Dotyk Zła | Autor: Alex Kava

Syndrom Pierwszy raz zetknęłam się z tym thrillerem psychologicznym... dawno temu. Ale pamiętam go niemal tak dobrze, jakbym przeczytała go wczoraj. Była to książka nieznanej mi wówczas amerykańskiej autorki Alex Kavy „Dotyk zła". Książka pochłonęła mnie całkowicie i w pewien niezwykły sposób naznaczyła moją literacką przyszłość. Bo pokochałam autorkę i pokochałam główną bohaterkę jej książki. A zawód profilera psychologicznego już na zawsze scalił mi się z imieniem Maggie O'Dell.

„Dotyk zła" to pierwsza książka z cyklu o błyskotliwej agentce FBI, zawodowej psycholożce, przed którą umysł psychopatycznego mordercy stoi otworem. Jej niezwykłe wprost zdolności pozwoliły na ujęcie wielu bardzo niebezpiecznych przestępców. To właśnie dlatego, gdy w pobliżu miasteczka Platte City zostaje znalezione zmasakrowane ciało chłopca, zabitego w ten sam sposób co ofiary straconego trzy miesiące wcześniej seryjnego mordercy Ronalda Jeffreys'a, do sprawy zostaje przydzielona agentka specjalna Maggie O'Dell. Z ramienia miejscowej policji sprawą zajmuje się szeryf – Nick Morelli, który dotychczas nie miał okazji wykazać się w tak znaczącym śledztwie. Do tego ciąży nad nim sława jego ojca, wcześniej piastującego stanowisko szeryfa ich miasteczka. Kilka miesięcy wcześniej Maggie przeżyła koszmar, z innym seryjnym mordercą –Albertem Stucky'm w tle. Nad zaistniałą wówczas sytuacją nigdy tak do końca nie przeszła do porządku dziennego, w związku z czym wciąż męczą je senne koszmary. Nick i Maggi pomimo wzajemnej niechęci łączą siły i próbują rozwikłać zagadkę mordercy, który porywa kolejnego chłopca.

Alex Kava daje w „Dotyku zła" niesamowity wprost popis kunsztu literackiego. Akcja przedstawiona jest z wielu punktów widzenia, również mordercy, który jako dziecko przeżył horror z własnym ojczymem w roli głównej. To właśnie te wydarzenia miały zasadniczy wpływ na jego przyszłość i działania, które podejmuje w chwili obecnej. Co dokładnie go do tego skłoniło i jak rozwinęła się akcja, to pytania na które znajdziecie odpowiedź, czytając tą zdumiewającą książkę.

Mnie ona pochłonęła w całości. Podczas lektury z trwogą obserwowałam kolejne poczynania psychopaty, który na swój sposób potrafił idealnie wytłumaczyć, co skłania go do konkretnych działań. Muszę również przyznać, że od pierwszego wejrzenia nie przypadł mi do gustu mąż Maggie, Greg, który, delikatnie mówiąc, nie przepadał za wykonywaną przez nią pracą. Nie miałam więc żadnych oporów, by zaraz po zetknięciu się Nicka z Maggie zacząć kibicować ich potencjalnemu związkowi.

Historia kończy się dość niespodziewanie i w doskonały sposób zaprasza nas do lektury kolejnych części cyklu o Maggie. Ostatnio wyczytałam, że początkowo pani Kava planowała tylko tę jedną książkę o agentce specjalnej FBI. Aż trudno mi w to uwierzyć. Cieszę się jednak, iż czytelnicy i agenci skłonili ją do zmiany zdania. Gdyby nie to, nie powstałaby tak doskonała seria.

Książkę polecam każdemu. Kobiecie i mężczyźnie. Młodej i starszej osobie. Pasjonatom kryminałów i ludzkich dramatów. Chyba każdy znajdzie w tej książce coś dla siebie. Liczę, że tak jak i ja, zakochacie się w tym cyklu i po przeczytaniu „Dotyku zła" sięgniecie po kolejne, równie pasjonujące pozycje Alex Kavy.

Alex Kava jest jedną z najbardziej znanych autorek, thrillerów psychologicznych, na świecie. Jej prawdziwe imię to Sharon, urodziła się w Nebrasce. Swoją przygodę z pisarstwem rozpoczęła już bardzo wcześnie, jednak w tamtym czasie wsparcia udzielał jej tylko młodszy brat, ponieważ rodzice od początku chcieli ją zniechęcić do pisarstwa. Gdy skończyła studia otworzyła własną firmę graficzną. W końcu jednak wróciła do swojego pierwotnego planu i bez reszty poświęciła się pisarstwu.

„Dotyk zła" jest tomem rozpoczynającym serię o pracy i życiu specjalnej agentki FBI – Maggie O'Dell; która zajmuje się tworzeniem profili psychologicznych seryjnych morderców. Tym razem zostaje wysłana do małego miasteczka w Nebrasce – Platte City. Trzy miesiące wcześniej schwytano tam i stracono seryjnego mordercę dzieci – Ronalda Jeffreys'a. Jednak teraz, ktoś znowu zaczął zabijać małych chłopców, a zbrodnia nie różni się niczym od tych poprzednich. W śledztwie Maggie ma korzystać z pomocy młodego szeryfa, który stanowisko przejął po swoim ojcu. Niestety Nick Morelli bardziej zna się na uwodzeniu kobiet niż na sprawach kryminalnych.

Kto wygra w tej chorej grze? Czu uda się odkryć tożsamość zabójcy i doprowadzić do jego pojmania? Jakie są motywy jego postępowania? To tylko kilka pytań jakie nasuwają się czytelnikowi w czasie czytania, a odpowiedzi na nie odnajdziemy w treści „Dotyku zła".

Od razu chce powiedzieć, że książkę mam przyjemność czytać po raz drugi. Pomimo, że znam już zakończenie, to i tak miło było do niej powrócić. Z całą stanowczością stwierdzam, że powieść w ogóle nie straciła przez to na swojej wartości. Autorka nadal potrafi mnie zaskoczyć swoimi rozwiązaniami niektórych sytuacji oraz uniwersalnym językiem, który z całą pewnością trafi do każdego. Jest on bardzo żywy i plastyczny, dzięki czemu mamy wrażenie, że uczestniczymy w całej sprawie, po prostu stojąc z boku i przyglądając się pracy głównej bohaterki, a nie tylko czytając o niej. Co do fabuły to jest ono prowadzona naprawdę doskonale, a autorka stopniowo podnosi napięcie aby w punkcie kulminacyjnym doszło dosłownie do „wybuchu" tempa akcji.

Kolejnym dużym atutem książki jest, praktycznie lustrzane odwzorowanie pracy nie tylko funkcjonariuszy policji i profilera FBI, ale ogólnie całej tej jednostki. Autorka zadbała tutaj o każdy najmniejszy szczególik. Zresztą taką samą skrupulatność możemy zauważyć również w przypadku kreowania każdego z bohaterów. Pani Kava tworzy ich portrety nie tylko psychologiczne, ale także ukazuje nam ich marzenia, emocje i najbardziej skrywane tajemnice. Można powiedzieć, że uzewnętrznia ich dusze, aby czytelnik sam mógł ocenić kto jest tym dobrym, a kto złym.

Podsumowując, książce, przynajmniej w moim mniemaniu, nie można nic zarzucić. Dodam tylko, że nowa oprawa graficzna bardziej przypadła mi do gustu niż jej pierwotna wersja, chociaż może się wydawać, że naprowadzi na to kto zabija, ale to pozostawię ocenie czytelników. Książki Pani Kavy gorąco polecam każdemu, a jeżeli jeszcze nie poznaliście twórczości tej pisarki to koniecznie powinniście to nadrobić.

Spośród bogatego repertuaru motywów pojawiających się w kryminałach i thrillerach jednym z bardziej przeze mnie lubianych jest wątek śledztwa prowadzonego przeciwko seryjnemu mordercy. Interesuje mnie zarówno psychika zabójcy jak i żmudna praca policjantów, a często także profilerów, którzy starają się wniknąć w umysł zwyrodnialca, by przewidzieć jego następny krok. W takich powieściach rutynowe śledztwo musi ustąpić niecodziennym, kontrowersyjnym metodom pracy, bo tylko takie działania mogą przynieść skutek, kiedy morderca odznacza się ponadprzeciętną inteligencją, pedanterią i zuchwałością. Nadzieja na poznanie Crime thrillera zrywającego ze sztampowym śledztwem i rozwijającego wątek psychologiczny sprawiła, że z ochotą sięgnęłam po powieść Dotyk zła, będącą pierwszą częścią jedenastotomowego cyklu o agentce FBI Maggie O'Dell. Początkowo miałam wrażenie, że amerykańska pisarka skonstruowała swoją historię jedynie w oparciu o znane i często wykorzystywane w tym gatunku schematy, zapominając dodać coś od siebie. Na szczęście im bardziej zagłębiałam się w fabułę, tym przychylniej patrzyłam na dzieło Kavy, co przełożyło się na dość pozytywną ocenę i chęć przeczytania kolejnych powieści z jej literackiego dorobku.

Platte City w Nebrasce to jedno z tych amerykańskich, sennych miasteczek położonych niedaleko aglomeracji, co jednocześnie zapewnia mieszkańcom dostęp do dobrodziejstw wielkiego świata oraz upragnione ciszę i spokój. Kilka miesięcy temu sielską okolicąwstrząsnęła sprawa Ronalda Jeffreysa – wielokrotnegozabójcy, który w przerażająco brutalny sposób pozbawił życia trzech chłopców. Wprawdzie Jeffreys został szybko ujęty i stracony, ale koszmar mieszkańców wcale się nie skończył. Pewnej październikowej nocy do szeryfa Nicka Morellego zgłasza się para nastolatków, która odkryła zwłoki porzucone niedaleko pobliskiej rzeki. Na miejscu okazuje się, że ofiarą jest kilkuletni chłopiec. Szeryf nie może uwierzyć, że w miasteczku pojawił się kolejny szaleniec. Na dodatek wszystko wskazuje na to, że ten ktoś doskonale zna sposób działania Jeffreysa i postanowił stać się jego naśladowcą. W śledztwo zaangażowana jest również bystra profilerka z FBI Maggie O'Dell. Ambitna, ale mająca za sobą traumatyczne przeżycia agentka i niedoświadczony, nieco arogancki szeryf, starają się jak najszybciej wytropić mordercę. Jednak zabójca cały czas kontroluje sytuację, bacznie obserwując ich poczynania.

Teoretycznie główną bohaterką Dotyku zła jest Maggie O'Dell, ale pisarka skupiła się również na kilku innych postaciach, dzięki czemu czytelnik ma szansę dobrzepoznać pozostałych bohaterów i spojrzeć na przedstawione wydarzenia z różnych perspektyw. Kava bardzo dobrze zarysowała wszelkie mocne i słabe strony postaci, a także wybuchające konflikty i niesłabnące napięcia wynikające ze skomplikowanych relacji między bohaterami oraz z ich niełatwych doświadczeń życiowych. Z podziwem obserwowałam jak młoda, ale mająca już szereg sukcesów na koncie Maggie za wszelką cenę stara się nie dopuścić, żeby demony z przeszłości wzięły górę nad jej instynktem i wyczuciem, dzięki którym tak skutecznie tropi przestępców. Od razupolubiłam tę inteligentną i odważną kobietę, mimo że czasami jej zachowanie budziło mój sprzeciw, ponieważ kolidowało z wizerunkiem opanowanej profesjonalistki z FBI. Czy można przymknąć oko na to, że doświadczona specjalistka od sporządzania profili psychologicznych nie podjęła żadnych kroków w celu ostrzeżenia osoby posiadającej ważne dla śledztwa informacje, że może znajdować się w niebezpieczeństwie? Moim zdaniem nie, bo na tym etapie O'Dell miała już dość jasny obraz podejrzanego, wiedziała jak działa, a mimo tego pozwoliła mu zyskać znaczącą przewagę. Pozytywnie za to zaskoczył mnie szeryf Morelli, którego początkowo zaklasyfikowałam do grona średnio rozgarniętych mężczyzn, skupionych tylko na flirtach i romansach. Jednak ostatecznie musiałam zmienić zdanie, gdyż Nick udowodnił, że potrafi rozsądnie myśleć i działać. Ważną postacią jest także dziennikarka Christine Hamilton. Od czasu rozwodu kobieta z trudem wiąże koniec z końcem, ponieważ pisanie do lokalnej gazety krótkich tekstów o pieczeniu ciast czy innych domowych zajęciach, nie należy do zbyt dochodowych przedsięwzięć. Sprawę śmierci chłopca Christine traktuje więc jako gorący temat, swoistą trampolinę do sukcesu. Bohaterowie tej książki są uwikłani w skomplikowane sieci zależności, krępujące ich zachowania i wpływające na toczące się wydarzenia. Przyjemnością było obserwowanie jak powoli odzyskują kontrolę nad swoim życiem i zaczynają słuchać własnego rozumu, przestając dbać o to, co ludzie powiedzą.

Alex Kava stawia czytelnika na uprzywilejowanej pozycji, ponieważ pozwala mu wiedzieć trochę więcej niż postaciom, ale jednocześnie nieustannie podrzuca fałszywe tropy, zwodząc biednego odbiorcę na manowce. Mnie się taka gra w kotka i myszkę podobała, cieszę się, że pisarka namieszała i skomplikowała intrygę, bo na początku obawiałam się, że wszystko już wiem i niczym mnie ta książka nie zaskoczy. Akcja jest dynamiczna, może nawet rozwija się zbyt szybko, ponieważ wszystkie wydarzenia rozgrywają się w przeciągu jednego tygodnia. Jak już wspomniałam, po przeczytaniu kilkudziesięciu stron byłam przekonana, że znam tożsamość seryjnego zabójcy, jednak potem wielokrotnie zmieniałam zdanie, a w pewnym momencie poczułam się tak zdezorientowana, że podejrzewałam niemal wszystkich. Nie znaczy to jednak, że Dotyk zła jest powieścią bez wad. Za najpoważniejszy minus uważam powielenie zbyt wielu schematów. Bez trudu przewidziałam ile będzie ofiar, które dziecko zostanie porwane jako następne, a także jak morderca zareaguje na depczących mu po piętach policjantów. Nie zaskoczył mnie także wybuch namiętności Morellego do O'Dell i uczynienie z pani profiler nieszczęśliwej mężatki. Wszak żaden szanujący się bohater kryminałów czy też thrillerów nie może wieść uporządkowanego życia rodzinnego, a gburowaty małżonek stanowi doskonałe usprawiedliwienie dla potencjalnej zdrady. Do tej niechlubnej listy muszę też dodać równie brawurowe, co nieskuteczne działania bohaterów, polegające na rzucaniu się w paszczę lwa, czyli samotnemu przeszukiwaniu podejrzanych miejsc lub gonieniu w pojedynkę uzbrojonego szaleńca.

Zapewne oceniłabym Dotyk zła znacznie mniej pozytywnie, gdyby nie fakt, że powieść czytało mi się świetnie. Strony umykały w zastraszającym tempie, a ja czerpałam radość z poznawania historii, mimo że wiele sytuacji udało mi się przewidzieć. Może to zasługa lekkiego pióra Kavy, a może wynik mojej słabości do książek z wątkiem seryjnych przestępstw. W każdym razie jestem zadowolona, że w końcu poznałam twórczość tej pisarki i na pewno nie poprzestanę na przeczytaniu tylko jednej jej książki, zwłaszcza że zakończenie Dotyku zła obiecuje ciąg dalszy historii. Nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione, chociaż czytelnik ma już świadomość, kto zabijał bezbronne dzieci. W finale Alex Kava pozwoliła sobie na pewne niedopowiedzenia, zasygnalizowała także wątek, który, jak przypuszczam, został rozwinięty w kolejnej powieści. Nie mogę stwierdzić, że recenzowana pozycja jest arcydziełem w swoim gatunku, ale niewątpliwie w pisarstwie Kavy tkwi potencjał. Zachęcam do jego odkrywania.