Martwa Natura Z Krukami | Autor: Lincoln ChildDouglas Preston

Pendergast.

I na tym powinnam zakończyć spisywanie wrażeń, bo każdy, kto kiedykolwiek zetknął się z serią o tym bohaterze będzie wiedział, o co chodzi. Za tym nazwiskiem bowiem kryją się setki stron fantastycznej lektury.

W małym miasteczku Medicine Creek zostaną znalezione zwłoki kobiety. Morderstwo to jedna sprawa, gorzej, że miejsce zbrodni zostało zaaranżowane jak w teatrze z horroru – koszmarnie zmasakrowane zwłoki, a przy nich nadziane na strzały martwe kruki. Całe miasteczko jest wstrząśnięte. I tutaj pojawia się właśnie Aloysius Pendergast, agent specjalny FBI, obecnie przebywający na urlopie. I nie, nie jest dziwne, że w czasie wakacji ktoś zajmuje się morderstwami, a przynajmniej nie w przypadku akurat tego bohatera.

I ów bohater wysnuwa śmiałą teorię, że mordercą jest ktoś z mieszkańców.

Chyba wiem, na czym polega urok thrillerów pisanych przez Childa i Prestona. Po pierwsze wykorzystują pomysły, z którymi czytelnik czuje się za pan brat. Małe miasteczko, każdy ma swoje interesy, każdy jest podejrzany, a przybysz z zewnątrz wkracza w ten świat i szuka sprawcy. Znamy to, taki motyw pojawił się nie raz w kryminałach wszelkiego autoramentu. Różnica polega na zgrabności ujęcia tematu oraz na świetnie skonstruowanej postaci, która spaja całość.

Książkę czyta się błyskawicznie i z wielką przyjemnością. Jest porządnie nakreślony klimat małego miasteczka, gdzie wszyscy się dobrze znają, nawet jeśli niekoniecznie tego chcą. W powieści jest duszno i parno, czuć gorące słońce Kansas i smród lokalnego zakładu przetwórstwa drobiu. Autorzy dobrze współgrają, nie przytłaczają czytelnika nadmiarem opisów, ale też nie stawiają wyłącznie na dialogi (w których odnajduję przyjemną nutkę humoru). I nawet gdy opisują makabryczne morderstwo, nie czyta się tego z obrzydzeniem – znaleźli złoty środek.

Każda z postaci nakreślona solidnymi kreskami, w tym Corrie, zabawnie wyglądająca przy Pendergaście zbuntowana nastolatka, którą agent „zaprasza" do współpracy w charakterze asystentki. Choć Corrie jest gothką i jej aparycja z pewnością nie należy do atrakcyjnych, nie kojarzy się nijak z inną charakterystyczną bohaterką kryminału ostatnich czasów – Lisbeth Salander. I przyznam szczerze, że jest to niewątpliwy plus książki, bo trochę się tego obawiałam.

Wisienką na czubku tego tortu jest sam Pendergast. Dziwny, acz interesujący człowiek, pod każdym względem odstający od otoczenia jest niczym kosmita, który wylądował w samym środku niczego się nie spodziewających uczestników pikniku. Do tego wszechstronnie wykształcony, piekielnie inteligentny, uprzejmy jak dżentelmen starego południa, zupełnie niedzisiejszy. Z takim bohaterem przyjemnie śledzi się kolejne etapy rozwiązywania zagadki, zwłaszcza że napięcie rośnie z każdym rozdziałem, by w końcu stać się nie do wytrzymania, by w końcu doprowadzić czytelnika do interesującego finału. To lubię!

Jeśli ktoś zatem lubi porządnie napisane, przemyślane thrillery z wartką akcją i nietuzinkowymi postaciami, które bez reszty przykuwają jego uwagę, to szczerze polecam tę powieść. To czysta rozrywka, której się można oddać bez wstydu.

Jedynym minusem książki jest spora ilość literówek, co trochę przeszkadza w trakcie czytania. Ogólnie korekta jest w porządku – język poprawny, nie ma źle skonstruowanych zdań, czyta się płynnie. Niemniej „pozjadane" literki potrafią niekiedy drażnić. Poza tym drobnym mankamentem jednak nie ma się do czego przyczepić.

Za książkę dziękuję wydawnictwu G+J oraz portalowi Sztukater.pl