Marionetka Historii | Autor: Schulze TillaCollier Lorna

Elfriede Jelinek, austriacka pisarka i laureatka nagrody nobla przekonała mnie do siebie „Pianistką", później były „Amatorki", „Żądza" teraz przyszła pora na „Wykluczonych".

Bohaterowie „Wykluczonych" to czwórka nastolatków żyjących w powojennej Austrii, gdzie społeczeństwo próbuje przywrócić właściwy bieg życiu zniszczonemu przez okrucieństwo wojny.

Wspomniani nastolatkowe to Sophie Pachhofen – dziewczyna z dobrego i zamożnego domu dla której liczą się tylko pieniądze.

Hans Sepp – który wywodzi się z klasy robotniczej, jest jednak bardzo ambitny chce zmienić swoje życie i osiągnąć sukces zostając trenerem sportowym. Kocha się w Sophie jednak ona gardzi jego uczuciami.

Rainer Maria Witkowski - syn byłego oficera SS, poeta, chce wydostać się z „domowego bagna", gdzie ojciec poniża matkę, a dzieci traktuje jak podwładnych. Anna Witkowska – bliźniacza siostra Rainera. Dziewczyna kocha grę na fortepianie. Uważa, że „odstaje" od reszty swoich rówieśników. Czuje się brudna zewnętrznie i wewnętrznie, swoją agresję rozładowuje uczestnicząc w napadach rabunkowych. Ma problemy z mową oraz jedzeniem (zwraca każdy posiłek).

Próbują oni odreagować swoje frustracje organizując napady rabunkowe, przemoc wobec innym pozwala na uwolnienie agresji drzemiącej w każdym z bohaterów. Trudne sytuacje rodzinne, chęć zmienienia dotychczasowego życia sprawia, że napięcie i konflikty między nastolatkami rosną, co doprowadzi do tragedii...

„Wykluczeni" utwierdzają w przekonaniu, że Jelinek jest genialną obserwatorką, opisuje sytuacje bez ubarwień, bez jakichkolwiek osądów czy opinii. Nie próbuje złych i trudnych sytuacji opisać łagodną formą. Wszystko przekazuje bardzo dosłownie, czasami wręcz okrutnie i odrażająco, dbając o każdy szczegół.

„Wykluczeni" to powieść krytykująca powojenną Austrię, ówczesny ustrój i społeczeństwo. Krytykę tę można jednak odnieść do każdego europejskiego państwa, w którym społeczeństwo nie próbuje naprawić błędów przeszłości, wręcz przeciwnie chce je jak najszybciej wymazać ze świadomości.

Tej książki nie czyta się łatwo i przyjemnie. Ta książka wwierca się w umysł. Jej dosłowność i surowość potrafi sprawić ból. Nie mniej zostaje na długo w pamięci. Ja na pewno sięgnę po pozostałe powieści tej autorki.