Tokio Hotel. Najgłośniej Jak Potrafisz! | Autor: Michael Fuchs GamböckThorsten Schatz

Bardzo lubię książki biograficzne. Zwłaszcza te dotyczące moich idoli, ulubionych pisarzy, aktorów, wykonawców, czy - jak w tym wypadku - zespołów. Fanką Tokio Hotel jestem już długi czas, szukałam jakiejś ciekawej książki o tym zespole. Na szczęście dowiedziałam się o istnieniu tej - 'Tokio Hotel: Najgłośniej jak potrafisz' - bo już miałam brać się za czytanie po niemiecku z książką i słownikiem języka niemieckiego pod pachą.

Książka została napisana przez dwóch dziennikarzy - Michaela Fuchs-Gamböcka i Thorstena Schatz w 2007 roku, czyli dwa lata po przełomowym debiucie zespołu dzięki singlowi 'Durch Den Monsun'. To, co mi się w tej książce podobało, to to, że oprócz zwykłej noty biograficznej zostały zamieszczone też fragmenty wywiadów z Billem, Tomem, Gustavem i Georgiem, ich przemyślenia a także opis wczesnych lat dzieciństwa. Nieraz się uśmiałam, gdy czytałam o szkole bliźniaków, jakimi byli rozrabiakami, i jak ich koledzy z klasy nosili koszulki 'I hate Bill&Tom'. Książka zawiera także komentarze fanek zespołu, za co cenią chłopaków, dlaczego ich muzyka jest dla nich ważna itp.

Wiem, że wiele ludzi nie pała miłością do Tokio Hotel - głównie z powodu wyglądu Billa. Nie rozumiem takich ludzi, ponieważ nie ocenia się osób po wyglądzie, ale po charakterze. W moim przypadku było właśnie tak, ze widok głównego frontmana przyciągnął mnie do zespołu. Kilka lat temu nie lubiłam Tokio Hotel - wszystko przez opinię znajomych, którzy ich obrażali, a nawet nie słyszeli jednej piosenki. Ja jednak postanowiłam przesłuchać najpierw ich płyt, a potem dopiero osądzać - i wyszło tak a nie inaczej, zostałam fanką tego niemieckiego zespołu. Po przesłuchaniu płyt, zakochałam się w wokalu Billa, ogółem w całej muzyce. I chociaż znajomi wciąż się na mnie rzucają, jak mogę słuchać tego '(the)Billa' i spółki, ja się tym nie przejmuję - mam swoje zdanie i będę słuchać kogo mi się tylko żywnie podoba.

Jestem bardzo zadowolona po przeczytaniu tej lektury, ponieważ nie tylko uzupełniłam swoją wiedzę na temat bliźniaków Kaulitz, Georga i Gustava, ale także miło spędziłam czas. Polecam ją fanom Toki Hotel i nie tylko. Może po przeczytaniu tej książki przekonacie się do tego zespołu. I taka mała ciekawostka - tytuł książki, to tak naprawdę tytuł reedycji płyty Schrei (Krzyk) - Schrei: So laut du kannst (krzycz najgłośniej jak potrafisz).