Zło Konieczne | Autor: Alex Kava

Czy chcesz wziąć udział w grze?

Do czytania zachęcił mnie już sam opis książki, zamieszczony na okładce. Treść zapowiadała się niezwykle kusząco, tak, jak kuszące bywa zło. Jako rasowego pożeracza thrillerów, kryminałów i książek sensacyjnych wszelkiej maści i kalibru, cieszyła mnie już sama perspektywa mordowania księży katolickich (w książce wyłącznie rzecz jasna!). Dlatego do lektury kryminału Kavy zasiadłam z dużymi nadziejami i z niezwykle dobrym nastawieniem. Dodatkową zachętą była niedawna lektura „Złego dotyku".

Przyznać muszę, że uwielbiam turpistyczne opisy zbrodni w wydaniu Alex Kavy. Z dużym zainteresowaniem czytam zawsze serwowane przez nią informacje, typu fazy rozkładu ciał. Nie jest to z mojej strony chora fascynacja, a jedynie ciekawość wynikająca z soczystego języka autorki i szczegółów odnoszących się do kwestii biologicznych i fizjologicznych. Bo dowiedzieć się można naprawdę wielu interesujących rzeczy, które napawać mogą jednocześnie obrzydzeniem, ale i szacunkiem dla świata przyrody, którego nierozerwalną częścią jesteśmy. „Trzy muchy mogą złożyć wystarczająco dużo jajeczek, i tym samym wyprodukować wystarczająco dużo czerwi, żeby pożreć ludzkie ciało tak szybko, jak dorosły lew."

„Zło konieczne" to kolejne spotkanie z dobrymi znajomymi z „Dotyku zła". Do akcji, jak w wielu powieściach Kavy wkracza przebojowa agentka FBI, Maggie o'Dell. Poza o'Dell, ponownie spotykamy psychopatycznego księdza Kellera, nieustraszonego szeryfa Nicka Morettiego i jego siostrę Christine, dociekliwą dziennikarkę. Nie jest to jednak kontynuacja wzmiankowanej wcześniej powieści, a odrębna opowieść, w której losy bohaterów ponownie splatają się ze sobą, wbrew ich woli.

Tym razem mamy do czynienia z dwoma oddzielnie prowadzonymi śledztwami, którymi zajmuje się dzielna agentka FBI. Obydwie zbrodnie łączy jedno, poza osobą Maggie rzecz jasna – są niezwykle makabryczne. Pierwsza sprawa, w którą zostaje wciągnięty ojciec Keller, to morderstwa dokonywane przez nieznanego sprawcę na księżach podejrzanych o molestowanie chłopców. Jest to pewna niekonsekwencja, biorąc pod uwagę fakt, iż Keller nie molestował chłopców, a mordował z zimną krwią. Drugie śledztwo z kolei bezpośrednio dotyczy bliskiej Maggie osoby, bo przyjaciółki i mentorki w jednym, Gwen. Morderca prowadzi z nią swego rodzaju grę, naprowadzając na ślady kobiet, którym obcina głowy.

W pewnym momencie obydwie sprawy łączą się ze sobą, nie zdradzę jednak w jaki sposób, by nie odbierać nikomu przyjemności czytania.

To, co jest tak bardzo zniewalające w pisarstwie Kavy, to mieszanie czytelnikowi w głowie. Za każdym razem, gdy myślałam, że jestem na właściwym tropie mordercy, okazywało się, że Kava tak sprytnie zagmatwała sprawę, że wyprowadziła mnie, uważnego czytelnika w pole, a poszlaki które wskazywały ewidentnie na daną osobę jako zabójcę, były jedynie fałszywymi dowodami. Jedno było pewne, pośród całego morza niepewności. Alex Kava po mistrzowsku wodziła mnie za nos, co doprowadzało mnie do szewskiej pasji. Wyobrażałam sobie wówczas, jak bezsilna i wściekła musiała być o'Dell, która tropiąc morderców wiedziała, że wie niewiele...

A najpiękniejsze w tej powieści, jest jak zwykle u Kavy zakończenie. Pełne niedomówień. Można dzięki temu snuć domysły, czy aby na pewno mordercą jest naznaczona przez o'Dell osoba. I zawsze pojawiają się myśli typu: „A co, jeśli...", „Co by było, gdyby...", „a może..." Takie zakończenie, a w zasadzie (nie)dokończenie daje nadzieję na kontynuację wspaniałej przygody z o'Dell.

Dziękuję Wydawnictwu Mira za przekazanie mi książki do recenzji!

Prędzej czy później, każdy z nas dostaje to na co zasługuje

„Zło konieczne" to już piąty z kolei tom o sprawach jakie przychodzi rozwiązywać agentce specjalnej Maggie O'Dell. Na szczęście książek nie trzeba czytać według schematu, ponieważ każda dotyczy innej sprawy, a jedynym elementem, który łączy ze sobą poszczególne części, jest postać głównej bohaterki i niektórzy z bohaterów drugoplanowych. W tej części spotkamy się ponownie z kimś kogo mogliśmy poznać w „Dotyku zła", i bynajmniej nie chodzi mi tu o przystojnego Nicka Morelliego. No ale po kolei.

Ktoś zabija katolickich księży. Każda ze zbrodni przywodzi na myśl rytualne mordy, przez co przypuszczają, iż mają do czynienia z psychopatycznym seryjnym mordercą. Rozwikłanie tej sprawy przypada jednemu z najlepszych profilerów FBI – Maggie O'Dell. W toku śledztwa na jaw wychodzą mroczne fakty z życia każdego z zabitych. Okazuje się bowiem, że każdy z duchownych był oskarżony o molestowanie seksualne nieletnich, ale nie udowodniono im tego. Wydawałoby się więc, że sprawy powinny być zamknięte. Jednak Maggie dochodzi do wniosku, iż ktoś pragnie wymierzyć sprawiedliwość na własną rękę. Kobieta nie wie jednak, iż ofiary księży już od dawna kontaktują się ze sobą i planują zemstę. Nie spoczną dopóki każdy ze zbrodniarzy nie odpokutuje za wyrządzone krzywdy.

W tym samym czasie w życie agentki z powrotem wkracza... ksiądz Keller, którego od dawna poszukiwała bez większych skutków. Duchowny chce zawrzeć układ z Maggie, jemu także grożono więc chce pomóc w śledztwie, ale tylko pod warunkiem, że po zakończeniu sprawy zostanie puszczony wolno. Czy agentka przystanie na taką propozycję? Jak zakończy się sprawa morderstw? Przekonajcie się sami.

Alex Kava ponownie zachwyca swoich czytelników zawiłością fabuły i niebezpiecznie szybkim tempem akcji, która zaskakuje na każdym kroku. Ja sam chociaż czytałam książkę po raz drugi, miałam straszne trudności z oderwaniem się od niej i powrotem do otaczającej mnie codzienności.

Autorka po raz kolejny udowodniła, iż jej kunszt pisarski stoi na najwyższym poziomie. Intryga goni intrygę i trzeba mieć naprawdę analityczny i pomysłowy umysł aby nie tylko to stworzyć, ale także poukładać w spójną i klarowną całość. Tego właśnie dokonała, po raz kolejny, Pani Kava. O bohaterach w sumie nie ma co wspominać, ponieważ pisałam już o nich w przypadku recenzji „Dotyku zła". Wspomnę tylko, że każda z nich żyje swoim życie i jest nad wyraz charakterystyczna, potrafią zaskoczyć w najmniej oczekiwanych momentach. Nie sprawiają również trudności w wyobrażeniu sobie ich w realnym świecie i życiu, co jest dużym plusem.

Podsumowując. Powieść jest z najwyższej półki jeżeli chodzi o thrillery. Plastyczny i żywy język sprawiają, że czyta się ją z zapartym tchem i w ekspresowym tempie. Szczerze polecam każdemu, nie tylko wielbicielom tego gatunku.