Oddam Serce W Dobre Ręce | Autor: Katarzyna Olszaniecka

Rina po stracie męża zajmuje się gromadą swoich zwierząt w podwarszawskim gospodarstwie, zarabiając na życie tłumaczeniami, pisaniem książek. Nieoczekiwanie na drodze Riny pojawia się tajemniczy Igor, który przypatruje się jej życiu. Czy ma coś wspólnego z jej zmarłym mężem? Gdy przyjaciółka kobiety przeżywa kryzys Rita wraz nią postanawia wyjechać na wakacje. Tydzień na szmaragdowej wyspie Thassos nieoczekiwanie przedłuży się, bo przyjaciółki wplączą się w zaskakujące wydarzenia i przygody. Kim okaże się tajemniczy Igor? Czy Rina będzie w końcu szczęśliwa? Co stanie się z jej przyjaciółką Matyldą? Po odpowiedzi zapraszam do książki.

To powieść pełna ciepła, dobrego humoru i nostalgii. To historia kobiety, która straciła męża i nie potrafi sobie z tym poradzić. Uważa się za winną jego śmierci. Nawet po kilku latach nie potrafi zapomnieć o ukochanym. Te poczucie winy i tęsknoty ją wyniszcza. Jednak dzięki przyjaciołom i zwierzętom, którymi się opiekuje wychodzi w końcu z kryzysu. Pomaga jej również tajemniczy Igor, który zakochuje się w kobiecie. Jednak czy Rina pozwoli sobie na nowe uczucie? Tego już nie zdradzę. Powiem tylko, że kobiecie bardzo trudno będzie zapomnieć o przeszłości.

To książka, która spowoduje, że na twarzy czytelnika pojawi się uśmiech, a w sercu nadzieja. Strata najbliższej osoby jest bardzo ciężka i trudno się z nią pogodzić. Nie można jednak spędzić reszty życia myśląc ciągle o przeszłości. Ważne jest by po czasie pożegnania się ze stratą zacząć żyć na nowo. Na nowo zacząć się uśmiech i cieszyć z najmniejszych rzeczy. Tak właśnie robi Rina. I obyśmy z niej potrafili wziąć przykład.

Jednak to nie jest tylko smutna powieść o samej miłości. Autorka zadbała by czytelnik się nie nudził. Od pierwszej strony trzyma w napięciu aż do zaskakującego rozwiązania. Przygody Riny i Matyldy przyprawiają o śmiech i szybsze bicie serca. I to wielki plus tej powieści.

Książka została napisana prostym, ale interesującym językiem. Bardzo podoba mi się okładka. Idealnie pasuje do treści. Akcja toczy się wartko. Nie ma miejsca na nudę. Autorka świetnie posługuje się napięciem. To powoduje, że trudno oderwać się od tej pozycji. Bohaterzy są bardzo naturalni. Niektórzy z czytelników na pewno odnajdą się w którejś z postaci.

Podsumowując polecam tę powieść wszystkim osobom, które straciły w życiu ukochaną osobę. Może ona ich pocieszy, ukoi tęskniące serce i pokaże, że życie może być jeszcze piękne. Sądzę jednak, że również inni czytelnicy się nie rozczarują. To idealna pozycja na długi wieczór, która sprawi, że na naszej twarzy pojawi się uśmiech.

Wspomnienia z przeszłości są czasem wszystkim co pozostało po najszczęśliwszych chwilach w życiu. Dzięki nim wstaje się rano, trudne chwile są łatwiejsze do zniesienia, a gdy los po raz kolejny da się we znaki można się na nich oprzeć. Jednak jest kilka "ale" i wcale nie takich małych - nie dają dobrych rad, z czasem ma się do nich żal, że nie są rzeczywistością i nawet najpiękniejsze momenty nie są w stanie ukoić tęsknoty za najbliższą osobą. Można żyć tym co było, z dnia na dzień troszcząc się o innych i pamiętając dawne szczęście, lecz gdy przeznaczenie daje znak czy nie warto przyjrzeć się takiej wskazówce?

Przyjacielskie kozy i kucyk po przejściach, dachowa tygrysica i jej bardziej pokojowo nastawieni psi towarzysze oraz kobieta żyjąca pięknem lat, które przeminęły. Rodzina niecodzienna, połączona za to prawdziwą, bezwarunkową i wzajemną miłością, w tym sielankowym obrazie pojawia się nagle nowa osoba - fascynująca, emanująca egzotyką, czymś zakazanym i jednocześnie kuszącym. Serce, rozum i przyjaciele, każde z osobna ma całkowicie odmienne zdanie, wejść w to co oferuje przeznaczenie? A co z tym co było i nie wróci? Nie można cofnąć czasu i powrócić do najszczęśliwszych chwil i najbliższego człowieka, ale jak zamknąć taki życiowy rozdział? Każdy krok w kierunku nowej drogi wydaje się zdradą, pomimo że rozsądek i wszyscy dookoła podpowiadają, że taki wybór jest najlepszym rozwiązaniem ... może pewne spotkanie na stacji benzynowej pomoże w zmianie zdania Riny? Przeciwieństwa podobno się przyciągają, a nieznajomy stanowi kontrast i do bohaterki i do jej przeszłości. Przypadkowa rozmowa wydaje się jedynie zbiegiem okoliczności bez żadnych następstw, jednak gdy jedna strona jest uparta, a druga odsuwa trochę na bok swoje wątpliwości to jest szansa na przyjaźń i nie tylko na nią. Tak wiele jeszcze jest do odkrycia i co ważniejsze do zobaczenia, czasem coś przychodzi nagle i zmienia cały świat, to co wydawało się jeszcze przed momentem najważniejsze znika, w jego miejsce pojawia się niespodziewany uśmiech losu. Tylko czy można zaufać przeznaczeniu, które już raz odebrało to co dało? Tajemnice są wodą na młyn niepewności i nawet gdy jedynie podejrzewa się ich istnienie spokój zostaje zburzony, a przeszłość tak naprawdę ma kilka sekretów w zanadrzu ...

"Oddam serce w dobre ręce" to historia ciepła i intrygująca, opowiedziana z humorem i ogromną życzliwością. Spojrzenie na świat postaci jest jak najbardziej realne, zamiast różowych okularów prawdziwa przyjaźń. Bohaterowie zarażają nie tylko optymizmem, lecz przede wszystkim życzliwością, nie można zapomnieć o świetnym komizmie sytuacyjnym, który nie raz i nie dwa jest powodem głośno roześmiać się. Książka Katarzyny Olszanieckiej to wbrew pozorom nie opowieść o błahych wydarzeniach, autorka umiejętnie splotła blaski i cienie, jakich doświadcza każdy w codziennym życiu, lecz ujęła je w ramy opowieści gdzie punkt nacisku położono na nadzieję na lepsze jutro. Nic samo z siebie nie przychodzi, dlatego nim nastąpi ostatnia strona czytelnik przeżywa z postaciami wiele perypetii, chwil zwątpienia i radości. Rina i jej bliscy są świetnymi towarzyszami nie tylko na dni z niżem w tle, ale przede wszystkim na momenty gdy chcemy spotkać się z kimś kto dzieli się z otoczeniem wszystkim tym co najlepsze. Dreszczyk emocji i uśmiech w czasie czytania gwarantowany!