Niebieski Kwiat Wiary Wizje I Proroctwa Anny Katarzyny Emmerich | Autor: Vincenzo Noja

Człowiek od zawsze dążył do zaspokojenia swojej ciekawości. Dociekliwość ma głęboko zakorzenioną w swojej naturze i wciąż dąży do poszerzenia posiadanej wiedzy. A czy może być coś bardziej absorbującego i zarazem bardziej ubogacającego od poznania, nieopisanych dotąd w Piśmie Świętym, dziejów Zbawiciela? Vincenzo Noja w swojej powieści przedstawia czytelnikowi życiorys błogosławionej Katarzyny Emmerich, niemieckiej mistyczki i siostry zakonnej, której wizje były inspiracją do stworzenia głośnego filmu „Pasja" w reżyserii Mela Gibsona.

Autor „Niebieskiego kwiatu wiary" opisuje historie niezwykle ciekawą, która potrafi chwycić za serce i wzruszyć, jednak przedstawia ją w sposób bardzo powierzchowny, mało szczegółowy i nijaki. Pierwsze, co się rzuca w oczy po rozpoczęciu lektury tej publikacji to przydługi wstęp, a raczej wstęp za wstępem, bo już zaczynałam martwić się, że Vincenzo Noja nigdy go nie skończy. Aczkolwiek gdy przebrnęłam przez owo rozbudowane rozpoczęcie napotkałam kolejną przeszkodę. Mianowicie autor zaczął powieść od końca.

Pierwsze rozdziały opisują trudności napotkane w trakcie procesu beatyfikacyjnego siostry Katarzyny. Znajdziemy tutaj jedynie niewielkie fragmenty doznanych przez mistyczkę widzeń, za to napotkamy relacje świadków działalności świętej i opisy jej kultu. Tak. Tylko, że w tym momencie pojawia się pewien problem. Jaki? Ja jako osoba nieobeznana z życiem owej świętej i tak naprawdę słysząca o niej po raz pierwszy, najpierw pragnęłabym się dowiedzieć, co sprawiło, że Katarzyna Emmerich jest osobą wyjątkową, a dopiero później chciałabym przeczytać o zdarzeniach, jakie miały miejsce po jej śmierci.

Następnie w drugiej części książki przywołane są słowa świętej, w których opisuje ona doznane przez siebie widzenia życia Jezusa Chrystusa, jego działalności i krwawej męki. Według mnie były to fragmenty zbyt krótkie. W porównaniu do tego ile miejsca autor poświęcił na wstęp i rozdział pierwszy to ta część, która myślę, że powinna być najważniejsza i najwnikliwiej rozpatrzona, została potraktowana po macoszemu.

„Niebieski kwiat wiary" mógłby być naprawdę ciekawą lekturą, gdyby nie niewłaściwa konstrukcja i tak płytkie przeanalizowanie przez autora tematu. Wyjątkowa postać Katarzyny Emmerich bez wątpienia zasługuje na znacznie dokładniejsze przedstawienie. Podsumowując, choć książka mnie nie urzekła to wzbudziła wielką ciekawość bliższym poznaniem biografii tej wartościowej, niemieckiej świętej.

Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich została wyniesiona na ołtarze przez Jana Pawła II w 2004 roku. Wcześniej, przez wiele lat walczono o docenienie tej niemieckiej mistyczki, stygmatyczki i wizjonerki, która przez bardzo długi czas spotykała się jedynie z lekceważeniem – zwłaszcza w swoim państwie.

Jej wizje po dziś dzień stanowią nieocenione źródło wiedzy o życiu i męce Jezusa Chrystusa. Po raz pierwszy spisane zostały one przez Clemensa Brentano i wydane jako Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa. W dniu dzisiejszym, wpisują się one w poczet najbardziej znanych dzieł mistycznych, przekreślając tym samym początkowy sceptycyzm i nieufność w stosunku do Emmerich.

Vincenzo Noja w sposób bardzo skondensowany, przedstawia czytelnikowi pokrótce biografię siostry Anny Katarzyny należącej do zakonu augustianek, szerząc tym samym jej kult.

W swoją publikację Noja wplata tytuły jej dzieł, starając się tym samym, jeszcze silniej zwrócić uwagę czytelnika na tę wartościową postać.

Emmerich, była stygmatyczką, żyjącą w XIX wieku. Dla świata przysłużyła się swą pokutną postawą, przyjmując na siebie cierpienia innych ludzi. Mimo przepełniającego ją bólu, nigdy nie straciła radosnego usposobienia i pogody ducha, co zaświadcza o jej nieprawdopodobnej wierze i ufności w dobroć Chrystusa i przygotowaną dla niej wieczną szczęśliwość.
Jest tym samym postawa Emmerich godną naśladowania, uświadamiającą jak marne jest nasze życie, gdy tracimy pogodę ducha ze względu na ziemskie problemy.

Oprócz krótkiej biografii siostry augustianki, w publikacji ten zamieszczony został także wybór jej najważniejszych i najciekawszych wizji. Wśród nich najbardziej przejmujące okazują się te dotyczące Męki Chrystusa i Jego przygotowania do niej.

Przepełnione cierpieniem, boleściami duchowymi i fizycznymi, a przy tym głębokim, poruszającym zawierzeniem Jezusa, są opisami niezwykle mocnymi, dosadnymi, dalekimi od częstego tabuizowania, pozbawionymi gestu zakrywania oczu.

Wrażenie zrobiła na mnie także wizja, w której Emmerich zobaczyła nauczającego w świątyni Jezusa – rzuciła ona całkowicie nowe światło na moje dotychczasowe wyobrażenia o tej sytuacji, w znaczny sposób je uzupełniając i oświetlając z nowej perspektywy. To scena, w której wiara łączy się z nauką, ukazując ich wzajemne powiązania.

Krótki wybór wizji błogosławionej Anny Katarzyny, wzbudził we mnie pragnienie ich głębszego poznania, zachęcając do sięgnięcia po dzieło Brentano.

Polecam wszystkim tę krótką, acz znaczącą książkę – jej lektura szczególnie doniośle przemawia do serca w okresie wielkanocnym, na krótko po Triduum Paschalnym.

Zachęcam do przeczytania!