Romanse W Paryżu | Autor: Barbara Rybałtowska

Często Polacy decydują się na emigrację za granicę w poszukiwaniu pracy i polepszenia swoich warunków bytowych. Ich rodziny zazwyczaj pozostają w kraju, co powoduje, że na pewien okres czasu kontakty zostają osłabione, co ma w efekcie różne skutki w przyszłości. Ci, którzy powracają po paru miesiącach ponownie stają twarzą w twarz z brutalną rzeczywistością, nieco lepiej żyjąc, być może nie zarabiając aż tyle, ile w obcym państwie, jednak mając przy sobie ukochane osoby. Niestety, czasami rozłąka powoduje dramatyczne zmiany, jakie prowadzą do konfliktów na tle rodzinnym. Główna bohaterka „Romansów w Paryżu" Barbary Rybałtowskiej zdecydowała się na rozwój własnej kariery i na kilka tygodni opuściła swojego męża i dziecko. Wszystko byłoby dobrze, gdyby we francuskim mieście nie pozostawiła swojego serca...

Akcja książki rozgrywa się w latach osiemdziesiątych, kiedy to w Polsce trwa stan wojenny. Młoda polska artystka doskonale wie, że teatr za granicą stoi na o wiele wyższym poziomie niż w ojczyźnie. Dlatego też otrzymując szansę na rozwój swojej kariery postanawia opuścić rodzinne mury, pozostawić swoich bliskich oraz wyruszyć do Paryża, gdzie rozkwita sztuka wraz ze słowiańskimi artystami. Ewa, bowiem tak brzmi jej imię, zaczyna spełniać się w zawodzie aktorki i piosenkarki, zdobywając uznanie tłumów, co powoduje, że coraz bardziej zaczyna kochać francuski świat. Ośmiomiesięczny wyjazd mógłby zakończyć się zwykłym powrotem do szarej, polskiej rzeczywistości, gdyby nie fakt, iż Ewa poznaje mężczyznę, który powoduje, że jej serce zaczyna bić szybciej. Chęć utrzymania małżeństwa jest silniejsza od fascynacji, lecz to nie sprawia, że kobieta zapomina o francuskim ideale. Dlatego też jeszcze nie raz powraca do Paryża, do końca nie wiedząc, co powinna robić...

Barbara Rybałtowska to autorka znanej i cenionej sagi rodzinnej, w której skład wchodzą książki „Bez pożegnania", „Szkoła pod baobabem", „Koło graniaste" i „Mea Culpa", powieści takich jak „Magia przeznaczenia" czy „Kuszenie losu", twórczyni tekstów piosenek, monodramu „Próba u Poli Negri", aktorka, malarka, biografistyka. Przyznam, że na nazwisko tejże pisarki natrafiłam się już nieraz, jednakże dopiero teraz, czytając „Romanse w Paryżu", miałam okazję zapoznać się z jej twórczością, która niewątpliwie należy do niezwykłych. Czytając kilka faktów z życia tejże autorki dowiedziałam się, że miała ona wiele wspólnego z główną bohaterką „Romansów w Paryżu, bowiem tak samo jak ona występowała w paryskich kabaretach. Recenzowana przeze mnie książka jest przede wszystkim o miłości – nie do końca spełnionej, nie do końca szczęśliwej, jednakże zarazem wytrwale dążącej do rozwoju i osiągnięcia apogeum. Barbara Rybałtowska w sposób bardzo dobry ukazała kontrast pomiędzy szarą, polską rzeczywistością lat osiemdziesiątych, a rozkwitającą Francją, gdzie górowała wolność oraz sztuka. Lektura posiada swój wyjątkowy i niepowtarzalny klimat, głównie zapewne za sprawą opisów francuskich miasta, w którym tętniło życie. Łatwo zauważyć, jak bohaterka postrzega ojczyznę i obczyznę, bowiem, kiedy Ewa znajduje się w Polsce staje się przyziemną, zwykłą postacią, głównie zajmującą się domem, natomiast we Francji czytelnik dostrzega jej rozkwit, odnalezienie wewnętrznego spokoju i możliwość zasmakowania świata, jakiego prawdopodobnie bardzo jej brakowało w ukochanym kraju. Jednakże pomimo tego, że Ewa bez wątpienia kocha miejsca swojej pracy, czuje się również rozdarta z powodu kilkumiesięcznej rozłąki z mężem i córką oraz uczuć, jakie zaczyna żywić do pewnego mężczyzny, który na stałe zamieszkał w jej myślach.

Na pierwszy rzut oka „Romanse w Paryżu" mogłyby się wydawać niepozorną książką. Ukazanie świata paryskich kabaretów w romantycznym Paryżu jest co prawda miłą odskocznią od przedstawienia polskiej krainy złudzeń, ale to właśnie uczucia i chęć odnalezienia szczęścia górują w tejże lekturze. Barbara Rybałtowska prezentuje odbiorcom historię miłości, która została rozpoczęta w złym czasie, ale zarazem na tyle odpowiednim, aby o nią walczyć. Pisarka doskonale ukazała emocje głównej bohaterki, która nie potrafiła odnaleźć się w swoim własnym życiu, pragnąc przede wszystkim postąpić tak, aby nikt nie cierpiał przez jej decyzje. Opisy tego, co rozgrywało się w głowie Ewy bardzo mnie zauroczyło i przyznam, że doskonale zrozumiałam motyw jej działań, do końca wierząc, że podejmie właściwy wybór. Nie sposób zakochać się we wspaniałym Paryżu, francuskich kabaretach czy ludziach, którzy emanują szczęściem i radością. Myślę, że ten utwór na długo pozostanie w mojej pamięci również i dlatego, że niektóre sceny, w których relacje międzyludzkie urzekają, sprawiają, że na ustach czytelnika uśmiech pojawia się sam. Być może „Romanse w Paryżu" są nieco za bardzo przewidywalne i brakuje w nich czarnych charakterów czy też nieco szybszej akcji, polubiłam tę powieść i przyznam, że na pewno będę poszukiwała kolejnych książek autorstwa pani Rybałtowskiej.

Urzekająca okładka książki wyrażała pewnego rodzaju nostalgię, ale zarazem poszukiwanie nowego świata w strugach delikatnego deszczu. Treść natomiast przedstawiła cichą miłość, mającą swoje wzloty i upadki, które w efekcie przyniosły dla niektórych zaskakujące, a dla innych oczywiste rozwiązanie. Polecam „Romanse w Paryżu" dla odbiorców, którzy uwielbiają historię miłosne, w których nie brakuje trudnych wyborów i szalonych chwil szczęścia. Spędziłam z tą lekturą wiele miłych chwil. ;)