Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Mogliby W Końcu Kogoś Zabić

Kup Taniej - Promocja

Additional Info


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 2 votes

Polecam:


Podziel się!

Mogliby W Końcu Kogoś Zabić | Autor: Łukasz ŚmigielPiotr RowickiAgnieszka SzczepańskaKatarzyna GacekJacek SkowrońskiArtur GórskiEwa OstrowskaAdrianna Ewa StawskaKatarzyna RogińskaPiotr Schmandt

Wybierz opinię:

Marta_25

Przyznam, że nie przepadam za antologiami. Uważam, że bardzo trudno jest zmieścić wiele ciekawej treści w tak krótkiej formie, jaką jest opowiadanie. Bardzo ciężko jest mi takie książki oceniać, ponieważ różnorodność opowiadań wyklucza użycie jednego sposobu oceniania.

 

 

Jednak skusiłam się na „Mogliby w końcu kogoś zabić." Lubię kryminały, a poza tym zaintrygował mnie tytuł.

 

„Mogliby w końcu kogoś zabić" to zbiór dziesięciu opowiadań napisanych przez polskich autorów. Czytelnik odnajdzie tutaj intrygujące historie napisane m.in. przez Jacka Skowrońskiego, Piotra Schmandta, Katarzynę Rogińską czy Katarzynę Gacek.

 

Wszystkie te historie łączy oczywiście tajemnicza zbrodnia oraz osoba, która stara się tę zbrodnię rozwikłać. I to chyba jedyny wspólny element.

 

W każdym z opowiadań odnajdziemy inny język, inny przekaz. Zetkniemy się tutaj ze zbrodnią dokonaną pod wpływem miłości (opowiadanie „mogliby w końcu kogoś zabić"), morderstwem „dla dobra rodziny" („Blondynki") oraz zbrodnią z wątkiem okultystycznym („Noc wszystkich trupów").

 

Niektóre zbrodnie są tylko pretekstem do zwrócenia uwagi na bardzo istotne problemy, jak chociażby w opowieści Ewy Ostrowskiej „Kraina Czarów Alicji Nowak", gdzie autorka porusza temat znęcania się nad dziećmi. Czytelnik poznając Alicję i jej życie ma ochotę zadać pytanie czy rodzice mogą bezkarnie łamać prawa dziecka? I dlaczego społeczeństwo nie reaguje na krzywdę najmłodszych?

 

Opowieść „Cztery ściany Agnieszki" także porusza ważny problem, a mianowicie problem choroby psychicznej. Historia Agnieszki to opowieść o chorobie, która przychodzi znienacka, o schizofrenii, która odbiera kobiecie możliwość spokojnego życia.

 

Każde opowiadanie napisane jest bardzo przystępnym językiem, przystępnym, choć różnym, bowiem każdy z autorów dysponuje innymi środkami oraz posiada charakterystyczny styl pisania. Ta różnorodność nie przeszkadza w odbiorze, wręcz przeciwnie sprawia, że książka jest ciekawsza.

 

Myślę, że w tej antologii każdy wielbiciel kryminałów znajdzie coś dla siebie.

 

Wiki

Ponure zbrodnie, różne motywy i sprawcy aż w 10 odsłonach – tak można najlepiej scharakteryzować zbiór opowiadań plejady polskich pisarzy.

 

Muszę przyznać, że nie przepadam za opowiadaniami (wyjątkiem jest Arthur Conan Doyle, którego twórczość przeczytałam prawie w całości). Powodem mojej niechęci jest to, że jeszcze nie zacznie się czytać takiej "miniaturki", a już się kończy. Czuję wtedy niedosyt, czegoś mi brakuje. Myślę sobie, że jeszcze tyle można by było napisać, za szybko przyszło rozwiązanie zagadki. Jednakże książka "Mogliby w końcu kogoś" zabić mile mnie zaskoczyła.

 

Jest to zbiór opowiadań kryminalnych znanych polskich autorów lubujących się w tym gatunku. Wśród nich znaleźli się: Jacek Skowroński, Piotr Schmandt, Katarzyna Rogińska, Ewa Ostrowska, Adrianna Ewa Stawska, Katarzyna Gacek, Łukasz Śmigiel, Agnieszka Szczepańska, Artur Górski i Piotr Rowicki.

 

Książka pokazuje jak różnorodna i bogata może być tematyka kryminalna – m.in. brutalne morderstwo w bibliotece, tajemnica zabójstwa Narutowicza, czy obsesja. Znajdziemy tu całą gamę wyjątkowych bohaterów, m.in. detektywa wyłudzającego pieniądze, rozbitą rodzinę - męża, żonę, jej kochanka i sąsiadkę, a nawet mieszkańców małej wioski, w której popełniono morderstwo. Niektóre z opowiadań są przewidywalne, nad innymi trzeba się trochę dłużej zastanowić.

 

Chyba najbardziej urzekł mnie Jacek Skowroński opowiadaniem Kosztowny błąd. Opowiada o mężczyźnie, który spotyka zapłakaną dziewczynę i postanawia jej pomóc. Jakie będą tego konsekwencje, nie napiszę, by nie psuć zabawy czytelnikom. Wspomnę jedynie, że akcja jest tylko z pozoru przewidywalna. W rzeczywistości jest to celowy zabieg autora, który bawi się z czytelnikiem i wodzi go za nos do samego końca. Opowiadanie napisane jest humorystycznym i lekkim językiem, dzięki czemu czyta się je bardzo przyjemnie i szybko.

 

Nie można przejść obojętnie także wobec opowiadania Ewy Ostrowskiej Kraina Czarów Alicji Nowak. Tytułowa bohaterka szuka u matki zrozumienia, zamiast tego dostaje kolejne razy. Dlatego ucieka w bajkowy świat "Alicji w Krainie Czarów". "Alicja nigdy nie spotkała Białego Królika o różowych oczach spieszącego się na partię krokieta do Królowej, lecz często marzyła o tym, że byłoby cudownie go spotkać i smyrgnąć za nim w głąb nory pod żyrandolem, spadać jak ta prawdziwa, książkowa Alicja głęboką studnią, w której jest ciemno, a mimo to podczas tego spadania dostrzega się na ścianach studni różne, niespotykane w takim miejscu sprzęty: szafy, półki z książkami, nawet obrazy i mapy wiszące na kółkach; chciała tak spadać długo i długo, aby wreszcie wylądować bezpiecznie na suchych liściach i zerwać na równe nogi, nic a nic nie bolące od skórzanego pasa z metalową sprzączką; zobaczyć jeszcze, że Biały Królik znika za rogiem korytarza, no i wreszcie znaleźć się w długim przedsionku oświetlonym zwisającymi ze stropu lampami". Jest to obraz maltretowanego dziecka, które pragnie matczynej miłości i akceptacji wśród rówieśników. Dziewczynka chce pokazać, że jest coś warta, tylko czy to coś pomoże? Opowiadanie nie jest typowym kryminałem, nie ma w nim zbrodni, w sensie dosłownym, czyli morderstwa, śledztwa, brutalnych opisów z miejsca przestępstwa. Jest za znęcanie się nad bezbronnym dzieckiem, które można nazwać zbrodnią w sensie przenośnym. I chyba jest ona bardziej okrutna, bardziej oddziałuje na czytelnika. Tekst jest bardzo przejmujący i zmusza do refleksji. Chwilami nie sposób powstrzymać się przed złorzeczeniem na matkę i chęcią pomocy tej biednej dziewczynce.

 

Plusem zbioru są odmienne style pisarskie zgromadzone w jednej książce. Można wybrać swoich ulubionych autorów i polubić opowiadania (jak stało się w moim przypadku). Dzięki książce poznałam nowych dla mnie twórców z mojego ulubionego gatunku literackiego. Do tej pory kojarzyłam jedynie Jacka Skowrońskiego, ale teraz widzę, że mam spore zaległości do nadrobienia. Książkę polecam miłośnikom kryminałów, którzy z pewnością znajdą w niej coś dla siebie.

 

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial