Proroctwo Sióstr | Autor: Michelle Zink

Po tym jak promotor zmienił mi temat i okazało się, że cała moja bibliografia, którą przedstawiłam mu jeszcze w styczniu jest do wyrzucenia zniechęciłam się do pisania pracy dyplomowej. Miałam dość książek o tematyce wojennej, więc postanowiłam wybrać się do mojej ukochanej biblioteki.

Z półki z nowościami uśmiechnęły się do mnie dwie części trylogii Michelle Zink. „Proroctwo sióstr" próbowałam czytać zaraz po jej wydaniu, ale powieść trafiła do mnie w złym czasie. Przeczytałam kilka pierwszych rozdziałów, które bardzo mnie znudziły i książka powędrowała z powrotem do biblioteki. Jednak tym razem byłam tak zmęczona lekturami do pracy licencjackiej, że pomyślałam o drugiej szansie dla „Proroctwa sióstr" i jej drugiej części.

Powieść Zink osadzona jest w mrocznym, gęstym klimacie osnutych mgłą tajemnicy posiadłości XIX wieku. Czytelnik od pierwszej strony zostaje wciągnięty do świata, w którym panuje ponura, tajemnicza aura deszczowej jesieni. Owy klimat będzie mu towarzyszył do końca „Proroctwa sióstr", tylko, co jakiś czas ustąpi miejsca fiołkowemu niebu i przyziemnym sprawom bohaterów.

Jeśli spodziewacie się, że w powieści Zink znajdziecie lekko zagubioną nastolatkę z problemami miłosnymi to bardzo się mylicie. Główną bohaterką, jak i narratorką powieści jest szesnastoletnia Lia, jedna z sióstr bliźniaczek, które niedawno straciły ojca. Thomas zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, których nikt wyjaśnić nie chce i nawet nie zamierza. Śmierć pana domu obeszłaby bez echa, gdyby nie tajemnicze wydarzenia jej towarzyszące. Amalia wkrótce po śmierci ukochanego taty dowiaduje się o tajemniczej i niesamowicie mrocznej przepowiedni zawartej w książce znalezionej przez jej narzeczonego, Jamesa w bibliotece Thomasa. Książka zawiera tylko jedną stronę z przepowiednią.

Lia zostaje postawiona przed szeregiem trudnych zadań: odnalezieniem pozostałych stronic dziwnej księgi, znalezieniem listy Kluczy potrzebnych do spełnienia proroctwa i stawieniem czoła Alice, młodszej siostry bliźniaczki, którą wspierają mroczne istoty z zaświatów oraz ich władca, Samael.

Powieść Zink to historia niesamowita, która jest perfekcyjnie dopracowana. Akcja rozwija się płynnie, fabuła nie jest monotonna i nużąca. Każdy rozdział obfituje w niesamowite wydarzenia, szybko nawiązujące się przyjaźnie oraz dynamiczne dialogi, które wciągają czytelnika bez reszty otulając go swoim mrocznym, gotyckim klimatem. Jedynym zgrzytem, jaki dostrzegłam w „Proroctwie sióstr" jest bardzo silna psychika bohaterów, którzy, mimo licznych tragedii, niemalże od razu przechodzą do codzienności, akceptują wszystko, co zsyła na nich nieprzewidywalny, złośliwy los i od razu się w owych rolach odnajdują.

Autorka w swojej powieści tworzy obrazy szesnastoletnich dziewcząt, które ze zwykłego, poukładanego życia wpadają w wir niesamowitych wydarzeń. Amalia do momentu odkrycia mrocznej przepowiedni marzyła tylko i wyłącznie o szczęśliwym małżeństwie ze swoim najlepszym przyjacielem, Jamesem. Jak wszyscy wiedzą, przyjaźń damsko-męska nie istnieje, więc prędzej czy później musi ona przeewoluować w miłość i pożądanie. Alice, młodsza z bliźniaczek, skupiła się na wykształceniu, jednak po poznaniu proroctwa postanowiła zrobić wszystko, żeby wypełnić je do końca nie zważając na jego konsekwencje. Inne cechy przypisane są przyjaciółkom głównej bohaterki – Sonia to rozważna i spokojna spirytystka, zaś Luisa to pełna życia i energii Włoszka.

„Proroctwo sióstr" to pierwsza część trylogii, przeznaczona dla nastolatek, które są już znużone cukierkowatymi romansami paranormalnymi i chcą przenieść się w mgliste, mroczne klimaty dziewiętnastowiecznego Nowego Jorku owiane tajemniczą przepowiednią.

Atmosfera powieści jest naprawdę wspaniała, a 'barwne' opisy tylko potęgują jej tajemniczość. Myślę, że każdy fan powieści gotyckiej odnajdzie tu coś dla siebie i będzie usatysfakcjonowany.

Polecam szczególnie tym, którzy uwielbiają powieści o walce dobra ze złem, w której uczestniczy wiele istot z zaświatów.

Jeszcze niedawno nie wiedziałam kim jest Michelle Zink. Jednak po przeczytaniu wielu recenzji powyższej książki doszłam do wniosku, że jest ona naprawdę fenomenalna i zapragnęłam ją przeczytać. Na szczęście okazało się, że jest w mojej bibliotece, więc jak tylko ktoś ją oddał, to od razu popędziłam, aby dorwać ją w swoje ręce.

Lia i Alice to szesnastoletnie bliźniaczki, których ojciec niedawno zmarł, a matka popełniła samobójstwo wiele lat wcześniej. Opiekuje się nimi oraz ich bratem Henrym ciotka Virginia, siostra bliźniaczka matki. Lia, pewnego dnia odkrywa na nadgarstku dziwne znamię, które na początku nic nie przypomina, jednak po pewnym czasie staje się pewnym symbolem. Dlaczego właśnie ona je otrzymała? Czy jest to związane ze śmiercią matki?

Okazuje się, że dziewczęta są częścią pradawnego proroctwa, które tak naprawdę jest bardzo ważne dla całego świata. Lia chce dowiedzieć się o nim jak najwięcej, chce poznać prawdę. Rozpoczyna się walka z czasem, gdyż cały czas jest nękana przez Dusze, oraz z siostrą, która staje się jej wrogiem.

Akcja powieści dzieje się na przełomie XIX i XX wieku, wywnioskowałam to z dat urodzin pewnych ważnych bohaterek - Soni i Luisy. Dzięki temu możemy się poczuć, jak mieszkańcy posiadłości sprzed wielu lat. Kobiety chodziły w często niewygodnych sukniach, w domu bohaterek mieszkała także służba, która między innymi musiała rozpalać w każdym kominku. Dla mnie stanowiło to miłą atmosferę.

Szczególnie zwróciłam uwagę na nietypowy pomysł powieści, aby bliźniaczki przedstawić jako wrogów. Zazwyczaj są to nie tylko siostry, ale też najlepsze przyjaciółki. Tutaj podobno też tak było, jednak w zamierzchłej przeszłości. Dziewczyny stają się częścią okrutnej przepowiedni, która stawia je po dwóch stronach barykady.

Klimat książki wydawał mi się mroczny, ponury, miałam wrażenie, że ciągle jest tam pochmurno i pada deszcz, dzięki temu wydarzenia nabierały większej tajemniczości i grozy.

Występowały tu różne opisy miejsc między innymi Pozaświatów, które odgrywały bardzo ważną rolę, ale nie były one nużące, dzięki nim mogłam sobie lepiej wszystko wyobrazić.

Uwielbiam kiedy mogę poczytać o miłości bohaterów do książek, o tym jak bardzo je cenią. Myślę, że mistrzowsko zostało to pokazane w "Atramentowym sercu" Cornelii Funke. Tutaj również występuje ten "motyw". Ojciec nauczył Lię i jej rodzeństwo, aby szanowali książki, w ich domu jest także biblioteka z ogromną ilością różnych pozycji.

Narratorką "Proroctwa sióstr" jest Lia. Polubiłam ją, ale nie podobało mi się w niej to, że czasem bardzo wszystko przeżywała, roztrącała każdy szczegół. Zwracałam na to uwagę głównie na początku; później albo tego już nie było albo po prostu nie myślałam tak o tym. Jeżeli chodzi o Alice, to szczerze jej nie lubiłam, często się na nią denerwowałam i oburzało mnie jej zachowanie.

Jak widać dołączam się do szeregu pozytywnych opinii o książce "Proroctwo sióstr". Na półce czeka już na mnie kolejna część, która na pewno przybliży siostry do kresu przepowiedni.