Sanktuarium | Autor: Nora Roberts

Są książki, po które sięga każda kobieta lubująca się w kobiecych lekturach. Są autorzy, których się uwielbia za ich twórczość i pomysłowość oraz ogromną ilość publikacji. Nora Roberts do takich należy. I wcale się nie dziwię. Po jej twórczość sięgałam już jako nastolatka siedząc na lekcji chemii i czytając książkę w tajemnicy pod biurkiem. Dziś systematycznie powiększam zbiór jej twórczości i ustawiam na półce z ulubionymi książkami.

Historie w jej książkach wcale nie są hmmm schematyczne i banalne. Sanktuarium to miejsce na ziemi, gdzie chętnie wracają ojciec i jego dzieci. Ale nie jest to rodzina jak z obrazka bo wszyscy mają do siebie o coś żal. Do Sanktuarium przyjeżdża jedna z córek – Jo Ellen, uciekając przed prześladowcą wysyłającym jej zdjęcia. Zdjęcia przedstawiające ją samą. Ale Jo tylko się wydaje, że uciekła bo prześladowca wciąż za nią podąża.

Autorka świetnie oddaje klimat panujący w Sanktuarium i daje czytelnikowi poczuć się jak w Sanktuarium. Jeśli widzieliście okładkę tę książki to czytając będziecie dokładnie siedzieli na tym tarasie z okładki a wiatr będzie delikatnie muskał waszą twarz i targał włosy. A nim się zorientujecie, będziecie żałować, że to już koniec powieści bo wciąż chcielibyście być w tym miejscu na ziemi i mieć taką rodzinę. Rodzinę, na której zawsze można polegać mimo niedomówień i niejasności.

Jak na Norę Roberts przystało, wszystko dobrze się kończy. A wszystko po to, byśmy znaleźli się w nowym miejscu biorąc do ręki kolejne jej dzieło.