Jak Z Obrazka | Autor: Jodi Picoult

Jodi Picoult to jedna z moich ulubionych pisarek, jej książki mają w sobie coś przyciągającego i niepozwalającego oderwać się od lektury. Poza tym zawsze koncentrują się na bohaterach, którzy zostali zmuszeni do podjęcia ważnych, często dramatycznych wyborów, mogących zaważyć na całym ich życiu. Opis na okładce powieści Jak z obrazka bardzo mnie zaciekawił, wzbudzając dość wysokie oczekiwania, co do tej książki. Niestety z przykrością stwierdzam, że w tym przypadku pani Picoult lekko mnie zawiodła.

Główną bohaterkę poznajemy, gdy zdezorientowana błąka się po cmentarzu w Los Angeles. Kobieta nie pamięta kim jest, gdzie mieszka ani co jej się przytrafiło. Po kilku dniach okazuje się, że nazywa się Cassandra Barret, jest uznanym antropologiem i żoną hollywoodzkiego gwiazdora Aleksa Riversa. Cassie nie może uwierzyć, że przystojny aktor, okazujący jej tyle uwagi i miłości jest jej mężem. Ze zdziwieniem odkrywa także jak wyglądało jej życie zanim straciła pamięć. Kobieta stopniowo odzyskuje pojedyncze wspomnienia, próbując stworzyć z nich spójną całość. Pewnego dnia, jeden impuls powoduje, że Cassie przypomina sobie wszystko. Od tej pory wie, że jedyną drogą do ocalenia siebie jest ucieczka od męża, skrywającego ponurą tajemnicę.

Początek powieści jest bardzo intrygujący, przez kilkadziesiąt stron z uwagą śledziłam nowe wydarzenia i próbowałam odgadnąć, co przytrafiło się bohaterce. Niestety szybko domyśliłam się, przed jakim wyborem stanie Cassie i jakie jest drugie oblicze Aleksa. Być może autorka nie starała się tego ukryć przed czytelnikami, ale uważam, że pewne rzeczy są zbyt oczywiste i przewidywalne. Po tym obiecującym wstępie, akcja wyraźnie zwalnia, zmuszając mnie do śledzenia historii znajomości głównych bohaterów. Nie jest to tak pasjonujący fragment, jak oczekiwałam, ale dzięki niemu bardzo dobrze poznałam charaktery postaci. Autorka pokazuje życie Cassie i Aleksa po to, żeby czytelnik mógł zrozumieć naturę ich skomplikowanego związku.

Na korzyść tej powieści przemawia głęboka psychologia postaci. Dokładnie opisane zostały motywy postępowania zarówno Cassandry, jak i jej męża. Picoult wyjaśnia także, co ukształtowało charaktery bohaterów. Okazuje się, że trudne dzieciństwo Aleksa odcisnęło piętno na jego psychice. Poniżany i wyszydzany przez ojca, musiał nauczyć się zapracować na jego podziw. Już jako mały chłopiec zobowiązany był do „prawdziwie męskiego" postępowania, narzucanego mu przez surowego ojca. Zachowanie mężczyzny w stosunku do swojej żony zasługuje na potępienie i ostrą krytykę. Nie ma okoliczności łagodzących czy usprawiedliwiających, ale rozumiem, jak ogromną krzywdę wyrządzono mu w dzieciństwie. Niestety w dorosłym życiu Aleks nie potrafi kontrolować swoich emocji, nawet najbardziej błaha rzecz jest w stanie doprowadzić go do furii.

Cassandra również nie dorastała w sielankowej atmosferze. Jako mała dziewczyna oglądała pijaną i bełkocząco matkę, obiecując sobie, że zaopiekuje się nią. Poczucie winy i obowiązku zakorzeniło się w niej na stale, zmuszając do tłumaczenia wszystkich, którzy ją ranili. Cassie nikomu się nie skarży i cierpliwie znosi napady gniewu Aleksa do czasu, aż dokonuje bardzo ważnego odkrycia.

Picoult wplotła też kilka pobocznych wątków związanych z kulturą Indian i ich życiem zgodnie z pradawnymi obyczajami. Niestety nie zostały one wystarczająco rozwinięte, przez co odczuwam pewien niedosyt. Zakończenie powieści jest takie, jakiego się spodziewałam - pewne decyzje zostają podjęte i nic ich już nie zmieni. Polecam tę powieść fanom Picoult, ale nie jest ona najlepsza na pierwsze spotkanie z tą autorką, ponieważ zawiera kilka niedociągnięć i irytujących fragmentów. Jak z obrazka oceniam na 4 głównie ze względu na dokładne portrety psychologiczne postaci, dzięki którym mogłam zrozumieć dokonane przez nich wybory.

Powieści Jodie Picoult wzbudzają ogromne emocji. W swoich książkach porusza ważne społeczne tematy, zmuszając do dyskusji, jak również do spojrzenia na opisywany problem z innej perspektywy. Ta amerykańska pisarka jest autorką wielu bestsellerów, przełożonych na 30 języków, min. „Bez mojej zgody", „Jesień cudów", „Krucha jak lód".

Dziwne, że tak późno trafiłam na prace Picoult, nie wiem czym było spowodowane moje opóźnienie w tym temacie, coś mi się wydaje, że księgarniane regały działały na moją niekorzyść.

„Jak z obrazka" to bolesna historia zdolnej i uroczej Cassie. Policjant William Latający Koń, błądząc po Sunsed Boulevard zauważa wychodzącą z bramy cmentarza młodą kobietę. Okazuje się, że niewiasta nie ma pojęcia kim jest i jak znalazła się w tym miejscu. Metodą drobnych kroczków i z pomocą Willa dowiaduje się, że jest uznanym antropologiem Cassandrą Barett, a jej mężem jest hollywoodzki aktor Aleks Rivers. Kobiecie trudno odnaleźć się w nowej sytuacji. Wydaj się, że cudowny dom, przystojny i kochający mąż to piękna bajka. Jednak czas robi swoje, Cassie powoli zaczyna sobie przypominać zdarzenie ze swojego życia, odkrywa że jej małżeństwo nie jest takie idealna jak się wydaje, cudowny mąż nie zawsze jest jej przyjacielem, a baśniowy dom nie jest oazą bezpieczeństwa.

Recenzowana powieść jest moim pierwszym spotkaniem z piórem Jodie Picoult. Zaskoczyło mnie w jaki subtelny sposób autorka porusza drażliwe tematy, jej styl jest lekki i przyjemny. Czytając mamy okazję poznać punkt widzenia bohaterów. Nie dane jest nam oceniać z miną okrutnego sędziego, wyrokując że życie jest czarno białe.

Śmiało mogę napisać, że autorka nie stworzyła fabuły wyrwanej z kosmosu. Zapewne większość czytała, słyszała, czy też była świadkiem opisywanych sytuacji, zazwyczaj lekko przychodzi nam ocenianie zachowania innych, w tej książce czytelnik jest cichym obserwatorem, wbrew pozorom trudno jest stanąć po czyjejś stronie, bo zawsze jest jakieś ale...

Na początku przeszkadzała mi nierealna historia poznania Cassie i Aleksa. Gwiazdor świata filmu i szara muszka zakochują się, biorą szybki ślub i zamieszkują w raju na ziemi, otoczeni marmurami, kryształami i jedwabiem. Tak słodko, że aż mdli. Jednak w tej książce wszystko czemuś służy. Dzięki takiemu przedstawieniu kwestii, utwierdzamy się w przekonaniu, że nie ma ideałów, osoby na świeczniku to też ludzie, mający swoją przeszłość i problemy, wcale nie tak różne od całej reszty społeczeństwa.

Książka opisuje sprawy które nie są łatwe, jednak język powieści sprawia, że powieść ma w ma w sobie ciepło, nie męczy, a swobodny rozwój akcji pozwala na zadumę i refleksje. Opisy i dialogi są zachwycająco realne, czytając zazdrościmy i współczujemy bohaterce, wierząc jednak, że jej wybór będzie słuszną decyzją.

Książka „Jak z obrazka" trafiła w moje upodobania, zachwyciłam się jej stylem i obiektywizmem. Autorka nie atakuje argumentami ułatwiającymi osąd bohaterów. Pozwolą sobie zacytować: „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą, i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą."(Mt.7:1-4)

Nie pozostaje mi nic innego, jak polecić książkę. Zapewne fanów autorki nie trzeba specjalnie namawiać na tę lekturę, pozostałym czytelnikom lubiącym dyskusje i trudne tematy gwarantuję udaną przygodę.

Czy zdarza ci się widząc jakąś parę myśleć, że do siebie pasują, wręcz że są dla siebie stworzeni? W wielu przypadkach faktycznie tak jest, jednak zdarzają się i takie, w których to co widać na zewnątrz zupełnie nie odpowiada prawdzie. Nie chodzi mi o zwykłe kłótnie, bowiem one zdarzają się nawet w najlepszych związkach. Mam na myśli raczej sytuacje gdy na przykład kobieta jest przez mężczyznę bita, gwałcona, podatna i uległa na znęcanie psychiczne. Ale co wtedy robić? Zakończyć ten związek? A może zostać z mężczyzną, którego się ponoć „kocha"?

Los Angeles, miasto gwiazd, pieniędzy i sławy. To właśnie tu, na jednym z cmentarzy policja znajduje błąkającą się kobietę. Nie pamięta ona kim jest, jak się nazywa, gdzie mieszka. A co najdziwniejsze, na zamieszczone ogłoszenie nikt nie odpowiada, jakby młoda dziewczyna nie miała nikogo, żadnej rodziny. Dopiero mąż zaginionej rzuca trochę światła na tą sprawę. Informuje, że jego żona nazywa się Cassie Barrett i jest sławnym archeologiem. Słowa mężczyzny potwierdzają tabuny dziennikarzy próbujących za wszelką cenę znaleźć dogodne miejsce do zrobienia zdjęcia Aleksowi i jego szczęśliwie odnalezionej żonie.

Wraz z czasem spędzonym u boku męża wraca i pamięć Cassie. Przypomina sobie szalony romans w Tanzanii, najważniejsze odkrycie w jej karierze, którego tam dokonała i wreszcie wspaniały ślub z Aleksem Riversem, TYM Aleksem Riversem! Największą gwiazdą Hollywood. Oczywistością jest, że wiele kobiet otwarcie zazdrości Cassie bajecznego, luksusowego życia, a najbardziej męża. Cassie jednak nie potrafi odnaleźć się w tym, wydawać by się mogło, idealnym życiu.

Kiedy znajduje test ciążowy z pozytywnym wynikiem, wspomnienia zaczynają napływać falami. Największym wstrząsem dla dziewczyny są negatywne wspomnienia przemocy i bólu, których Aleks jej nie oszczędzał. Już wie dlaczego uciekła od męża. Teraz od nowa musi stanąć do walki, zdecydować czy zostać z mężem, czy ponownie go opuścić. Jednak czy uda jej się uciec przed bolesną przeszłością i Aleksem? Przekonajcie się sami ;)

Życie niektórych osób, szczególnie gwiazd filmowych wydaje się nam być jak z tytułowego obrazka. Bo któż z nas nie chciałby być piękny, sławny, bogaty, kochany przez miliony i rozchwytywany przez media? Jednak życie to, nie zawsze jest tak wspaniałe jakby się nam mogło wydawać. Gwiazdy przytłoczone przez własną sławę popadają w hazard, alkoholizm, narkomanię i inne używki pragnąc być jak najdalej od wielkiego szumu i odpowiedzialności spoczywających na ich barkach.

„Jak z obrazka" autorstwa Jodi Picoult przedstawia nam życie gwiazd niejako od kuchni. Dowiadujemy się na czym tak naprawdę polega życie aktora, z czym na co dzień muszą się zmagać jego bliscy. Pokazuje nam jaka odpowiedzialność na nich spoczywa, widzimy wyraźną potrzebę miłości i pewności jutra niezależnie od tego czy film okaże się hitem, czy całkowitym niepowodzeniem.

Czytając „Jak z obrazka" zagłębiamy się w dość tajemnicze życie Cassie Barrett, w jej relację z mężem, która szczerze mówiąc pozostawia wiele do życzenia. Zapoznajemy się z rozterkami dziewczyny, jak również próbami usprawiedliwiania poczynań męża, zrzucając winę na trudne dzieciństwo, które oboje przeżyli. W zdumienie wprawia siła Cassie, bowiem która z nas byłaby w stanie wytrzymać u boku despotycznego, wyżywającego się na nas męża, a potem wykrzesać z siebie tyle odwagi by od niego uciec?

Cassie może być dla nas wzorem, bowiem poza siłą i odwagą posiada jeszcze wielkie serce, którym kocha mocno i na zawsze, a dla kochanej osoby potrafi poświęcić wiele, o ile nie wszystko. Początkowo można odnieść wrażenie, że jest ona uległa i łatwowierna, jednak która z nas gdy kocha nie jest choć trochę zaślepiona, i nie jest w stanie pójść na pewne ustępstwa? Problem tu jest o tyle jednak poważny, że przez swoje ustępstwa Cassie może nawet zginąć...

Jodi Picoult wprowadza nas w świat diametralnie różny od tego, w którym na co dzień żyjemy. Razem z bohaterami stajemy w świetle reflektorów, ale i przed trudnymi wyborami, które zmienią całe ich życie. „Jak z obrazka" jest pozycją naprawdę godną uwagi, choćby ze względu na swoją tematykę. Bowiem przemoc i życie osób na nią narażonych są obecnie jednym z największych tematów tabu. Książkę polecam szczególnie fanom twórczości Jodi Picoult, jak i tym, którzy są ciekawi jakiego wyboru dokona Cassie ;)