Łowca Czarownic Tom 2 Szubienica O Zmierzchu | Autor: William Hussey

Czasami czytając zarys fabuły poprzedniego tomu, którego kontynuację mam okazję przeczytać, cieszę się, że tak a nie inaczej się złożyło. Wyjątkowe cykle, których poznanie tak rozpoczynam mają dwa aspekty. Pierwszy przedstawiłam już recenzując "Wśród Zdradzonych. Wśród Notabli" - trzeci i czwarty tom "Dzieci Cieni" Margaret Peterson Haddix. Kontynuacja serii, która powinna tętnić akcją była dla mnie nudna i stagnacyjna. Skoro zawiodłam się w środku fabuły, nie przywiązałam się do bohaterów, i wiem, że prawdopodobnie już nie sięgnę po jej początek i koniec, czyli zaoszczędzę czas. Drugi atrybut jest bardziej pozytywny. Czytając kontynuację może mi się ona tak spodobać, że sięgnę po poprzednią część. Pierwszy tom może wiać nudą, ale moja opinia będzie obiektywniejsza, bo będę już wiedziała, że drugi jest lepszy. Sprawa "Szubienica o zmierzchu" - William Hussey, była bardzo podobna do sytuacji opisywanej w drugim puncie widzenia. Patrząc i czytając o pierwszym tomie "Łowca czarownic", podobała mi się w nim jedynie mroczna okładka. W fabule nie znalazłam niczego oryginalnego i przerażał mnie fakt, że pewna jej część toczyła się w czasie rzeczywistym. Teraz, sięgając po ciąg dalszy mogłam spokojnie zadecydować, czy seria w przyszłości znajdzie się skompletowana w całości na mojej półce, czy nie. Do rozeznania się w świecie książki przyczyniły się znaczne recenzje.

William Hussey wydał w Polsce - za pośrednictwem Jaguara - dwie książki "Łowca czarownic". Niestety, ale nie przyczyniło się to do tego aby w Internecie huczało o informacjach dotyczących mężczyzny. Tak więc, oprócz tego, że jest on autorem "Świata demonów" i "Szubienica o zmierzchu", nie wiemy o nim zupełnie nic.

Jake Harker dopiero pozbierał się po utracie matki i minionych przygodach. Zło jednak nie śpi i nie ma ani chwili czasu na odpoczynek od niego - szczególnie jeżeli jest się jedyną osobą, która potrafi je powstrzymać. Ojciec Demonów nie jest jednak największym kłopotem kilkunastoletniego chłopca. Magia opuściła Jake'a, jego ojciec umiera, morderca matki nadal jest na wolności, a kontakty z przyjaciółmi stają się coraz trudniejsze.

Może podróż w czasie do siedemnastego wieku, oderwanie się od rzeczywistości stanie się dla chłopca zbawieniem. To jednak nie będą wakacje. Nawet tam Jake udaje się aby wykonać misję i być może skończyć ten cały cyrk raz na zawsze.

Wyraźnie widać, że autor największą uwagę skupia na Jake'u i Panu Demonów. Oni są najbardziej dopracowani. Jake - to poważny, dzielny młodzieniec, który często oprócz tych rzeczywistych demonów wokół niego, musi uporać się z własnymi. Wyrzuty sumienia, za i przeciw względem podejmowanych decyzji, miłosne rozterki - to kształci jego charakter. Pan Demonów - teraz ma większe pole do popisu. Wydostając się z piekła powoli niszczy świat. Pojawiając się tu i tam, buduje krwawą armię. Prócz tego duetu, są jeszcze trzy warte uwagi postaci. Przyjaciel Jake, który jest zagubiony sam w sobie, bardziej niż kiedykolwiek indziej oraz dwie ślicznotki, które są w trakcie największego kryzysu miłości swojedo życia. - pokręcona gromada.

Siedemnastowieczny świat - z grasującymi po nim demonami i innymi karykaturami - jest mroczny, zimny i pełen cierpienia. To jednak tylko tło. Ważniejsze są wymienione w tym akapicie stworzenia. To one rozbudzają wyobraźnię, szczególnie, że niektóre z nich są wytworem Williama Hussey'a i wcześniej mogliście się z nimi nie spotkać. To chyba największy atut fabuły "Szubienicy o zmierzchu".

William Hussey pisze bardzo lekko, a wszystko co opisuje ukazuje się wyraźnie w wyobraźni czytelnika. Stworzona przez niego akcja nie jest jednak czymś zaskakujących, brakuje jej dramatycznych zdarzeń, które taką by ją zrobiły. W pierwszym tomie zapewne było coś takiego, choćby wtedy kiedy umarła matka głównej postaci. Tu tego nie ma. Jest za to rozkwitający trójkąt miłosny - najbardziej wnerwiająca mnie rzecz w całym tomie.

Fajne w "Łowcy czarownic: Szubienica o zmierzchu" jest to, że postaci przenoszą się do siedemnastego wieku, czyli okresu, który zasłyną z polowania na czarownice - autor ma na ten temat sporą wiedzę. Oprócz tego książkę czyta się przyjemnie, ale nie przebija ona innych o podobnej tematyce. "Łowca czarownic" jest kolejnym dowodem na to, że twórczość gatunku fantasy stoi w miejscu i jeżeli przeczytało się jedną książkę danej kategorii, w tym przypadku o demonach, to tak jakby przeczytało się je wszystkie. Po pierwszy tom być może sięgnę, nie wiem. Jestem jednak pewna, że ma on u mnie większe szanse niż "Dzieci Cienie" wydane przez to samo wydawnictwo.