Filozofia Sukcesu, Czyli F**k It | Autor: John C. ParkinGaia Pollini

Z góry napiszę, że moja ocena tego poradnika jest całkowicie subiektywna i prawdopodobnie będzie wiele osób, które do filozofii „pieprzę to" będą miały zupełnie odmienny stosunek niż ja.

John C. Parkin przez 20 lat studiował i praktykował systemy filozoficzne oraz mądrość wschodu. Jest Anglikiem, ale od dawna mieszka we Włoszech i tam też założył swoje centrum odnowy duchowej, gdzie prowadzi zajęcia w ramach tygodni „pieprz to".

„Filozofia pieprz to jest idealnym zachodnim środkiem wyrazu, obrazującym wschodnie podejście polegające na odpuszczeniu obie, rezygnacji i osłabieniu naszego przywiązania do rzeczy materialnych".

„Mówiąc pieprzę to przechodzisz ze stanu spięcia i przywiązania do rozluźnienia i wolności, a wolność obiecują wszystkie filozofie, religie i kategorie duchowe".

Przyznam szczerze, że nie przemówiła do mnie filozofia, owszem poszczególne punkty, autor uzasadniał sensownie, ale gdyby zebrać całość i dostosować się do tego, okazałoby się, że człowiek jest ZA odprężony i ZA wyluzowany.

Autor w rozdziale „pieprzę to" odnosi się po kolei do poszczególnych dziedzin naszego życia – jedzenia, związków, choroby, samokontroli i dyscypliny, planów i celów, naprawiania świata itd. Oczywiście wszystkie w.w. mamy pieprzyć.

O ile konkretne podrozdziały są przez autora uzasadnione i w zasadzie mogłam odnaleźć sensowne wyjaśnienia, o tyle tak jak pisałam wyżej, gdybyśmy się zastosowali do wszystkiego, okazałoby się, że jesteśmy bezrobotni, cały dzień spędzamy w łóżku jedząc hamburgery (bo lubimy) i tak naprawdę nic nas nie interesuje.

Żyjemy w szybkim świecie i jesteśmy członkami wielkiej społeczności. Moim zdaniem, nie da się powiedzieć „pieprzę to" i oderwać od wszystkiego. Nie można rezygnować z planów, zaangażowania w oczekiwaniu na to co ewentualnie się wydarzy. Jeżeli dobrze zrozumiałam autora, należy pozostać biernym i czekać na to co przyniesie nam los, ponieważ wszelkie zaangażowanie i parcie na cel powoduje stres. Owszem w pewnym stopniu jestem w stanie się zgodzić, że są rzeczy na które nie mamy najmniejszego wpływu, więc nie ma potrzeby się przez nie spinać. Jest jednak wiele dziedzin życia, które powinny pozostać pod naszą kontrolą.

„Tak więc najskuteczniejszą metodą relaksacyjną, jaką kiedykolwiek wymyślono, jest niezamartwianie się i rezygnacja z pragnień – po prostu mówienie pieprze to".

O ile niezamartwianie się akceptuję, o tyle rezygnacja z pragnień jest w moim odczuciu nie do przyjęcia.

Reasumując... Czy filozofia „pieprzę to" jest dobra, zostawiam Waszej ocenie. Ja raczej nie wykorzystam dobrych rad zamieszczonych w książce. Przynajmniej nie wszystkich.