Irańska Córka Sekretne Życie Mojej Matki | Autor: Jasmin Darznik

Kobiety w krajach arabskich bez wątpienia nie mają dobrego życia. Za każdym razem, gdy czytam lekturę, w której poznaję historię młodych dziewcząt, które z woli swoich rodzin trafiają w ramiona mężczyzn, traktujących swoje żony jak przedmiot, jestem wręcz przerażona tym, jak ogromną nienawiścią może kierować się człowiek. Są państwa, w których plec piękna nie posiada żadnych praw – musi słuchać jedynie swojego męża, mając za zadanie usługiwać mu, rodzic dzieci i znosić wszystkie jego obelgi czy też ataki, nie mogąc powiedzieć chociażby słowa sprzeciwu. W mediach co chwilę słyszy się o oszpeceniach kobiet przez ich małżonków, niekiedy z powodu zdrady domniemanej, a w księgarniach można spotkać mnóstwo książek, w których autorki, żyjące przez kilka lat w prawdziwym terrorze, postanawiają przerwać milczenie i opowiedzieć o zwyczajach w swojej ojczyźnie i własnej wstrząsającej tragedii. „Irańska córka. Sekretne życie mojej matki" to debiut literacki Jasmin Darznik, która postanowiła przedstawić dramat swojej rodzicielki.

Jasmin Darznik to córka Iranki i Niemca o polskich korzeniach, która wychowała się na terenie Stanów Zjednoczonych. Dziewczyna, której życie zawsze różniło się od egzystencji jej matki – bardzo religijnej muzułmanki, nigdy nie potrafiła dogadać się ze swoją rodzicielką, z czasem rozmawiając z nią coraz mniej. Jednakże po śmierci ukochanego ojca, Jasmin powraca do rodzinnego domu, aby być na ceremonii pogrzebowej oraz uporządkować rzeczy zmarłego. W czasie prac domowych odnalazła ślubne zdjęcie swojej matki, będącej w młodym wieku, u boku której stał zupełnie obcy mężczyzna. Kobieta nie chce rozmawiać na ten temat ze swoją córką, jednakże po upływie kilku tygodni postanawia nawiązać z nią dialog, nagrywając swoją historię na dziesięciu kasetach, które następnie przesyła do Jasmin. Tak właśnie autorka książki dowiedziała się o losie swojej babki i matki, postępujących według zasad, obowiązujących w ich kraju, w którym rządzą mężczyźni. Iranki, zaczynające dopiero dorastać, musiały pogodzić się z tym, że zostały wydane za mąż, nie domyślając się jak ich życie może zamienic się w pasmo udręk i cierpienia. Tam nikt nie jest zszokowany widokiem pobitej kobiety czy też brutalności muzułmana wobec swojej wiernej żony. Niewiasta, decydująca się na ucieczkę od męża, musi pogodzić się z tym, że zostaje zdana na łaskę swojej rodziny, ludzie zaczynają patrzeć na nią tak jak na prostytutkę oraz co najbardziej bolesne - traci wszelkie prawa do kontaktu z dziećmi. Świat irański przesiąknięty został brutalnością i tradycjami, które rozumie każda przedstawicielka płci żeńskiej, dusząca w sobie krzyk milczenia, którego nie ma prawa nikt usłyszeć.

Historie muzułmańskich kobiet zawsze są niezwykłe, pełne tajemnic i zamętów, budzących strach i zdumienie. Większość z nich decyduje się na życie w cierpieniu, bojąc się odrzucenia przez społeczeństwo, utracenia tytułu, dzieci, wszystkiego, co pomimo przysporzonego bólu, tak naprawdę kochają. Ich egzystencja to nieustająca walka z własnymi słabościami, silną wolą i mężczyznami, którzy nie liczą się z ich uczuciami, gardząc nimi i traktując przedmiotowo. Babcia i mama Jasmin Darzwik, żyjąc w Iranie, dotknęły samego piekła, godząc się na taki stan rzeczy do pewnego stopnia. W pewnym momencie powiedziały stop, dlatego też straciły to, co było dla nich najważniejsze. Mama autorki powieści, decydując się na odejście od męża, posługującego się agresją oraz przemocą fizyczną i psychiczną, trafi kontakt z pierworodną córką, z którą już nigdy później nie będzie potrafiła odbudować relacji. Życie polega na wyborach, a Lili, matka Jasmin, dokonała postanowiła zmienić wiele rzeczy, dając sobie szansę na szczęście u boku innego mężczyzny, szanującego jej dobroć i zaangażowanie. Przerażające, że Lili przez tak długi okres czasu ukrywała swoją przeszłość przed córką, która nigdy nie potrafiła porozumieć się z matką, skrywającej wiele tajemnic i bólu, jaki został wyjawiony po latach milczenia. Jasmin Darznik z pewnego rodzaju energią opowiada we wzruszający sposób o losie swojej rodziny, bez żadnych ogródek pokazując życie ówczesnych kobiet na irańskich ziemiach. Autorka nie boi się w swojej powieści poruszyć kwestii wiary i więzi międzyludzkich, jakie mogą przetrwać długoletnią rozłąkę i tragiczne wydarzenia przez miłość odwieczną przyjaźń. „Irańska córka" nie jest lekką lekturą, lecz przejmującą opowieścią o dramacie każdej z kobiet, która musi wybierać pomiędzy tym, co czuje, a tym co powinna robić. Debiutująca pisarka posługuje się przyjemnym piórem, które należy do lekkich, co również może być atutem tej książki, bowiem dzięki czemu czytelnik lepiej wgłębia się w temat życia wiernych żon muzułmanów. Niekiedy wydawało mi się, że w utworze panuje pewnego rodzaju chaos i bałagan, pomimo tego, że przedstawione wydarzenia są uporządkowane chronologicznie. Pani Darznik bardzo szczegółowo prezentuje również kulturę kraju swojej matki, pozwalając odbiorcom doskonale poznać Iran i zwyczaje panujące w tym państwie. Nie można przewidzieć losu bohaterów w tym debiucie, a fakt, że wszystkie zdarzenia oparte zostały na faktach, jeszcze bardziej nadaje tej historii niezwykłego wyrazu, sprawiając, że trudno przewidzieć zakończenie trudów tych niewiast, które do końca pozostają zagadką. Łatwo można też zauważyć pomiędzy wychowanej w ścisłej tradycji Lili, irańską kobietę, i Jasmin, o korzeniach irańsko-niemieckich, która uległa amerykanizacji. Różnice pomiędzy tymi damami były widoczne gołym okiem i niewątpliwie widać, jak kraj zmienia człowieka.

„Irańska córka" to przejmująca lektura, która potrafi oczarować i spowodować, że czytelnik zupełnie inaczej patrzy na Iran, kulturę tego państwa i kobiety, jakie żyją w cierpieniu, nie potrafiąc odejść od swoich tradycji. Jasmin Darzwik w interesującym stylu snuje opowieść o sobie, swojej matce i babce, budząc wyobraźnię i zmuszając odbiorcę do myślenia nad tym, co dzieje się na tym świecie. Polecam.