Tryptyk Miłosny Tom 1 Wyśniona Miłość | Autor: Magda Kaczmarczyk

'Wyśniona miłość' to debiut literacki Magdy Kaczmarczyk, która ukończyła kurs Psychologii Alternatywnej w Centrum Psychologiczno - Terapeutycznym w Łodzi, kurs Wróżenia z Kart Klasycznych i Tarota, a także kurs Numerologii. Postanowiła wykorzystać zdobytą wiedzę z dziedziny ezoteryki w swojej pierwszej powieści, czyniąc ją atrakcyjną i niepowtarzalną na rynku wydawniczym.

Agata Weber jest atrakcyjną, samotną maturzystką pełną niesprecyzowanych planów odnośnie swojej przyszłości, totalną bałaganiarą ze słabością do markowych perfum. Często nie potrafi porozumieć się z rodzicami, ale zawsze może liczyć na wsparcie najlepszej, chociaż starszej o dziesięć lat przyjaciółki Mirelli oraz brata Maćka, z którym łączy ją niezwykła więź. Kiedy ten znika w niewyjaśnionych okolicznościach, a policja zaczyna węszyć wokoło, świat Agaty roztrzaskuje się na tysiąc kawałków. Rodzice przynajmniej w kryzysowej sytuacji stają po stronie syna zapominając o dawnych urazach i nieporozumieniach.

Piotrek to dojrzały, posiadający rodzinę, zabójczo przystojny, opiekuńczy oraz wyrozumiały psychoterapeuta i tarocista. Pierwsze spotkanie dosłownie ich oczarowało, prędko doszli do zgodnego wniosku, że przeznaczeniem jest wspólna przyszłość. Piotr zdumiony przygląda się Agacie i stwierdza, że to kobieta, która pojawia się w jego snach. Wcześniej nie rozumiał ich sensu, dopiero później doznał olśnienia. Miłość, która połączyła dwa serca była trudna i skomplikowana, ale zdecydowanie postanowili o nią walczyć wbrew licznym przeciwnościom losu.

Początkowo krytycznie oceniałam związek Agaty z Piotrem obarczonym żoną i dziećmi, którzy bez najmniejszych skrupułów czy wyrzutów sumienia postanowili zniszczyć rodzinę. Ale poznając bliżej oblicze jego podłej, wrednej żony, pozbyłam się wszelkich obiekcji i zaczęłam im szczerze kibicować. Nic dziwnego, że pokochał inną kobietę. Agata rozwija się na kartach powieści, z nieśmiałej nastolatki przeistacza w dojrzałą emocjonalnie kobietę z ognistym temperamentem. Na oczach czytelnika powoli rozkwita romans.

Magda Kaczmarczyk stworzyła tryptyk miłosny, którego 'Wyśniona miłość' stanowi pierwszą część. Kolejne to 'Zakazana miłość' i 'Spełniona miłość', w których poznamy dalsze losy zakochanej pary. Obawiałam się ckliwego romansidła, a tu proszę – jaka miła niespodzianka! Znalazłam wciągającą fabułę, nieoczekiwane zwroty akcji, nutę sensacji i kryminału. Bardzo intrygująca mieszanka. Akcja nabiera tempa z każdą przeczytaną stroną. Narracja przejrzysta i klarowna, ale zdecydowanie przeważają monologi nad dialogami, co zupełnie nie stanowi wielkiego mankamentu. Fabuła została pokierowana w lekko naiwny sposób, każdy problematyczny wątek kończy się sukcesem przy pierwszym podejściu, bez zbędnych komplikacji. Wydaje mi się, że w realnym życiu nic nie przychodzi tak łatwo. Nawet własną niewinność nieraz ciężko udowodnić, a Maciek stał się niekwestionowanym mistrzem w tej dziedzinie. Nie spodobał mi się pomysł na okładkę. Mężczyzna prezentowałby się lepiej gładko ogolony, a z nieokiełznanym zarostem na twarzy sprawia wrażenie odrobinę niechlujnego. Ale to rzecz gustu, innym może odpowiadać. Generalnie rzecz ujmując jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona całokształtem książki.

„Wyśniona miłość" to ciekawa powieść obyczajowa z kryminalną nutą w tle, napisana z oryginalnym poczuciem humoru. Zawiera ezoterykę w pigułce, ale przedstawioną w sposób przystępny nawet dla laika w tym temacie, szczegółowo opisany sens wróżenia z kart, rozwoju duchowego, usuwania barier emocjonalnych czy niszczenia utartych wzorców. Osobiście interesuje mnie numerologia, nawet jestem w posiadaniu poradnika, z którego często korzystam, z tego powodu książka autorstwa Magdy Kaczmarczyk zainteresowała mnie na tyle, aby po nią sięgnąć. Mało tego, bardzo mi się spodobała. Tym bardziej zaskakujące z powodu mojej blokady przed czytaniem prozy rodzimych autorów, do których nie mam zaufania. Miło przekonać się o wartości kolejnej polskiej pisarki. Oby to doświadczenie zaprocentowało w przyszłości. Serdecznie zapraszam do lektury.

Magda Kaczmarczyk skończyła polonistykę i kurs psychologii alternatywnej. Obecnie mieszka poza Polską. Jest autorką „Tryptyku miłosnego". Pierwsza jego część to „Wyśniona miłość", która ukazała się w 2010 roku dzięki wydawnictwu Radwan.

Agata jest w ostatniej klasie liceum. Po maturze chce zacząć szkołę policealną związaną z ezoteryką. Skończyła ją jej starsza koleżanka, która opowiada jej o magii i sztukach tajemnych. Agata jest jednak nie do końca pewna, czy to miejsce dla niej. Mirella postanawia przedstawić jej swojego przyjaciela i wykładowcę, Piotra. Mężczyzna jednak szybko ucieka ze spotkania. Opowiada swojemu przyjacielowi o tym, że nim poznał Agatę śnił mu się kilka razy. Agata jest zdziwiona zachowaniem Piotra, lecz gdy spotyka go następnym razem mężczyzna zachowuje się już normalnie. Niespodziewanie brat Agaty znika, a policja oznajmia, że ukradł dokumenty rządowe. Piotr postanawia pomóc Agacie przy pomocy ezoteryki. Zakochuje się jednak w dziewczynie i lądują w łóżku. W wyniku nieporozumienia kłócą się, lecz na koniec wszystko się wyjaśnia i zostają parą. Jest tylko jeden problem – Piotr jest starszy od Agaty o ponad 20 lat. Brat dziewczyny postanawia wziąć sprawy w swoje ręce, wraca do Polski i opowiada Agacie o swoich problemach. Nie akceptuje jej związku, ale cieszy się, że Piotr mu pomaga.

Mała liczba postaci w książce jest moim zdaniem dobrym pomysłem. Są one opisane dość schematycznie – wygląd i podstawowe cechy charakteru. Dopiero w ciągu czytania odkrywamy ich prawdziwą naturę, a z nią też ich charaktery.

Agata jest młoda i porywcza. Kłóci się z rodzicami i ma bardzo silne relacje z bratem. Fascynuje ją starszy partner, przy nim odkrywa jak to jest być kobietą. Rozwija się ich uczucie, ale też ezoteryczne zdolności dziewczyny. Dojrzewa, odkrywa swoją seksualność i inaczej patrzy na otaczający ją świat.

Piotr jest dość nieokreślonym mężczyzną. Na początku wydaje się być silnym, niezależnym i zdającym sobie sprawę ze swoich zdolności bohaterem. Potem, gdy poznaje Agatę rozkleja się często, obraża i dziecinnieje.

Nie bardzo mogłam zrozumieć łączącą ich miłość – zakochali się dość niespodziewanie, szybko i bez poznawania siebie nawzajem. Na początku była namiętność, dopiero potem uczucie.

Jeśli chodzi o fabułę to do niej też mam pewne zastrzeżenia. Wątek kryminalny jest bez zarzutu, chociaż nieco mi go było mało. Książkę zdominowała miłość. Niestety bardzo nie podobało mi się operowanie czasem w powieści. Podczas dwóch stron rozmowy mijało czasem dziesięć minut, a czasem dwie godziny. Przy tym nie było nigdzie informacji typu „podczas tej rozmowy wiele razy zapadało milczenie" – to by wyjaśniło skąd takie luki czasowe. O upływie czasu informowały dialogi. A właśnie, dialogi – moim zdaniem zbyt naiwne, banalne, bez głębszego sensu. Było kilka wypowiedzi-perełek, głównie dotyczących ezoteryki. Można je uznać za rady, jak spojrzeć na świat. Poza tym nic specjalnego. Wymieniane między bohaterami zdania w ogóle nie były interesujące, a czasem wręcz wiały nudą. Wewnętrzne przeżycia też nie były zbyt mocno opisane, dlatego nie uratowały mojego odczucia.

No i język – mocno potoczny, naszpikowany zdrobnieniami typu „kaska", „herbatka", „kawka". No i potocyzmy np. „laska" jako określenie kobiety. Na szczęści głównie w dialogach można je było znaleźć.

Podczas czytania zwróciłam tez uwagę na błędy, głównie w interpunkcji. Przecinki były sporadyczne, czasem zdarzały się spacje przed kropką, a kilka razy dialog i narracja łączyły się, nie oddzielając żadnym znakiem, jakby były jedną treścią.

Wielkim plusem jest za to wątek ezoteryczny. Moim zdaniem to ciekawe i innowacyjne połączenie. Nie jest to książka o czarodziejach, chociaż wróżki też są. Jest to powieść o ludziach, których fascynuje Tarot, astrologia, poprzednie wcielenia.

Moim zdaniem książka ma potencjał, ale wymaga dopracowania. Czasem brakowało mi pewnych szczegółów, by fabuła trzymała się razem, czasem denerwowało mnie zachowanie głównych bohaterów. Ciekawa jestem kolejnych części serii – mam nadzieję, że w nich będzie nieco lepiej dopracowane wszystko to, co teraz mnie denerwowało.

Komu polecam? Czytelnikom mniej wymagającym niż ja. To książka, która spodoba się tym, co lubią ezoterykę, a także liczą na powieść o miłości. To na pewno mocny punkt tej książki, chociaż samo jej przedstawienie mi osobiście nie odpowiada. Jeśli szukacie czegoś lekkiego, bez zobowiązań, to właśnie książka dla was.