Requiem Dla Młodego Żołnierza Monte Cassino | Autor: Renée Bonneau

Wojna nigdy nie przynosi niczego dobrego. Konflikt przedstawicieli kilku państw potrafi przerodzić się w prawdziwą katastrofę, której ofiarami są najczęściej niewinni ludzie. Często młodzi mężczyźni muszą porzucić swoje plany, przerwać naukę, zostawić rodzinę oraz narzeczoną. Stają przed trudnymi wyborami, chwytając w ręce karabin, który następnie wyznacza im drogę przez długie tygodnie, bądź i miesiące. W książkach o tematyce wojennych co chwilę można natrafiać na zdanie, że żołnierze powinni szybko podejmować decyzję i strzelać do wrogów, pamiętając o słowach: „albo my, albo oni". Jednak czy ci młodzi ludzie po powrocie do ojczyzny są w stanie zapomnieć o masakrach, jakie oglądali każdego dnia? Czy wojna, która wyprowadziła ich z domu, będzie w stanie wynieść ich z miejsca mordu i z powrotem zaprowadzić do rodzinnych stron, za którymi tęsknili całym sercem? Renee Bonneau w powieści „Requiem dla młodego żołnierza. Monte Cassino" pokazuje, że nie każdy miał szczęście znów wrócić na ojczyste tereny, stając się ofiarą wojny, która pochłonęła miliony.

Akcja utworu rozgrywa się w czasie drugiej wojny światowej w roku 1944 we Włoszech, a dokładniej w klasztorze Casamari, nieopodal opactwa Monte Cassino. Tamtejsi bracia podjęli się opieki rannym żołnierzom, którzy ucierpieli na wskutek przeżytych bitew. Pomimo tego, iż pacjenci są narodowości niemieckiej, osoby zakonne robią wszystko, aby pomóc im wrócić do zdrowia, bądź też przygotować na spotkanie ze śmiercią. Język niemiecki w klasztorze zna jedynie ojciec Matteo, który stara się utrzymać kontakt z każdym żołnierzem, wysłuchując ich próśb, modlitw, ale również i historii o domach i rodzinach, które pozostawili wiele miesięcy temu, nie licząc na to, że kiedykolwiek jeszcze wrócą na swoje ukochane tereny. Jednym z takich pacjentów jest Franz – młody Austriak, który na wskutek wojny musiał porzucić karierę na wiolonczelisty i swoje zamiłowanie do muzyki, jakie rozwijał na wiedeńskiej akademii muzycznej. Zamiast delikatnego smyczka otrzymał ciężki karabin, który na zawsze odmienił jego życie. Pomiędzy Franzem a ojcem Matteo rodzi się przyjaźń, która sprawia, że Franz ze swobodą opowiada mnichowi o swojej pasji, słuchając również z uwagą wyznania ojca Matteo, który mówi o rodzinnej Toskanii i bliskich osobach. Między ludźmi, pochodzącymi z zupełnie innych krajów, które toczą ze sobą wojny, powstaje wspaniała więź, nad której zerwaniem czyha śmierć, jaka powoli zabiera ostatnie tchnienie życia z piersi zaledwie dwudziestoletniego Franza...

Historia zawarta w „Requiem dla młodego żołnierza. Monte Cassino" została częściowo oparta na faktach, bowiem jak wyjaśnia autorka w posłowiu, Franz istniał naprawdę, jednakże jego zamiłowanie do muzyki i wspomnienia tworzą już fikcję literacką. Renee Bonneau, zwiedzając klasztor Casamari, zainteresowała się grobem młodego człowieka z obcobrzmiącym nazwiskiem. Stąd też narodził się pomysł na stworzenie powieści, opartej częściowo na losach ludzi, którzy w czasie drugiej wojny światowej walczyli z dala od swojej ojczyzny. Pisarka lekkim piórem wiedzie przed nami niezwykłą opowieść o sile przyjaźni, która narodziła się pomiędzy dwojgiem zupełnie obcych ludzi, przedstawicieli dwóch różnych nacji, którzy według zasad wojennych stali po różnych stronach. Jednak współczucie i nienawiść do wszystkiego co złe i podłe spowodowało, że każdy o konflikcie, jaki trwał w latach 1939-1945, myślał jako o największej tragedii w dziejach ludzkości. Przerażające jest to, że młodzi ludzie, z wieloma planami na przyszłość, musieli w jednej chwili zmienić cały swój świat. Najczęściej ci, którzy trafiali do klasztoru, nie wychodzili z niego bez żadnego szwanku. Niejeden stracił kończynę, wzrok, bądź też i nawet życie, nie będąc pewnym tego, co jeszcze przyniesie wojna. Pani Bonneau w sposób wspaniały pokazuje dramat ludzi, którzy nie mieli żadnego wyboru. „Requiem dla młodego żołnierza. Monte Cassino" pokazuje siłę przebaczenia i zrozumienia dla tych, którzy znaleźli się w potrzasku, nie wiedząc co przyniesie każdy kolejny dzień. Książka ta została przesycona wieloma emocjami i uczuciami, o których autorka pisze wręcz brawurowo, powodując, że odbiorca dostrzega w wojnie nie tylko krew i łzy, ale również i rozdarcia wewnętrzne bohaterów, którzy zarazem nienawidzą, ale też i współczują sobie nawzajem. To trudna opowieść o próbie pogodzenia się z losem. Renee Bonneau rewelacyjnie opisała wszystkie wewnętrzne rozterki postaci, sprawiając, że czytelnik doskonale rozumie ich postępowanie. Ta lektura posiada niesamowite przesłanie i głębie, jaka sprawia, że choć na chwilę można zatrzymać się w miejscu i spojrzeć na historię sprzed pół wieku, tak jakbyśmy byli jej nierozerwalną częścią. Dialogi pokazują, że cierpienia i bóle nie przeszkadzały w rozmowach o rzeczach przyjemnych, podczas których nawet umierający miał na ustach uśmiech, pragnąc wrócić do czasów, gdy o wojnie nikt nie myślał. Zakończenie przeraża oraz wprowadza w melancholijny nastrój, sprawiając, że czytelnik zupełnie inaczej zaczyna postrzegać niewinne ofiary.

Renee Bonneau w książce „Requiem dla młodego żołnierza. Monte Cassino" przedstawia wojnę nie jako krwawą potyczkę, a dramat ludzi, którzy musieli walczyć wbrew swoim sumieniom i marzeniom. Wspaniałym stylem wiedzie historię, przedstawioną przez młodego mnicha, który również, pomimo tego, że przebywa w klasztorze, przeżywa wewnętrzne dramaty, tracąc w brutalny sposób swoich najbliższych. Polecam tym, którzy szukają lektur, gdzie opisy uczuć ludzkich chwytają za serce, oraz takich, które inaczej obrazują drugą wojnę światową.