Nihal Z Krainy Wiatru | Autor: Licia Troisi

"Co ty myślisz, że potrzeba odwagi, aby umrzeć? Umrzeć jest łatwo. To życie wymaga odwagi."

Chyba wielu z Was słyszało o przygodach młodej wojowniczki, Nihal, która marzy by zostać Jeźdźcem Smoka. A nawet, jeśli nie, to na pewno w najbliższym czasie się obije wam o uszy, ponieważ „Kroniki świata wynurzonego" to bestsellerowa trylogia młodej włoskiej pisarki, której twórczość została doceniona zarówno przez jej rodaków, jak i wielu innych – w końcu prawa do jej przekładu kupiło aż 17 krajów. Nie zdziwiłby mnie fakt, gdyby wykupione zostały również prawa do jej ekranizacji z racji tak wielkiej popularności i co tu dużo mówić – popytu na fantastykę.

Powieść ta opowiada o młodej, pół-eflickiej dziewczynie, której wielkim, a zarazem jedynym prawdziwym marzeniem jest móc dołączyć do Akademii Jeźdźców Smoka i zostać wspaniałą wojowniczką. Jednak tutaj tworzy się wielki mur, który nie sposób jest obejść, bowiem Jeźdźcami Smoków nie zostają kobiety. Nihal do tej pory żyjąca pośród ludzi jest ostatnim żyjącym pół-elfem, nie znając swojego ludu, ani prawdziwego życia. Mimo wszystko dzięki swoim sprzymierzeńcom i samozaparciu, jako jedynej dziewczynie udaje jej się zostać jednym z rycerzy smoczego zakonu, który walczy z Tyranem, by moc pomścić swój lud.

Całość jest naprawdę dobrze skrojona. Poszczególne wydarzenia łączą się ze sobą w jedną, świetną całość, która oddaje prawdziwe piękno tej historii. Chociaż sama z początku nie doceniałam autorki i jej serii, to im bardziej się zagłębiałam w powieść o walecznej i upartej dziewczynie o granatowych włosach i fioletowych oczach, tym bardziej mi się podobało i pod koniec nie wprost dane mi było się od niej oderwać. Może tez, dlatego, że w pewnym momencie odnalazłam w charakterze i postępowaniu Nihal samą siebie – zwłaszcza, jeśli chodzi o upór i wytrwałość w dążeniu do celu. Od tej pory z czystym sercem mogę powiedzieć, ze to jedna z moich ulubionych bohaterek – mimo niekonwencjonalnego wyglądu.

Jeśli chodzi o treść, czy tez styl pisania nie mogę się tutaj niczego uczepić i nic zarzucić – no może jedynie fakt, ze początek był trochę nużący i miałam ochotę odłożyć książkę w kąt. Nie zrobiłam tego ze względu na namowę przyjaciółki oraz wyższą konieczność – i wiecie – nie żałuję. Naprawdę. Bohaterowie byli bardzo realistyczni, a mimo to wciąż fantastyczni. Gdy tylko ją skończyłam, przez cały dzień snułam się po domu wymyślając kolejne jej przygody, w jakich mogła się znaleźć bohaterka. Nie zdradzę wam jednak, co mi chodziło po Glowie – bo wtedy musiałabym napomknąć o zakończeniu pierwszego tomu, co byłoby nieuniknione – a nie mam zamiaru psuć Wam zabawy z czytania.

Przyznam, że okładka pierwszego tomu mi nie za bardzo przypadła do gustu. Czytając przygody Nihal miałam nieodparte wrażenie, że nie pasuje mi ona do całości utworu. Nie ze względu na wydarzenia, a raczej na moje własne odczucia i wyobrażenia całej tej historii, bohaterki, wojowników, smoków i całej reszty. Przeglądałam jednak okładki pozostałych części i tu przyznaję, że spodobały mi się o wiele bardziej nawet, jeśli chodzi o kolorystykę.

Podsumowując książka jest ciekawa. Mimo, że początek nie zachwyca, to finał nie daje o sobie zapomnieć i aż chce się więcej. Jest to moje pierwsze spotkanie z panią Licią Troisi i przyznaję, że pierwsze wrażenie wywarła na mnie pozytywne – mam tu na myśli jej twórczość oczywiście. Ze swojej strony mogę ja polecić każdemu fanatykowi fantasy i książek przygodowych, zarówno osobom starszym, jak i młodszym. Jest to powieść, która nie ma ograniczonej kategorii wiekowej – mogą ja czytać i młodsi i Stasi, a na pewno każdy z nich znajdzie coś dla siebie. Ja sama nie mogę się wręcz doczekać, co wydarzy się w kolejnych częściach – ale jedno należy pamiętać zabierając się za „Kroniki świata wynurzonego". Jeśli się już zacznie, to nie sposób je skończyć w połowie, a już na pewno przez długi czas będzie się milo wspominać przygody pół-elfickiej dziewczyny, która walczy o swoje marzenia mimo przeciwnościom losu.

Jeźdźcy smoka
Kiedy sięgałam po pierwszy tom „Kronik Świata Wynurzonego", wiedziałam tylko, że autorka pochodzi z Włoch, a cykl należy do gatunku fantasy. Dziś, po lekturze „Nihal z Krainy Wiatru", moja wiedza zarówno o autorce, jak i o jej dorobku literackim, wzrosła o kilka szczegółów. Przyczyną była nie chęć, czy konieczność napisania recenzji, ale szczere zainteresowanie autorką, której książka podziałała na moją wyobraźnię. Jednego jestem pewna. Debiutująca „Kronikami Świata Wynurzonego" pisarka obudziła we mnie uśpiony od jakiegoś czasu głód na lektury fantasy. Mam nadzieję, że kolejne tomy tej serii jeszcze bardziej zaostrzą mój apetyt, bo w dorobku autorki znajdują się kolejne serie o Świecie Wynurzonym, które głośno wzywają mnie do wyciągnięcia po nie rąk. Zapowiada się więc, że będzie co czytać, i że będzie to jedna z ciekawszych przygód z literaturą, możliwa dzięki Wydawnictwu Videograf.

Pod warunkiem, że LiciaTroisi w dalszych historiach Wynurzonego Świata nie straci na świeżości. I nic to, że książka jest przeznaczona głównie dla młodzieży. Widocznie jestem młoda, bo na mnie lektura działa.
„Nihal z Krainy Wiatru", jest pierwszą częścią wspomnianego cyklu „Kroniki Świata Wynurzonego". Tytułowa Nihal, to półelf, chłopczyca marząca o tym, by zostać wojownikiem, pierwszą kobietą – jeźdźcem smoka. Na drodze ku szczęściu stanie jej wiele przeszkód, łącznie z największą, jaką będzie jej własna psychika. Dlaczego? Przekonajcie się sami.
LucaTroisi i jej powieść gwarantują, że nie będziecie się nudzić czytając historię dziewczyny, która z beztroskiej i sympatycznej dziewczynki, pod wpływem okoliczności i trudnego wojennego czasu staje się żądną zemsty i nienawidzącą wszystkich wkoło kobietą. Pragnienie odwetu, prześladująca dziewczynę przeszłość, wspomnienia o utraconym szczęściu i bajkowe stworzenia, to tylko niektóre z rzeczy, które odkrywać będziecie w Świecie Wynurzonym. Odkryjecie w nim mnóstwo magii i piękna, które sprawi, że nie tylko przeniesiecie się w nierealny, baśniowy świat, ale staniecie się jego częścią, przechadzając się z bohaterami „Nihal z Krainy Wiatru" po malowniczych lasach, zrujnowanych miastach, uczestnicząc w zabawach dzieciaków, czy pojedynkach wrogich armii. Tak, Troisi zdecydowanie potrafi zaczarować czytelnika i zadziałać na jego wyobraźnię. Nawet, jeśli jest to czytelnik dorosły, który dawno już nie wierzy w elfy, wróżki, czy Mikołaja. Tu, na chwilę zmieni zdanie, przypominając sobie czasy dzieciństwa i wiary w to, co niemożliwe. Tu, przypomni sobie pierwsze wzruszenia, pierwsze drżenia serca i pierwszą miłość. Dylematy i rozterki osoby marzącej o wielkim uczuciu, opisane z perspektywy nastolatki. Będzie trochę sentymentalnie, trochę z przymrużeniem oka, naiwnie i niewinnie.

Niech nie zwiedzie was jednak ten opis, bo w głównej mierze jest to książka, która odziera z owej niewinności, choć jej przesłanie jest pozytywne. „Nihal z Krainy Wiatru" udowodni, że prawdziwą wartością jest siła przyjaźni, miłość, oddanie i poświęcenie. Wartości, za które warto walczyć, wbrew wszystkim i wszystkiemu. A jeśli po drodze dopada zwątpienie i zniechęcenie, to jest to tylko kolejna przeszkoda, którą można pokonać dzięki determinacji, samozaparciu i gotowości do poświęceń w imię tego, co się kocha i w co się wierzy.

Ta książka, to nie tylko świetna fabuła, to również przypomnienie o uniwersalnych wartościach, o których często zapominamy w pogoni za... No właśnie. W pogoni za czym? Być może dlatego warto, by po książkę sięgnął nie tylko młody czytelnik, ale i nieco starszy, który zapomniał już, jak to było, gdy był cielęciem.