy, które sprawiają, że momentami również ona jawi się jako potwór.
Kiedy Simon bije sąsiada do nieprzytomności za to, że ten robił hałas chodząc po mieszkaniu w butach, to sąsiad jest winny, przecież mógł zdejmować buty i nie drażnić biednego Simona. Kiedy żona owego sąsiada umiera na raka w pełni sobie na to zasłużyła, mogła być mniej wredna. Kiedy Simon prawie zgwałcił dziewczynę swego przyjaciela, to ta dziewczyna była winna, przecież z pewnością kusiła Simona swoim zachowaniem.
To tylko kilka przykładów, a zapewniam was, że momentów odbierających mowę jest tutaj bez liku. Czasami miałam wręcz ochotę potrząsnąć tą kobietą i błagać, żeby wreszcie przejrzała na oczy i przestała widzieć winnych we wszystkich tylko nie w mężu.

W książce zapis z procesu Simona przeplata się ze wspomnieniami jego żony, od momentu kiedy się poznali, do dnia aresztowania. Powinniśmy widzieć szczęśliwą kobietę, która trafiła na wymarzonego męża, a potem również ojca. Mamy zobaczyć, że Simon nie zawsze był potworem, że był czułym i kochającym ojcem. Że razem tworzyli naprawdę szczęśliwą rodzinę. Tylko jakie to ma tak naprawdę znaczenie? Czy to w jakiś sposób usprawiedliwia jego czyny? Nie wydaje mi się.

Z okładki książki dowiedziałam się, że Jacques Expert interesuje się tematyką żon morderców i gwałcicieli. Dlatego właśnie powstała ta książka. A ja nie mogę przestać się zastanawiać nad tym, czy pani Darget nie jest przypadkiem połączeniem tych wszystkich kobiet, których losy poznał. Czy może tylko wytworem jego wyobraźni? Podobno miłość jest ślepa, ale mam nadzieję, że nie aż na tyle, żeby wszystkie te kobiety były równie wyprane z emocji jak bohaterka książki, która z większym przejęciem opowiada o menu na komunii swojej córki niż o tym, że zgwałcono i zamordowano dziewczynkę z sąsiedztwa.

Bardzo przejmująca lektura, świetnie napisana. Pan Expert ma niewątpliwy talent do wywoływania w czytelniku emocji. Polecam każdemu, kto ma ochotę sięgnąć po nieco trudniejszą tematykę.

Dom państwa Darget, sobota, 8:16. Pani Darget, przykładna żona i matka, jak zwykle o tej porze, jest już ubrana i umalowana, w końcu perfekcyjnej pani domu nie uchodzi niedbałość, więc kiedy rozlega się dzwonek do drzwi, zapowiadający – o zgrozo! – wizytę przedstawicieli prawa, Pani Darget przyjmuje gości zgodnie z dobrym zwyczajem, i nieważne, że wizyta dotyczy zatrzymania jej męża – Simona, który niebawem zostanie oskarżony o brutalny gwałt i zabójstwo miejscowej nastolatki, ważne, że zachowanie konwenansów to podstawa.

„Żona potwora" to nic innego jak przerażający obraz psychopaty, i nie mam na myśli tylko Simona Dargeta, okrutnego, pozbawionego uczuć degenerata, ale też jego żonę, która opowiadając historię swojego związku daje się poznać jako osoba o wielu twarzach. Potrafi być idealną, dystyngowaną kobietą o doskonałym wyczuciu stylu, z perfekcyjną znajomością zasad współżycia społecznego. Innym razem jest naiwną, uległą, upokarzaną przez swojego męża kobietą, która cierpliwie znosi kąśliwe uwagi i upodlenie w imię dobra i stabilności rodziny, ale... jest też bezwzględną, pozbawioną sumienia manipulatorką, bardzo inteligentną i przebiegłą, która w istotnych momentach swojego życia potrafi po mistrzowsku odegrać rolę poszkodowanej.

Dla czytelników zachowanie oraz charakter pani Darget jest bardzo widoczny, co jest zasługą ciekawej konstrukcji książki, podzielonej na pewne ramy czasowe. Mamy relację z procesu oraz opowieść żony, a właściwie już ex-żony, o wspólnym życiu: licznych przeprowadzkach, wyskokach Simona, narodzinach dzieci, a nawet o konfliktach z sąsiadami i znajomymi. Opowieść jest bulwersująca, tym bardziej, że autor posługuje się stylem niesamowicie prostym, w którym rządzą liczne powtórzenia, wtrącenia i wulgaryzmy, ale też fragmenty o błyskotliwym zabarwieniu. Zapewne taka forma jest zamierzonym działaniem i ma być odzwierciedleniem osobowości pani Darget, samo przez się, czytanie jej wywodów doprowadzało mnie do szewskiej pasji, oczywiście jest to odczucie subiektywne, ale o ile postać Simona była klarowna, o tyle zachowanie jego żony balansowało gdzieś pomiędzy zaburzeniami osobowości, zagubieniem, a naiwnością – a tego nie można łatwo przyjąć.

Podczas czytania książki Jacquesa Experta – dziennikarza, zainteresowanego losem kobiet dzielących życie z mordercami i gwałcicielami, pojawia się szereg pytań: czy partnerki zwyrodnialców są świadome ciemnej strony swoich mężów?, czy faktycznie są ofiarami?, a może są biernymi istotami, godzącymi się z zaistniałą sytuacją? Hmm, trudno znaleźć odpowiedź na te pytania, każda z sytuacji jest inna i nie należy generalizować, chociaż czytanie tego typu pozycji zasiewa ziarenko niepewności, wywołując tendencje do ostrej oceny. Jakkolwiek by na to nie patrzeć, „Żona potwora" jest pozycją niezwykle emocjonującą i dynamiczną, która nie tylko kreśli mechanizm funkcjonowania osobowości socjopatycznej, ale też tworzy pewien obraz społeczeństwa. Zdecydowanie warto przeczytać tę książkę, bo oprócz tego, że dostaniemy sugestywny przekaz, to na dodatek przekonamy się z jaką łatwością psychopata potrafi wtopić się w tłum.