Życie Godne Pomnika | Autor: Włodzimierz A. Gibasiewicz

Książek opisujących losy osób, które przeżyły lub poległy na wojnie powstało całe mnóstwo. Każda z nich opowiada inną historię, wzbudzając całą gamę uczuć - od wzruszenia po nienawiść dla zbrodniarzy wojennych. Jednak wiele osób uczestniczących w I i II wojnie pozostaje w cieniu bohaterów, artystów, żołnierzy i wszystkich osób, które w jakiś sposób się wyróżniły podczas tak trudnych czasów. Wielu żołnierzy znika z kart historii, gdyż trudno opisać wszystkich, którzy z poświęceniem walczyli o swój kraj czy rodziny. Dlatego też każda publikacja, która próbuje choć odrobinę przybliżyć sylwetki osób mniej znanych o mniej "hollywoodzkich" życiorysach, warta jest uwagi i poznania. "Życie godne pomnika" uzupełnia właśnie jedną z takich luk.

Włodzimierz Gibasiewicz to lekarz weterynarii, który swoje życie poświęcił nie tylko leczeniu zwierząt, ale również przybliżaniu życiorysów osób, których łączyła podobna pasja i zawód. Jedną z nich jest wspomniana publikacja, która zawiera kilkadziesiąt krótkich biogramów. Autor, zamiast stworzyć gruby tom, który z pewnością zostałby rzucony w kąt i zbierał kurz, postanowił zebrać najważniejsze informacje o danym lekarzu, a następnie streścić je w krótkich notatkach. Dzięki temu mamy okazję poznać sylwetki nie dwóch, trzech osób, ale kilkudziesięciu. Biogramy pokazują, jak wielu osobom ciężko było przetrwać zawieruchę wojenną, a jednocześnie jak silną wolą się odznaczali. Z jednej strony byli to zwykli ludzie, którzy uczestniczyli w II wojnie światowej, walczyli w oddziałach i bronili kraju, a z drugiej strony znaleźli w sobie wystarczająco siły, by przetrwać obozy, tortury, bitwy. Były to czasy trudne, wymagające podjęcia wielu ważnych decyzji, jednak, jak dowodzi Gibasiewicz, każda z opisanych sylwetek nie zasługuje na zapomnienie.

Autor korzysta z różnych źródeł, od stron internetowych po oficjalne życiorysy, kończąc na prywatnych listach i wspomnieniach. Jedne biogramy są bardzo krótkie, inne z kolei rozciągają się na kilka stron. Większość z nich jest opatrzonych co najmniej jednym zdjęciem. W wielu nie brakuje cytatów i bezpośredniego przytaczania wspomnień. Przy tworzeniu opisów autorowi pomagały czasem rzetelne i dokładne poszukiwania, innym razem szczęście i zbiegi okoliczności. Dzięki zwięzłemu stylowi autora, biogramy zawierają przede wszystkim najważniejsze wydarzenia dotyczące wojny oraz jej wpływu na dalsze losy lekarzy weterynarii.

"Życie godne pomnika" to nie powieść. To nie pasjonująca biografia. Jest to bardzo rzetelna publikacja, starannie przygotowana i wystawiająca pomnik osobom, które powinny zostać zapamiętane. Nie ważne czy przez bliskich czy przez wielbicieli zwierząt. Przedstawione osoby stanowią część naszej historii i nie zasługują na to by być w cieniu innych. Na swój sposób, każdy z lekarzy przyczynił się do przetrwania Polski. Jest to zbiór życiorysów, który być może nie znajdzie się w każdym domu, ale powinien gdzieś trwać. By historia nadal była żywa i nie pokryła się kurzem.