Wedle Reguły Kreacji. E-book | Autor: Artur Boratczuk

„Wedle reguły kreacji" Artura Boratczuka to powieść inspirowana działalnością Stanisława Hellera – człowieka nauki, który swoimi teoriami na temat Wszechświata wzbudza wiele kontrowersji.

Sięgając po książkę, a właściwie e-book'a nie wiedziałam w jaką historię zechce „wciągnąć" mnie autor. I szczerze mówiąc, czy też pisząc zarówno okładka, jak i tytuł nie okazały się zbytnio zachęcające. I w tym wypadku sprawdza się stare przysłowie „Nie oceniaj książki po okładce".

Los nie oszczędzał Stanisława Szmita – głównego bohatera już od chwili narodzin. Jego matka, Irmina zmarła podczas porodu, a on nie mając już żadnej rodziny (jego ojciec był nieznany) trafił pod opiekę Jerzego i Haliny Stojanowskich (on był kościelnym organistą, ona gosposią księdza). Choć małżeństwo miało już trzy córki, Stasia przyjęli z otwartymi ramionami. Staś już od najmłodszych lat wykazywał się niezwykłymi zdolnościami analitycznymi i matematycznymi. Jako nastolatek zakochuje się z wzajemnością w swojej przyrodniej siostrze, Agacie. Niestety na skutek pożaru zostaje dotkliwie poparzona, a Staś wypędzony z domu, jako prowodyr całego zajścia.

Chłopak opuszcza Fraudencję i wstępuje do szkoły wojskowej. Wkrótce w wyniku „losowania" zyskuje żonę, Marię oraz córeczkę, Konstancję. Również jego wojskowa kariera nabiera tempa. Jednak największym marzeniem Stanisława są studia. Niestety jego przełożeni nie wyrażają na nie zgody. Na bohatera spada lawina nieszczęść. Córeczka umiera, żona zakochuje się w innym mężczyźnie, a Stanisław zostaje skazany na jedenaście lat więzienia za działalność przeciwko ówczesnym władzom.

W więzieniu mężczyzna oddaje się pasji zgłębiania wiedzy, tworzy także „regułę kreacji" za autora której pragnie uchodzić więzienny psycholog. Aby pozbyć się Stanisława przekonuje kierownika więzienia, że bohater jest chory psychicznie i należy mieścić go w szpitalu. Czy Szmitowi uda się uciec? Czy spełni swoje marzenia i rozpocznie studia?

„Wedle reguły kreacji" to opowieść o tym, że warto walczyć o swoje marzenia, nawet jeśli los rzuca kłody pod nogi. To także opowieść o polityce, o reżimie, który „obezwładnia" obywateli, (akcja książki toczy się w latach 1945 – 1989). Czytelnik odnajdzie tutaj również coś z legendy (wątek św. Graala) oraz coś z nauki (teorie Stanisława).

Spore wrażenie wywarł na mnie styl w jakim utrzymana jest książka. Styl oryginalny, „niedzisiejszy", który zapada w pamięć. Autor bardzo sprawnie posługuje się językiem i dostosowuje go do miejsca i czasu przedstawionych zdarzeń. Jest to język nie przesłodzony, wręcz minimalistyczny, który dodaje całości autentyczności.

Polecam nie tylko miłośnikom powieści obyczajowych.