Podarunek | Autor: Richard Paul Evans

Fragment twórczości Richarda Paula Evansa poznałam dość niedawno, w okresie Świąt Bożego Narodzenia, kiedy choinki i kolorowe wystawy z bombkami kreowały pachnący świąteczny klimat. Sięgnęłam wtedy po „Stokrotki w śniegu" i przepadłam na kilka godzin. Nie miałam więc żadnych zahamowań, by powrócić do jego prozy, kiedy tylko nadarzy się ku temu stosowna okazja. Dzień ten nadszedł dość szybko i oto jestem po kolejnej wzruszającej, ciepłej opowieści o ludzkim losie.

„Podarunek" to historia o mężczyźnie, Natanie Hurst cierpiącym na syndrom Tourett'a, pracownika działu ochrony sieci sklepów muzycznych Music World. Jego zwyczajne życie nabiera nagle kolorów, kiedy pewnego dnia podczas śnieżycy poznaje na lotnisku Addison i jej syna – niezwykłego, jak się niedługo okazuje, dziewięcioletniego, śmiertelnie chorego chłopca o imieniu Collin. Natan w swojej opowieści koncentruje się wokół chłopca, który posiada niesamowity dar. Tytułowy „Podarunek" to prezent, jakim Collin obdarza wybrane osoby tracąc przy tym siły i powodując postępowanie swojej choroby.

Richard Paul Evans po raz kolejny mnie nie rozczarował. Świetnie przedstawione relacje między bohaterami, które dzięki nieskomplikowanym dialogom zostaną zrozumiane przez każdego czytelnika, prosty i przyjemny w odbiorze styl pisania i perfekcyjnie opisane uczucia to cechy charakterystyczne dla twórczości Evansa. Elementy te są zgrabnie wplecione w fabułę poruszającą zwykle wzruszający, niebanalny temat, a powieść daje nadzieję na przyszłość i przepełnia wiarą w ludzką bezinteresowność.

„Podarunek", zgodnie z zapowiedziami, miał również oscylować wokół tematu Świąt Bożego Narodzenia. Święta jednak przywołują u Natana smutne wspomnienia z dzieciństwa i stąd jego niechęć do tego wydarzenia. Niektórzy czytelnicy zarzucają Evansowi brak rozwinięcia tej kwestii. A czyż nie Święta napawają nas nową nadzieją, radosnymi chwilami, przebaczeniem i czyż nie wtedy również obdarzamy innych podarunkami?

Reasumując, autor stworzył świetną, wzruszającą powieść podkreślającą znaczenie ludzkich wartości. Niewykluczone, że podczas lektury tego tytułu czytelnik uroni łezkę i ustali nowe, życiowe priorytety.

"Nasze czyny nie są strzałami, które wypuszczone znikną gdzieś w kosmosie, są raczej bumerangami, które wrócą do nas prędzej czy później"

Natan Hurst jest cierpiącym na zespół Tourette'a detektywem zatrudnionym w dziale ochrony sieci sklepów muzycznych wiodącym uporządkowane, spokojne życie. Ciąży jednak nad nim tragedia z dzieciństwa, której wspomnienie w każde kolejne święta Bożego Narodzenia potęguje dręczące go wyrzuty sumienia i wzmaga poczucie winy nie pozwalające mu uporać się z przeszłością i żyć pełnią życia.

Monotonne życie Natana diametralnie się zmienia, kiedy za sprawą gwałtownej śnieżycy zostaje odwołany jego lot, a on sam poznaje na lotnisku pewną młodą kobietę oraz dwójkę jej dzieci: Elizabeth to rezolutna kilkulatka, prawdziwe żywe srebro, natomiast Collin to poważny, śmiertelnie chory dziesięciolatek posiadający pewien niezwykły dar. Za każdym razem, kiedy dzieli się nim z innymi, coraz bardziej opada z sił. Natan zaprzyjaźnia się z rodziną Addison, poznaje też bliżej jej synka, który sprawia wrażenie jakby wiedział, że nie zostało mu już dużo czasu.

"Podarunek" to przejmująca, pełna ciepła opowieść, która wzrusza do łez, a zarazem przywraca wiarę w drzemiące w człowieku dobro. Choć jej fabuła jest prosta i raczej przewidywalna - w niczym to nie przeszkadza, gdyż pozwala się skoncentrować na głębokim i bogatym przesłaniu, jakie ze sobą niesie. To słodko - gorzka opowieść o trudnej sztuce wybaczania - przede wszystkim sobie samemu - i jego uzdrowicielskiej mocy; o spontanicznych porywach serca świadczących o prawdziwej naturze człowieka i niosącej nadzieję, silniejszej niż śmierć miłości. To również wzruszająca historia o godzeniu się ze stratą i nieuniknionym, pełnym niewymuszonej godności żegnaniu się ze światem; o ludzkim cierpieniu, które ma wiele obliczy i o sposobach, na które możemy wyrazić swoje człowieczeństwo. Książka Richarda Paula Evansa w refleksyjny i nieco nostalgiczny sposób przypomina nam o tym, co w życiu posiada największą wartość i pomaga na nowo ustalić życiowe priorytety. Jednak to nie wszystko, co ma do zaoferowania; ukazuje również ciemną stronę ludzkiej natury - egoizm, wyrachowanie i obłudę, zaś traktując o tolerancji pokazuje złożone ludzkie reakcje na zjawiska wymykające się racjonalnym wytłumaczeniom - od niemal religijnego uwielbienia po histeryczną obawę przed działaniem szatana. Niesamowitego klimatu dodaje powieści delikatna, metafizyczna nutka niosąca nadzieję i pociechę - dopełnia ona obrazu tej pięknej, wzruszającej powieści, która być może jest wyciskaczem łez, ale emanuje niepowtarzalnym, subtelnym wdziękiem pozbawionym taniego sentymentalizmu, sztuczności i nachalności.

Serdecznie polecam książkę, przy której warto zatrzymać się na dłużej, odpocząć od zgiełku codzienności i przypomnieć sobie o rzeczach, które nadają blask naszemu życiu.