Ludzka Miłość | Autor: Andrei Makine

Andrei Makine – francuski pisarz pochodzenia rosyjskiego. Urodził się na Syberii, dorastał w Penzie. Obronił doktorat z literatury na Uniwersytecie Moskiewskim. Do Francji wyemigrowała w 1987 roku. Początkowo jego książki nie zbudzały wielkiego zainteresowania, dopiero autobiograficzny „Francuski testament" spowodował rozgłos wokół tego autora. Książka otrzymała wiele nagród literackich. Na polskim rynku dotychczas ukazały się powieści Makine'a: „Francuski testament", „Zbrodnia Olgi Arbeliny", „Rzeka miłości", „Requiem dla Wschodu" i „Muzyka życia". Wydawnictwo Akcent w listopadzie 2011 roku wydało powieść autora „Ludzka miłość".

Książka opowiada o życiu Eliasza, czarnoskórego rewolucjonisty. Przez całe swoje życie walczył on o wolność w różnych regionach świata. Jego życie nie należało do łatwych. Same dzieciństwo to wiele traumatycznych przeżyć. Ojciec jego działał w ruchu przeciwko kolonializmowi. Władze go poszukiwały więc nie mógł przebywać z rodziną. Aby zmusić go do ujawnienia się i oddania w ręce władzy zaaresztowano jego żonę. Nic to jednak nie dało, i gdy kobieta bliska była wycieńczenia w więzieniu – wypuszczono ją. Wkrótce matka umiera i Aliasz trafia do przyklasztornej szkoły. Jest bardzo zdolnym uczniem – włada pięcioma językami i interesuje się naukami społecznymi. W szkole kształtują się też jego światopoglądy. Jego ulubionym przywódcą jest Marks w którego dziełach się zaczytuje. Po zakończonej nauce wyjeżdża na Kubę potem do Moskwy. Młodzieniec zakochuje się w Annie, która będzie jego miłością życia. Mimo iż nigdy nie będą razem dzięki niej nauczy się on kochać drugiego człowieka. Pozna drugą stronę rewolucji i rosyjskie łagry.
Książka wstrząsająca, wzbudzająca wiele emocji, wymagająca skupienia i zmuszająca do przemyśleń. Nie jest to książka łatwa, ale warta przeczytania. W książce przewijają się trudne tematy związane z człowieczeństwem, kolonializmem, komunizmem czy rasizmem. To książka opowiadająca o tym, iż należy kochać drugiego człowieka mimo wszystko, mimo koloru skóry, wiary czy jego czynów.

Niezwykła jest narracja książki. O losach Eliasz opowiada nam jego przyjaciel z celi i jest on pierwszym narratorem w powieści. Czasami jego opowieści porównywane są ze współczesnością. Drugim narratorem jest sam Eliasz. Dzięki takiemu zabiegowi możemy poznać co czuje bohater, jak dana sytuacja wpływa na jego życie, widzimy jakie wzbudza w nim emocje.
Czytałam już „Francuski testament" tego autora, ale ta książka podobała mi się o wiele bardziej.
„Ludzka miłość" podkreśla nam, że to piękne uczucie – MIŁOŚĆ - może mieć wiele oblicz.
Zachęcam do lektury. Ja poszukam innych książek autora.

Andrei Makine to francuski pisarz pochodzenia rosyjskiego, który urodził się i studiował w Moskwie. Ponad dwadzieścia lat na stałe wyemigrował do Francji, gdzie zaczął pisać książki, początkowo nie zdobywając uznania wydawców, krytyków ani czytelników. Wszystko zmieniło się, kiedy na czytelniczym rynku pojawiła się powieść „Francuski testament", która zdobyła uznanie wielu odbiorców. Makine za tenże utwór otrzymał prestiżowe nagrody, a z czasem stał się z czasem jednym z najbardziej znanych francuskich autorów. W roku 2011 nakładem wydawnictwa Akcent została wydana „Ludzka miłość", która przedstawia problemy polityczne, jak i też tożsamościowe.

Głównym bohaterem jest Eliasz Almeida, który od lat dzieciństwa nie miał łatwo w życiu. Jego ojciec działał w ruchu przeciwko kolonialnemu, natomiast matka chłopak wytrwale starała się, aby jej syn jak najlepiej przeżył każdy dzień. Jednakże z czasem Eliasz traci ukochaną rodzicielkę, która zostaje aresztowana przez władze, a następnie osieraca swoje jedyne dziecko. Chłopiec trafia do przyklasztornej szkoły, gdzie rozpoczyna edukację, wprawiając w zdumienie nauczycieli, którzy są zaskoczeni jego bardzo pozytywnymi wynikami. To właśnie w tej placówce edukacyjnej zaczynają kształtować się jego poglądy polityczne – zaczyna interesować się działaniami Marksa i komunizmem. Po zakończeniu nauki postanawia wyjechać, zdobywając doświadczenie w różnych krajach. Almeida zakochuje się w Annie, jednakże ta miłość nie ma szans być spełniona. To dopiero początek długiej drogi Eliasza, podczas której na własnej skórze poczuje rewolucyjną gorączkę XX wieku. W tym chaosie korupcji i egoistycznej walki o wpływy jedynie szacunek i przyjaźń pozwolą tak naprawdę pozostać człowiekiem.

„Ludzka miłość" to na pewno nie lektura, którą czyta się lekko. Zawarta w niej treść jest niekiedy wstrząsająca i przerażająca, bowiem wydarzenia, jakie dotykają głównego bohatera, zazwyczaj są pasmem udręk i niepowodzeń. Andrei Makine podjął się trudnego tematu – pokazuje zarazem polityczne intrygi i działania międzynarodowych organizacji pozarządowych, jednakże również i wnętrze człowieka, który na każdym kroku walczy z manipulacją, zdrowym rozsądkiem i wyrzutami sumienia, nie pozwalającymi o sobie choć na chwilę zapomnieć. Autor w sposób wspaniały ukazał miłość, która istnieje zawsze – zarówno w chwilach błogiego spokoju, jak i też bezgranicznego chaosu. Pisarz nie boi się pisać wprost o okrucieństwie, przemocy czy też gwałtach, gdzie rany psychiczne są znacznie bardziej bolesne od tych fizycznych. Lecz w tej pułapce zła, daje nadzieję, że można funkcjonować wyznając humanistyczne idee. Lekkie pióro Andrei Makine powoduje również, że czytelnik nieświadomie zaczyna podążać razem z Eliaszem, który nie tylko obserwuje sytuację europejskich państw, ale też i własnej duszy. Opisy i dialogi pozwalają nam wczuć się w każdą sytuację i zrozumieć decyzje podjęte przez bohaterów, którzy czasami podejmują się drastycznych wyborów. Pan Makine pozwala nam dokładnie poznać Eliasza Almeida, który pragnie jedynie szczęścia – niczego więcej.

Książka Andrei Makine to powieść, która nie jest łatwa ani prosta. Autor „Ludzkiej miłości" otwiera oczy na wiele spraw, nie pozwalając przejść obojętnie obok cierpienia i zagłady, do której dążą ludzie. Myślę, że ta lektura przypadnie do gustu czytelnikom, którzy lubią śledzić wydarzenia razem z bohaterami, stając się również częścią ich świata.