Meksykański Ślub | Autor: Diana Palmer

Powieść „Meksykański ślub" autorstwa Diany Palmer to trzecia przeczytana przeze mnie powieść z serii Satine, czyli kieszonkowych wydań romansów pełnych emocji, uczuć, opowiadających o jasnych, ale także i tych ciemnych stronach życia. Z twórczością autorki spotkałam się już kilkakrotnie i nigdy nie zawiodłam się na jej dziełach. „Meksykański ślub" nie był wyjątkiem. Podczas gdy za oknem padał deszcz, z zapałem dałam się wciągnąć romantycznej historii do upalnego Meksyku, gdzie spełniają się marzenia. Nawet te z początku błahe czy niedorzeczne.

Główną bohaterką powieści jest Penelopa Mathews, córka właściciela rancza i jednocześnie pracodawcy C.C. Tremayne'a (tak go nazywano, chociaż nikt nie miał pojęcia od jakich imion pochodzą te inicjały). Pepi jest w stosunku do C.C. bardzo opiekuńcza, a jest to objaw wielkiego uczucia, którym obdarzyła mężczyznę. Niestety, bez wzajemności. Pewnego wieczora, znajduje go całkowicie pijanego w pobliskim barze. C.C., widząc kaplicę udzielającą szybkich ślubów, grozi Penelopie, iż jeśli za niego nie wyjdzie, zrobi awanturę na cały bar. Kobieta zgadza się będąc jednocześnie w przekonaniu, że taki ślub będzie znaczył tyle co nic. Po pierwsze są w Meksyku, więc nie wiadomo, czy w jej kraju ożenek będzie aktualny, a po drugie przyszły małżonek wypił morze tequili. Och, jakże się myliła. Poprzez skontaktowanie się z prawnikiem, Pepi dowiaduje się, że ślub jest aktualny, a aby go unieważnić, potrzeba podpisów obu małżonków. Kobieta przez długi czas nie wyjawia nikomu co zaszło tej okropnej nocy. Jednak gdy przychodzi oświadczyć C.C., że są małżeństwem, ten uważa, iż Penelopa podstępem go upiła oraz wykorzystała sytuację, aby spełnić swoje chore marzenia. Wszystko zmienia ponowny wyjazd do Meksyku. Czy małżeństwo zostanie unieważnione? A może okaże się, że C.C. coś czuje do Penelopy?

Zazwyczaj mężczyzna i kobieta budują między sobą relacje dążąc do ożenku. A co jeśli trzeba te relacje dopiero nawiązać będąc już zaślubionym? Fabuła jest dość pomysłowa i ciekawa, ale ja nadal mam wątpliwości, czy faktycznie takie zawarcie związku, jakie opisano w powieści, jest możliwe. Chociaż nie wiem jak się sprawa ma w Meksyku. W każdym bądź razie, pomysł bardzo mi się spodobał. Nie można też narzekać na wykonanie. Książka jest napisana bardzo ciekawie, dosłownie pochłania czytelnika. Każdy przeczytany przeze mnie romans autorstwa Diany Palmer połykałam bardzo szybko i nawet już po zakończeniu lektury nie mogłam przestać o niej myśleć. Bohaterowie byli jedną z mocniejszych stron powieści. Każdy charakter był wyraźnie zarysowany i ciekawy na swój sposób. Nie zmienia to jednak faktu, że ktoś mógł nie zdobyć mojej sympatii. C.C. Tremayne od początku mi się nie podobał. Nawet po zakończeniu lektury nie mogę przyznać, że to, co później poczuł do Penelopy, można nazwać miłością. Określiłabym to raczej jako pożądanie oraz przyzwyczajenie się do jej obecności. Nie wspominając już o żywej chęci posiadania potomstwa. Dlatego, aby mieć pewność, że zakochał się w Pepi, mam ochotę poznać ich dalsze losy. Niestety, wszystko co dobre kiedyś się kończy.

Jak dotąd nie zawiodłam się na żadnej powieści z serii Satine. Gorąco polecam zapoznać się z nią, ponieważ gwarantuje ona dużo uczuć, emocji, rozrywki i odpoczynku. „Meksykański ślub" z pewnością spodoba się fankom romansu i powieści obyczajowych. Przenieście się do upalnego Meksyku i przekonajcie się, że miłość może spotkać każdego, a gdy już się pojawi, nie należy jej zaniedbywać.

Powieści obyczajowe i romanse to książki, które każda z kobiet lubi. Przynajmniej istnieje taki stereotyp, bo z tego co wiem, niektóre wręcz nie trawią miłosnych opowiastek. Czasami przeczytanie tego typu lektury jest wręcz wskazane, ze względu na odstresowanie się, jak i czystą formę rozrywki. Osobiście sama lubię poczytać o miłosnych bądź rodzinnych poczynaniach bohaterów w książce.

Penelopa Mathews to córka właściciela rancza, skrycie podkochująca się w pomocniku ojca, tajemniczym i przystojnym C.C. Jej obiekt westchnień niestety lubi czasami zajrzeć do kieliszka, i wtedy dziewczyna musi ratować go z opresji, ponieważ jej ojciec nie lubi ludzi spożywających alkohol. Pewnego dnia C.C. upija się i jedzie do Meksyku pić dalej. Pepi podąża za nim i próbuje wybić mu kolejne wybryki alkoholowe z głowy. On, pod wpływem alkoholu, zaciąga ją do kaplicy i żeni się z nią, pod groźbą wywołania strzelaniny. Nazajutrz nic nie pamięta, a Penelopa ukrywa przed nim ich stan cywilny. Mimo, że od dawna marzyła o posiadaniu tego faceta, gdy go w końcu ma na własność, jest niepocieszona. Bo nic nie jest tak jak powinno. Wszystko zmienia ponowny wyjazd do Meksyku...

'Meksykański Ślub' od początku wydawał mi się bardzo przyjemną lekturą, i z niezwykłą przyjemnością zabrałam się do poznawania przygód Penelopy i C.C. Diana Palmer napisała książkę lekkim, charakterystycznym dla romansów językiem i wplotła kilka dodających powieści charakteru wątków. Lektura od początku bardzo mnie wciągnęła, czytało się niezwykle przyjemnie - czyżby to z powodu, że główna bohaterka była tak bardzo zwyczajna i tak bardzo zakochana? Możliwe. Uczucia Penelopy były niezwykle mocne i prawdziwe. W momencie, gdy C.C. ranił ją swymi okrutnymi słowami, czułam dokładnie to co ona: smutek, żal, wściekłość i... prawdziwą, niesamowicie bolesną miłość.

C.C., a tak właściwie Connal Tremayne to postać bardzo skomplikowana. Pije, bo chce się zatracić w kieliszku, by zapomnieć o przerażającej przeszłości. Od kiedy tylko pojawił się na farmie ojca Penelopy, różne, dziwne emocje odczuwa w stosunku do tej dziewczyny. Nie jest w niej zakochany, ale nie jest mu też obojętna... Gdy dowiaduje się, że zostali małżeństwem, na początku jest wzburzony i niesamowicie wściekły. Twierdzi, że Pepi go upiła i siłą zaciągnęła do ślubu, bo tylko w ten sposób mogła zdobyć upragnionego mężczyznę. Bardzo ją rani, czego potem okropnie żałuje. Jednak co się stało, nie odstanie się i próbuje naprawić swe błędy. Zakochuje się w Pepi, i postanawia z nią być, nie podpisywać papieru o unieważnienie małżeństwa. W pewnym momencie myślałam, że robi to z litości, lecz potem swym zachowaniem dowiódł, że naprawdę ją pokochał i świata poza nią nie widzi. Oczywiście ona na początku była nieco nieufna, no bo skąd ta nagła zmiana? Jednak potem przekonuje się o jego uczuciu. I nie tylko zyskała upragnioną miłość, ale i udało się uratować ranczo jej ojca.

Niesamowicie ujęło mnie to, że autorka postawiła stanowczo na oryginalność. Nie ma tu beznadziejnie przewidywalnego schematu romansów: ona i on, zakochują się od pierwszego wejrzenia i do końca swych dni (może trochę krócej, bo książka kończy się zazwyczaj zaraz po odkryciu, że oboje są sobą nawzajem baaaardzo zauroczeni i czytelnik nie wie, co dalej się z nimi dzieje) kochają się. Diana Palmer postanowiła zaryzykować tutaj, i najpierw wysłać przyszłych kochanków do ślubu, a dopiero potem mieli za zadanie się w sobie zakochać. Na dodatek 'pan młody' nie wiedział co się dzieje i nie kochał swej małżonki, a ona była wpatrzona w niego jak w obrazek. Autorka świetnie rozplanowała wszystkie wydarzenia i czytelnik nie ma prawa się nudzić. Wniosła do powieści nutę świeżości, nareszcie coś nowego w świecie romansów. 'Meksykański Ślub' to zdecydowanie jeden z najlepszych romansów. A przynajmniej według mnie.

Serdecznie chciałam polecić wszystkim Paniom (Panom również!) książkę Diany Palmer 'Meksykański Ślub'. Niesamowita powieść, pełna przygód, humoru i ciekawych wątków. Serdecznie polecam.