Bogini Oceanu | Autor: Phyllis Christine Cast

Christine Canady, zwana przez wszystkich CC, Sierżant Sił Powietrznych w Stanach Zjednoczonych, w dniu swoich dwudziestych piątych urodzin wypowiada życzenie do bogini Gai. Pragnie w swoim życiu więcej magii. Już następnego dnia CC dostrzega pierwsze oznaki świadczące o tym, że jej prośba została wysłuchana - tajemnicza kobieta cudem ratuje ją przed upadkiem do pustego szybu windy, a później nieznajoma wręcza jej naszyjnik, który ma ją ochronić przed czającym się złem. To jednak dopiero początek.

Christine wyrusza na trzy miesięczną służbę do Arabii Saudyjskiej. W trakcie lotu dochodzi jednak do usterki i samolot musi awaryjnie lądować na wodzie. Przerażona CC zostaje wciągnięta do oceanu, wbrew swoim obawom wcale nie zaczyna jednak tonąć. Uratowana przez syrenę Christine musi dokonać wyboru - może przeżyć, ale cena za jej życie będzie wysoka. Nie zważając jednak na wszystko CC podejmuje decyzję. Kiedy ponownie otwiera oczy, patrzy na swoje ciało wolno unoszące się ku górze. Od tej chwili wszystko ulega zmianie.

CC jest zdezorientowana. Uwięziona w ciele swojej wybawczyni, związana z wodą, staje się celem zdeterminowanego by ją posiąść trytona. CC wie, że nie może czuć się bezpieczna, mimo iż naszyjnik, który nosi na szyi daje jej pozorne poczucie ochrony. Dzięki pomocy bogini Gai, CC z powrotem otrzymuje ludzkie ciało. Zostaje jednak uwięziona pod postacią syreny Undine i przeniesiona do 1014 roku. Dopiero prawdziwa miłość może ponownie związać ją z lądem. Czy sir Andras, rycerz, który wydostał CC z wody, okaże się odpowiednim kandydatem? Czy stąpając po ziemi Christine może czuć się w pełni bezpieczna? I dlaczego akurat teraz, kiedy otrzymała kolejną szansę na normalną przyszłość, życie w wodzie u boku przystojnego trytona Dylana wydaje jej się tak kuszące?

Miałam spore obiekcje do tego by sięgnąć po "Boginię oceanu". Do tej pory miałam jedynie okazje zapoznać się z twórczością P.C. Cast podczas czytania cyklu Dom nocy, który spowodował jednak spore rozczarowanie. Po licznych pozytywnych opiniach, dałam się jednak skusić. I nie żałuję. W przeciwieństwie do cyklu "Dom nocy", tym razem pani Cast zastosowała narrację trzecioosobową. Jest to o tyle irytujące, że na początku książki główna bohaterka przejawia niezwykle denerwującą skłonność do rozmawiania sama ze sobą. Wraz z rozwojem fabuły jednak, podobne rozmowy nie mają już miejsca.

W "Bogini oceanu" mamy do czynienia ze sporą ilością bohaterów, kumulacją chyba wszelkich możliwych charakterów. I choć nie wszyscy przypadli mi do gustu, muszę przyznać, że P.C. Cast wykonała kawał dobrej roboty przy kreacji postaci. Każdy z nich jest inny i na swój oryginalny sposób wyjątkowy. Główna bohaterka nie jest kolejną naiwną nastolatką. Christine potrafi sama zawalczyć o swoje szczęście, w razie konieczności wykorzystując do tego celu wszelkie możliwe sposoby.

"Bogini oceanu" jest książką przepełnioną magią i miłością. Jest to pierwsza powieść, w której spotkałam się z postacią syreny i choć początkowo miałam pewne obiekcje co do tego tematu, znikały one wraz z każdą przeczytaną stroną. P.C. Cast stworzyła powieść, w której nie sposób się nie zakochać. Postacie są oryginalne, ciekawe i barwne, a akcja pędzi z zawrotną szybkością, tak, że przy lekturze nie da się nudzić.

Warto również wspomnieć o cudownej, wręcz magicznej okładce, która zdecydowanie rzuca się w oczy pośród innych książek. Okładki cyklu "Dom nocy" przypadły mi do gustu, ale to "Bogini oceanu" ostatecznie podbiła moje serce. Ciemne, wspaniale ze sobą współgrające kolory, ujęta z profilu twarz kobiety spoglądająca tęsknię ku wodzie no i pojawiające się wypukłe punkty, przypominające kształtem krople... Polskiemu grafikowi, który wykonał okładkę należą się ogromne brawa.

Podsumowując, jestem ogromnie mile zaskoczona. Spodziewałam się lekkiej, niezobowiązującej lektury, a tymczasem zostałam pochłonięta w odmęty wody do mitycznego świata syren. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów cyklu "Wezwanie bogini" (do tej pory w Stanach ukazało się już 8 części) tym bardziej, że według zapowiedzi czwarta poświęcona będzie interpretacji mojej ukochanej baśni - "Piękna i bestia". Jeżeli ktoś wciąż się waha, zdecydowanie polecam.

„Pragnę magii w swoim życiu"*

Phyllis Christine Cast to amerykańska pisarka fantasy i romansów, znana z napisanej wraz z córką, Kristin Cast, serii "Dom Nocy", jak również jej własnych cyklów: „Goddess Summoning" i „Partholon". P. C. Cast w swoich powieściach podkreśla siłę i niezależność kobiet, co widać także w „Bogini Oceanu".

Christine Canady, znana wszystkim jako CC, pragnie magii w swoim życiu. W dniu dwudziestych piątych urodzin wypowiada magiczne zaklęcie, z nadzieję, że odmieni ono jej szare i nudne życie. Nie spodziewa się jednak jakie zmiany można wywołać w ten sposób. Gdy ma lecieć do Arabii Saudyjskiej, jej samolot rozbija się nad głębokimi wodami, a wtedy jej życie zmienia się diametralnie. Po tym incydencie budzi się jako mityczna syrena Undine, córka Gai i Lira, w zupełnie innym czasie i miejscu. Dziewczyna nie pragnie życia w wodzie, przez co jej matka bogini Gaja obdarza ją możliwością posiadania ludzkiego ciała, lecz pod pewnymi warunkami. Wydawać by się mogło, że CC znajdzie szczęście na wyspie, jednak zaczyna tęsknić za oceanem i przystojnym trytonem, któremu oddała serce...

CC, gdy wciela się w postać syreny, jest postawiona w nowej sobie sytuacji. Przede wszystkim już nie jest człowiekiem, a magiczną postacią o dużej mocy. Od tamtego czasu musi mierzyć się z zupełnie innymi problemami niż dotychczas, jako sierżant w Siłach Powietrznych. Ale jako, że jest ona osobą ciekawą świata, wesołą, zaradną i dobrą, potrafi sobie poradzić z wieloma sytuacjami. Bardzo polubiłam tę bohaterkę, gdyż nie była ona strachliwa i skulona w sobie, była silną i roztropną kobietą o wielkiej mocy.

Autorka przedstawia nam ciekawy świat, w którym bogowie i boginie nadal żyją. Wraz z CC, po jej przemianie przenosimy się do średniowiecznej Walii, cofając się przy tym w czasie o około tysiąc lat. Ludzie tam żyjący nadal wierzą w czarownice, które bezwzględnie karzą oraz traktują kobiety jako gorsze od mężczyzn, jako ich własność. W klasztorze, w którym zagości Christine, wierzą w przesądy, a opat zmusza ludzi do wierzenia, że piękno jest złem. Ukazuje wszystkim cierpienie i ból, dzięki czemu skupia wokół siebie wiele osób, przekonując ich by nie grzeszyli, a tak naprawdę tylko i wyłącznie robi to dla własnej korzyści. W takim świecie przyszło żyć wolnej kobiecie.

Fanowie wartkiej akcji niestety by się zawiedli. Najwięcej dzieje się dopiero pod koniec książki, gdy następują niespodziewane wydarzenia, zaś przez jej ¾ nie jesteśmy świadkami szybkich zwrotów akcji, czy natłoku zdarzeń. Jednak, choć stosunkowo mało się dzieje, powieść pozostaje ciekawa, nie potrzeba w końcu, niesamowitych przygód, by zainteresować czytelnika. Skupiamy się bardziej na Undine, która próbuje podejmować właściwe decyzje w obcym ciele i świecie.

Lir, Gaja, Udine... te mityczne postaci, nie były jedynymi czynnikami wprowadzającymi trochę magii i niesamowitości do książki. Przed nami otwiera się zupełnie nowy świat, gdzie delfiny mogą uratować życie, nieustraszonej księżniczce oceanu, a zwykła dziewczyna może zostać wrzucona w sam środek średniowiecza. Pani Cast bardzo ciekawie i realistycznie ukazała niezwykłe zdarzenia, byłam pod wrażeniem jej przedstawienia tamtego świata.

Pisarka ma świetne pióro. „Bogini Oceanu" wyzwala emocje, którym nie da się oprzeć: doprowadza do śmiechu, niekiedy jesteśmy zaś przez nią bliscy łez. Autorka potrafi zaciekawić odbiorcę nawet zwykłą codziennością, gdyż w jej opisie da się wyczuć to, że wiele włożyła do tej książki.

Pierwszy tom „Wezwania bogini" bardzo mi się spodobał. Mimo braku wielkich przygód, pokochałam tę książkę i trafiła ona na listę moich ulubionych. Pozycja ta łączy w sobie magię, humor, silne emocje oraz pikantny romans. Niczego tutaj nie zabraknie. Polecam tę lekturę wszystkim interesującym się gatunkiem paranormal romanse lub mitologią, jednak sądzę, że inny czytelnik także nie wzgardziłby tym utworem.

*cytat z „Bogini Oceanu"

Osobowość znaczy więcej, niż piękne ciało

„Bogini oceanu" to pierwszy tom z serii „Wezwanie bogini". Autorką jest P. C. Cast, która w Polsce znana jest głównie z bestsellerowego cyklu dla młodzieży pt. „Dom nocy", napisała go razem ze swoją córką. Jednak w tej powieści mamy możliwość poznać styl Pani Cast jako samodzielnej pisarki, tym bardziej, że „Bogini oceanu" jest raczej powieścią dla starszych czytelników.

Christine „CC" Canady jest sierżantem w amerykańskich siłach powietrznych. Jej życie jest poukładane i wepchnięte w sztywne ramy codzienności. Kobieta ma powoli dosyć takiej egzystencji, dlatego w dniu swoich dwudziestych piątych urodzi, kierowana impulsem i nadwyżką szampana, wypowiada pradawne słowa rytuały wzywającego boginię Gaję. CC ma nadzieję, że to odmieni jej życie i sprawi, że pojawi się w nim choć odrobina magii.

W czasie lotu na misję do Arabii Saudyjskiej jej samolot rozbija się nad oceanem. Kobieta jest bliska śmierci, gdy niespodziewanie pomocy udziela jej mityczne stworzenie – syrena Undine. Składa ona propozycję CC, aby zamieniły się ciałami, na którą kobieta bez wahania przystaje. Nie przypuszcza jednak w jak dużym stopniu jej życie ulegnie zmianie.

Od razu przyznaję się bez bicia, iż jest to moje pierwsze spotkanie z jakąkolwiek twórczością tejże autorki, ale od razu był to bardzo celny strzał w doborze pierwszej książki z jej dorobku. P. C. Cast urzeka prostotą języka oraz niewyszukanym stylem pisania, który pozbawiony jest średniowiecznej maniery stylizacyjnej, chociaż to w tej epoce dzieje się większość wydarzeń. Jeżeli chodzi o przejście w czasie, to jest ono przeprowadzone w bardzo płynny, spójny i interesujący sposób, więc czytelnik nie dość, że nie zostaje wybity z rytmu czytania, ale zostaje jeszcze bardziej wciągnięty w tok całej historii. Dodatkowym atutem powieści są wątki mitologiczne, które pisarka doskonale wplotła w fabułę. Ja po prostu uwielbiam tego typu historie, tym bardziej gdy fabuła prowadzona jest w tak doskonały sposób. Akcja także ma kilka ciekawych zwrotów, chociaż ogólnie jest raczej na poziomie średnim jeżeli chodzi o szybkość.

W książce występuje także klika scen erotycznych, które opisane są w bardzo delikatny i wysublimowany sposób. Autorka doskonale oddała, tylko przy pomocy słów, pożądanie i namiętność dwojga osób, które darzą się głębokim uczuciem i zaufaniem.

Jeżeli chodzi o bohaterów to musze powiedzieć, że są one doskonale dopracowane. Uwidacznia się to zwłaszcza w postaciach żyjących w średniowieczu, ponieważ autorka z dużą dokładnością odwzorowała stereotypowe zachowania i tok myślenia tamtych czasów. Jeżeli chodzi o to kto mi najbardziej przypadł do gustu, to chyba nikogo nie zdziwię, jak wskażę na CC i Dylana. W dziewczynie podobała mi się jej hardość i przebiegłość, ponieważ potrafiła wybronić się z każdej opresji dzięki swojej umiejętności logicznego myślenia. Natomiast w Dylanie urzekło mnie jego dobre serce i szczere oddanie kobiecie, która pokochał za jej duszę, a nie ciało.

Podsumowując. Książkę polecam każdemu kto lubi romanse paranormalne z domieszką mitologii. Ja osobiście świetnie się bawiłam i odprężyłam w trakcie czytania tejże powieści i teraz z niecierpliwością oczekuję na kolejne tomy serii „Wezwanie bogini". Ciekawa jestem z jakich innych mitów autorka czerpała inspirację.