Ślubna Suknia | Autor: Pierre Lemaitre

Do książki Pana Lemaitre podchodziłam z dużą dozą sceptycyzmu. Po przeczytaniu opisu na obwolucie i wysłuchaniu wrażenia mojej siostry po lekturze, doszłam do wniosku, że jest to pozycja o kolejnej schizofreniczce. Jakie było moje zaskoczenie, gdy dotarłam do momentu, gdzie moje wyobrażenie zostało doszczętnie zniszczone, zastępując je czystym zachwytem nad geniuszem autora.

Sophie to zamężna paryżanka, która może spokojnie nazwać swój świat bajkowym. Kobieta bowiem ma wspaniałego męża, dobrze płatną pracę i szczęśliwe życie, o jakim niektórzy mogą tylko marzyć. Jednak z czasem zaczyna ona zapominać o drobiazgach, przyłapywać się, że nie pamiętała, gdzie schowała prezent urodzinowy dla swojego partnera. Te drobne rzeczy zaczynają ją przerażać.

Traci pracę z powodu kompromitujących zdjęć, które rzekomo sama umieściła na dysku z materiałami do pracy. Jej mąż, Vincent popełnia samobójstwo. Świat Sophie zaczyna się walić. Kobieta powoli osuwa się na skraj obłędu. Zostaje bowiem oskarżona o morderstwo. Ucieka, ucieka, ucieka... Jeż życie na tym wówczas się opiera – na nieprzerwanej ucieczce. Jednak, co by było, gdyby jej obłęd, był spowodowany ingerencją osoby trzeciej, której celem jest czysta zemsta?

Obserwujemy jak kobieta pewna siebie, staje się osobą przerażoną i osaczoną. Mimo wszystko Sophie nie traci trzeźwego myślenia i determinacji. I tylko dzięki temu udaje się jej przechytrzyć policję i cichego obserwatora. Nie mamy innego wyboru jak uważnie obserwować jej poczynania i czekać na kolejny zwrot akcji, który przyszykował nam autor.

Dzieło Pierra Lemaitre'a to majstersztyk z gatunku kryminału. Jeszcze nigdy, w całym moim dosyć krótkim życiu nie miałam podobnej przyjemności przeczytania czegoś równie genialnego. Tak, autor to geniusz w tej dziedzinie. Szok, suspens, czyste ogłupienie, jakie zaserwował mi w tej pozycji jest poza granicami rozumowania. Dynamika narracji wciąga od pierwszej strony, a chęci poznania odpowiedzi na wszystkie kłębiące się pytania są nieodłącznym celem ukończenia owej pozycji.

„Ślubną suknię" Pierra Lemaitre'a polecam smakoszom dobrego kryminału. Jest to niebywała gratka nie tylko dla nich, ale również dla osób, które nie przepadają za owym gatunkiem.

Po tej lekturze coraz częściej oglądam się za siebie, aby sprawdzić, czy na pewno to ja kieruję swoim losem.

Czytałam wiele dobrego na temat twórczości tego francuskiego autora kryminałów. Nie dziwię się, że jego książki zbierają pozytywne recenzje, ponieważ już od pierwszych stron "Ślubnej sukni" poczułam charakterystyczny mroczny i niepewny klimat...

Fabuła książki jest doskonała. Idealnie wprowadza w stan napięcia, grozy, napięcie jest stopniowane i wyraźnie się to czuje. Z przyspieszonym biciem serca czeka się na kolejne wydarzenia. "Ślubna suknia" zawiera wiele momentów zaskoczenia oraz dopracowanych intryg ze strony bohaterów. Jestem pod wrażeniem tego, jak Lemaitre stworzył tę książkę - tak dopracowaną, psychodeliczną, wciągającą... Jeśli każda książka jest taka, jak ta, to biorę je w ciemno, ponieważ wiem, że dostanę to, czego się spodziewam, czyli specyficzny klimat, akcję, która mnie pochłonie, świetne postaci.

Ponadto na uznanie zasługuje sposób prowadzenia narracji - pojawia się narracja trzecioosobowa, a także pierwszoosobowa, mamy dwóch narratorów, którzy są jednocześnie uczestnikami zdarzeń - Sophie oraz Lionel. Może wydawać się, że w powieści panuje chaos, lecz wcale tak nie jest. W żadnym momencie się nie zagubiłam, żaden moment nie nie nużył, mimo wyczerpujących, dokładnych opisów. Każda część składowa została dopracowana do perfekcji.

Wprowadzenie do książki intryguje. Już po pierwszych zdaniach można się spodziewać, że to będzie dobrze skonstruowana psychologicznie książka. I tak jest. Bohaterowie są dopracowani w każdym calu, Lemaitre stworzył portret człowieka, który jest uwikłany w swoim nieszczęściu, który przez bolesne wydarzenia z przeszłości chce się zemścić, ulżyć sobie w cierpieniu.

Przedstawia on obraz psychopaty, który jest zdolny do wszystkiego, aby spełnić swój cel, nic nie jest mu straszne. Przedstawia on także nieszczęście kobiety, która jest chora, która zabija, lecz sama nie wie jak, kiedy i dlaczego. Nie rozumie swojego zachowania i popada w obłęd. Sophie bowiem pewnego dnia idzie do pokoju chłopca, którym się opiekowała i znajduje go martwego... W popłochu ucieka, niepewna czy to zrobiła, bo wcześniej zdarzało jej się zapominać, gdzie zostawiła torebkę, gdzie była, gdzie odłożyła prezent dla teściowej... To tylko początek góry lodowej. Pojawiają się kolejne zabójstwa, Sophie coraz bardziej się wykrusza, niszczy od środka...

Momentami przestawałam oddychać, nie myślałam o tym, co mnie otacza, skupiałam się tylko na książce i na tym, co za chwilę się wydarzy. Do ostatniej strony nie byłam pewna tego, co się stanie. Starałam się rozwiązać zagadkę tytułowej sukni ślubnej i wyjaśniła się ona w sposób tragiczny, ale przynoszący ulgę. Lemaitre udowodnił, że człowieka można złamać, ale nie pokonać. Bo Sophie walczyła, mimo momentów słabości, nadal walczyła o to, aby odzyskać pamięć, aby wiedzieć, co się z nią dzieje. Będąc na jej miejscu w pewnym momencie chyba wolałabym umrzeć, niż się poddać temu, co przeszła. Szczerze jej współczułam; czułam żal, smutek i złość względem Lionela, psychopaty, który nieraz mnie irytował, lecz ciężko było patrzeć na jego uwikłanie.

Ta lektura przyniosła mi wiele emocji. "Ślubna suknia" to doskonały kryminał, thriller, który zachwyci każdego. Jeszcze niedawno nie byłam przekonana, co do takich lektur, a teraz? Mogłabym czytać tylko i wyłącznie kryminały z dreszczykiem. Sięgnijcie po nią, a na pewno nie będziecie zawiedzeni. Czeka Was świetna historia, doskonali bohaterowie, zaskakujące intrygi. Wniosek z książki nasuwa mi się jeden - zachowanie człowieka trudno zrozumieć, lecz każde jedno działanie, każda jedna decyzja, jedna śmierć, jedno odejście, jedna miłość wpływa na psychikę człowieka. Jeśli człowiek jest silny poradzi sobie, jeśli nie... zniszczy sam siebie. Te słowa nabiorą większego sensu, jeśli poznacie tę książkę, do czego gorąco Was zachęcam.