Księgi Początku Tom 1 Szmaragdowy Atlas | Autor: John Stephens

Wigilia. Środek nocy. Do drzwi puka ktoś, kogo skrywają ciemności – i bynajmniej nie jest to niespodziewany gość, dla którego przy świątecznym stole powinno znaleźć się dodatkowe nakrycie. To osoba, która niesie ze sobą wieści, których wolałbyś nigdy nie usłyszeć. Wieści, które sprawią, że Twój świat rozpadnie się na kawałki.

Kate, Michael i Emma to rodzeństwo, które niemal od zawsze zamieszkuje przeróżne domy dziecka. Dziesięć lat temu ich rodzice zniknęli, i tak też dzieci stały się sierotami bez dachu nad głową. Nie mają one niczego, co dawałoby jakąkolwiek wiedzę o dawnym życiu oprócz wyblakłych wspomnień; nie mają nawet nazwiska, co często jest powodem drwin rówieśników. Mimo tego, że wszystkie okoliczności mówią, że sytuacja nastolatków nie ulegnie zmianie, rodzeństwo wciąż wierzy, że któregoś dnia rodzice wrócą, by zaopiekować się pociechami. Pewnego dnia los całej trójki ulega diametralnej zmianie: gdy poznają swe przeznaczenie...

Bohaterowie „Szmaragdowego atlasu" to całkowicie różniące się od siebie rodzeństwo. Opiekuńcza Kate, oczytany Michael i pełna temperamentu Emma sprawiają, że wciąż coś się dzieje. Ich charaktery są tak odmienne, jak tylko się da. Nie można nie polubić choć jednej osoby z tej trójki.

„Emma kierowała się w życiu najgłębszymi emocjami. Kochała, nienawidziła i nie zastanawiała się bez przerwy nad tysiącem możliwych konsekwencji swoich czynów."

W powyższej pozycji nie brak fantastycznych zdarzeń, trudnych wyborów czy zwrotów akcji. Przy książce autorstwa Johna Stephensa naprawdę nie można się nudzić. Autor daje popis swej wyobraźni, wprowadzając czytelnika w pełen magii świat.

„Mimo zaaplikowanej mikstury coraz bardziej oddalała się od świata.
- Masz wielkie serce. – Odgarnął włosy z jej rozgrzanego czoła. – Nie umrzesz dzisiaj."

„Szmaragdowy atlas" został porównany do twórczości C. S. Lewisa czy J. K. Rowling, dlatego też podczas lektury sama nie mogłam się powstrzymać przed stawianiem tego utworu przy „Opowieściach z Narnii" czy „Harrym Potterze". Co łączy ze sobą te powieści? Na pewno fakt, że głównymi bohaterami jest grupka młodych ludzi, którzy w nieznanym dotąd świecie muszą wykazać się odwagą i bohaterstwem. Ponadto los świata leży w ich rękach. Nie wiem, czy sama porównałabym tę książkę z wymienionymi wcześniej dziełami, jednak ma ona w sobie coś przyciągającego. Również to, że autor nawiązuje do chyba każdemu znanych książek fantastycznych, stanowi niemały plus. Dzięki temu niejeden odbiorca przeniesie się do czasów beztroskiego dzieciństwa.

Dodatkowo do lektury „Szmaragdowego atlasu" zachęca oprawa graficzna i rysunki znajdując się w środku powieści. Wywołują one uśmiech na twarzy i umilają czytanie. Są one starannie wykonane i przyciągają wzrok.

Myślę, że ta książka przypadnie do gustu zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom. Nie ma w niej miejsca na nudę, akcja wciąż mnie do przodu. Mnogość bohaterów, tajemnice i starożytna przepowiednia dostarczą rozrywki naprawdę szerokiemu gronu odbiorców.

„Szmaragdowy atlas" to powieść pełna fantastycznych stworzeń i magii, a także zapadających w pamięć bohaterów. To idealna pozycja zarówno dla miłośników gatunku, jak i dla tych, którzy nie przepadają za tego typu utworami. Ta ciepła, napawająca optymizmem historia pozwala na parę chwil oderwać się od rzeczywistości. Polecam ją każdemu, a sama wyczekuję kontynuacji.

Za książkę serdecznie dziękuję portalowi Sztukater oraz wydawnictwu Bukowy Las!

Szmaragdowy Atlas był dla mnie bardzo miłą niespodzianką. Gdy otworzyłam paczuszkę i zobaczyłam w środku tę książkę, byłam bardzo zadowolona, bo słyszałam o niej już bardzo dużo dobrych opinii. Sama również się nie zawiodłam- autor wprowadził mnie w baśniowy świat, a właśnie na to ostatnio miałam ogromną ochotę.

"Pewnej zimowej nocy siły ciemności wyrywają z rodzinnego domu troje dzieci. Dziesięć lat później Kate, Michael i Emma wciąż nie mają pojęcia, co się wtedy stało i gdzie się podziali ich rodzice. Odpowiedź może dać zaczarowany atlas. Uwalniając drzemiącą w nim moc, dzieci przenoszą się do miejsca, którym włada piękna księżna-wiedżma. Kate i jej rodzeństwo przeżyją niewiarygodną przygodę – odnajdą uwięzione dzieci, staną oko w oko z krwiożerczymi wilkami, stoczą bitwy na śmierć i życie, spotkają olbrzymów i rozpoczną poszukiwania trzech ksiąg o niewyobrażalnej mocy. Obfitujący w wartką akcję, humor i emocje Szmaragdowy atlas to pierwszy etap wyprawy Kate, Michaela i Emmy do dziwnych, niebezpiecznych krain oraz w głąb samych siebie; opowieść o trojgu dzieci, które wyruszają na ratunek swojej rodzinie i dowiadują się, że przyjdzie im ratować cały świat."

Szmaragdowy Atlas to magiczna opowieść o trójce rodzeństwa, które porzucone w dzieciństwie, pragnie odszukać swoich rodziców. Wkrótce przeżywają przygody nie z tego świata, a dzięki swoim, często nieco dziwnym, zainteresowaniom, potrafią przetrwać najgorsze wydarzenia... Nie brzmi trochę zbyt fantastycznie? Na mój gust raczej tak, jednak w tej książce magia to coś pięknego i zdecydowanie nie nudnego. Nie znajdziecie tutaj wielu przerysowanych schematów. Książka jest bardzo oryginalna, a w dziale fantastyki jest jedną z przyjemniejszych jakie czytałam ostatnimi czasy.

Pełna niesamowitych stworzeń i przygód opowieść porywa czytelnika w odległy świat i nie daje odpocząć. Kiedy już raz wejdzie się w pełni w tą magiczną krainę i poczuje się w niej jak u siebie, nie sposób się oderwać od grupki nieprzeciętnych dzieciaków. Kate, Michael i Emma są bowiem jedyni w swoim rodzaju. Nikt jak Michael nie jest tak żywnie zainteresowany magicznymi stworzeniami, a już na pewno nie jest całkowicie przekonany o ich istnieniu. Nie znam również osoby, która byłaby tak porywcza, waleczna i odważna w tak młodym wieku jak Emma, ani tak dojrzała i odpowiedzialna jak Kate. Razem ta trójka dostarcza niesamowitej rozrywki i dodaje świetnego humoru całej powieści.

Autor posługuje się bardzo przystępnym i prostym językiem, nie szczędzi jednak opisów, które gdzieniegdzie wydawały mi się lekko nużące, zważywszy na rozwój akcji. Wydarzenia stopniowo nabierały tempa, przez co autor dał nam czas na przyswojenie po kolei przytaczanych przez niego faktów.

Osobiście nie należę do wielkich fanów baśni i fantastyki, jednakże ta powieść była napisana tak lekko, że aż miło było przeczytać coś w tej tematyce. Nie sądzę jednak, bym kiedykolwiek do niej wróciła, czy jakoś szczególnie miło wspominała, nie uważam również czasu przy niej spędzonego za stracony. Wręcz przeciwnie- przez dobry humor powieści bardzo dobrze się przy niej bawiłam. Książkę polecam w szczególności fanom tej tematyki oraz tym, którzy mają ochotę na lekką i humorystyczną przygodę, która oderwie Was od teraźniejszości.