Z Innej Bajki | Autor: Samantha van LeerJodi Picoult

„... przestałam mieć wpływ na fabułę. Może kiedyś do mnie należała, ale teraz należy do ciebie. I każdego, kto ją przeczytał. Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza." S.253

JodiPicoult jest moją ulubioną autorką. Po jej książki sięgam z wielką przyjemnością i zaciekawieniem. Zawsze czymś mnie zaskakuje, poruszając bardzo trudne tematy. Tym razem sięgnęłam po powieść dla młodzieży, którą pisarka napisała wraz ze swoją córką.

Bohaterką powieści jest piętnastoletnia DelilahMcPhee. Wychowywała się bez ojca, gdyż opuścił ją gdy jeszcze była mała i założył nową rodzinę. W szkole też nie jest lubiana, uważana za dziwaczkę, gdyż czyta dużo książek. Jej jedyną przyjaciółką jest Jules. Dziewczynka zakochana w horrorach, ubierająca się inaczej niż wszyscy.

Pewnego dnia Deliah w bibliotece trafia na bajkę pt. „Z innej bajki"Jessamy Jacobs. Książka bardzo ją wciąga, co początkowo ją samą dziwi, przecież to bajka dla dzieci, a ona dzieckiem już nie jest. Bajka opowiada o księciu Olivierze, który musi uwolnić księżniczkę porwaną przez smoka. Nic nie byłoby w tym trudnego, gdyby nie fakt, że książę jest strasznym tchórzem. Z czytelniczką książki ma wiele wspólnego, gdyż on też wychowywał się bez ojca.

Podczas kolejnego czytania książki Deliah zauważa, że coś się zmieniło na jednym obrazu. Na ostatniej stronie, gdzie jest rysunek ze ślubu Oliwiera i księżniczki pojawia się plansza do gry w szachy. Potem dziewczyna słyszy głosy wydobywające się z bajki. Okazuje się, że książę Olivier chce uciec z bajki, bo ma dość życia w tym świecie. Czy Deliah pomoże Olivierowi w ucieczce?

Książka JodiPicoult napisana jest prostym językiem, zrozumiałym dla młodego czytelnika. Czyta się ją bardzo szybko, ale nie powiem żeby mnie pochłonęła do reszty, jak inne powieści autorki.

„Z innej bajki" ma ciekawą formę. Z jednej strony czytamy fragment bajki, którą czyta bohaterka, z drugiej poznajemy losy Oliviera i Deliah oraz rodzące się pomiędzy nimi uczucie. Jednocześnie jesteśmy więc w świecie bajkowym w którym żyje książę, oraz w rzeczywistym świecie bohaterki. Tak więc zachowany został podział powieści typowy dla JodiPicoult, w którym poznajemy historię widzianą oczami bohaterów.

Bohaterka jest typową nastolatką, z własnymi problemami, brakiem zrozumienia przez otoczenie. Zbuntowana i samotna. Brakuje jej przyjaciół i ojca. Chciałaby być jak inne nastolatki, mieć chłopaka, jednak trudno jej stworzyć jakiś związek. Stąd jej ucieczka do świata książek. „... wolę przenosić się w inny świat, a dzieje się to, ilekroć otwieram książkę." s.33 Nie jedna młoda czytelniczka odnajdzie w niej swoje podobieństwo.

„Mama martwi się o mnie, bo jestem odludkiem. Ale to niezupełnie tak. Moja przyjaciółka Jules rozumie mnie jak nikt. To wina mamy, że nie potrafi wyjrzeć poza agrafki, które Jules nosi w uszach, i jej różowego irokeza." S. 33

W powieści wiele jest sekretów i tajemniczych zdarzeń. Akcja toczy się wartko, a gdy już wydaje się nam, że bohaterowie znaleźli rozwiązanie swoich problemów, znowu coś zaczyna się psuć i wszystko wraca do początku.

Muszę przyznać, że pomysł na książkę był bardzo dobry. Połączenie bajki z rzeczywistością uświadamia nam jak bardzo te światy są ze sobą powiązane. W powieści wyraźnie granica między tymi światami się zaciera.

Po raz kolejny autorka udowadnia nam, że marzenia się spełniają, jeśli tego bardzo pragniemy, oraz że przyjaciół poznaje się w potrzebie.

Zachwyciło mnie wydanie książki. Po raz pierwszy w powieści autorki pojawiają się piękne ilustracje obrazujące nam bohaterów i to co się z nimi dzieje.

Na pewno JodiPicolut zaskoczyła swoją książką wielu wiernych czytelników. Dla mnie jest to powieść warta przeczytania, zwłaszcza przez młodych czytelników. Myślę jednak, że sięgną po nią również mamy nastolatków, gdyż czytanie książek dla młodzieży nie jest przecież grzechem, tak jak czytanie bajek przez młodzież.