Galeria Uczuć | Autor: Alina Białowąs

Blogerom piszącym o książkach zapewne nie muszę przedstawiać debiutanckiej powieści Aliny Białowąs, ponieważ od momentu pojawienia się na rynku "Galerii uczuć" czytałam sporo recenzji poświęconych tej lekturze. W większości były to pozytywne opinie, więc i ja nabrałam ochoty na poznanie historii bohaterki, która nagle została zmuszona do przemyślenia i przeorganizowania własnego życia. Mniej więcej wiedziałam, czego spodziewać się po tej powieści, ale przyznaję, że po przeczytaniu kilkunastu pierwszych stron, zaczęłam obawiać się, że Galeria uczuć należy do tych pseudo zabawnych, płytkich opowiastek, w których poważne problemy zostają strywializowane, a błahostki wyolbrzymione. Na szczęście szybko okazało się, że Alina Białowąs podążyła inną drogą, więc mogłam odetchnąć z ulgą i w spokoju zatopić się w lekturze.

Trzydziestoletnia Aleksandra Piekarska pracuje w niewielkim sklepiku z bibelotami, szumnie określanym przez jej szefową mianem galerii. Najchętniej jednak skupiłaby się tylko na prowadzeniu domu i dogadzaniu rodzinie, ponieważ uważa, że to należy do obowiązków dobrej żony i matki. Pewnego dnia mąż Oli oświadcza, że musi się wyprowadzić, by pobyć przez jakiś czas sam i w spokoju zastanowić się nad swoją przyszłością. Zdezorientowana kobieta uważa, że to przejściowe kaprysy, bo przecież dziesięcioletniego małżeństwa nie można przekreślić z powodu jakichś wymysłów o niespełnieniu, wypaleniu czy czymkolwiek podobnym. Niestety problem jest znacznie poważniejszy. Paweł nie tylko uciekł do mieszkania matki, ale prawdopodobnie nawiązał romans i to dlatego tak bardzo oddalił się od żony. Na początku Ola jest jednocześnie wściekła i załamana, ale po czasie dochodzi do wniosku, że tylko zmieniając swoje przyzwyczajenia i podejmując nowe wyzwania może znów być szczęśliwa.

W zasadzie cała powieść koncentruje się jedynie na perypetiach Aleksandry, ale brak innych wątków wcale nie działa na jej niekorzyści. Z zainteresowaniem śledziłam kolejne wydarzenia oraz liczne zwroty akcji, a czas płynął dalej, bezlitośnie zmieniając minuty w godziny. Gdybym tylko mogła zignorować obowiązki, to z pewnością przeczytałabym "Galerię uczuć" w jeden wieczór. Autorka z wyczuciem potraktowała temat, sytuując go na pograniczu powagi i lekkości. Problemy małżeńskie bohaterki zostały przedstawione jako dość poważny kryzys, wywołany nudą w związku, niespełnieniem zawodowym i pojawieniem się innej kobiety. Ale, patrząc na historię z nieco innej perspektywy, można dostrzec jej humorystyczny wydźwięk. Jestem zaskoczona, że pisarka tak zgrabnie połączyła te skrajne konwencje, uzyskując ciekawy efekt. Nie brak w powieści szalonych zdarzeń, dziwnych zbiegów okoliczności czy ważnych decyzji podjętych pod wpływem chwili. Nie oznacza to jednak, że książka Białowąs jest odrealniona lub pozbawiona morału. Nic z tych rzeczy. Jestem przekonana, że niejedna czytelniczka kiwa ze zrozumieniem głową, czytając o dylemacie między robieniem kariery czy poświęceniem się wychowaniu dzieci lub o marzeniach z dawnych lat, które utonęły w morzu prozaicznych spraw.

Historia Oli pokazuje, że w stosunku do innych, a zwłaszcza do najbliższych osób, zawsze warto postawić na szczerość i otwartość, bo wszelkie gierki, podchody czy podejrzenia mogą zniszczyć nawet najbardziej udany związek. Główna bohaterka "Galerii uczuć" nie potrafi przyznać się do błędu i przeprosić, mimo że zdaje sobie sprawę ze swojej winy. Ale również Paweł ma sporo za uszami, ponieważ zamiast przeprowadzić spokojną i rzeczową rozmowę, urządza pokazówki, mające sprawić przykrość żonie i nakłonić ją do zmiany zdania w pewnych kwestiach. Narracja prowadzona jest z perspektywy Oli, więc długo nie mogłam rozgryźć jak to z tym jej małżonkiem jest. Ma romans czy nie? Kocha jeszcze bohaterkę czy może znudziło go życie rodzinne? Dlaczego postępuje tak, a nie inaczej? Alina Białowąs czasami tak namotała, że już sama nie wiedziałam, co myśleć i po której ze stron się opowiedzieć. Oczywiście zapisuję to autorce na plus, ponieważ takie komplikacje i niejednoznaczności podsycały moją ciekawość i sprawiały, że jak najdłużej odwlekałam moment odłożenia książki na bok i zajęcia się pracą. Drugoplanowych postaci nie ma zbyt wiele w tej powieści, ale to właśnie dzięki nim tak wyraźnie rysuje się to lżejsze, zabawniejsze oblicze historii. Ola prowadzi niemal niekończące się utarczki słowne z szefową lub matką męża, odpowiada na setki dziecięcych pytań i kombinuje jak wybadać czy jej przyjaciółka Edyta przypadkiem nie ma czegoś wspólnego z nagłym oziębieniem mężowskich uczuć.

"Galeria uczuć" napisana została prostym, potocznym językiem i nie ma w tym nic złego, chociaż miejscami da się wyczuć pewną niewprawność, charakterystyczną dla debiutantów. Autorka niepotrzebnie pewne zwroty powtórzyła, inne wypadły dość sztucznie w dialogach, ale jako całokształt powieść się broni i stylowi nie mogę nic więcej zarzucić. Książkę Aliny Białowąs polecam kobietom w różnym wieku. I tym, które mogłyby utożsamić się z główną bohaterką, i tym podobnym do mnie, czyli po prostu odnajdującym przyjemność w poznawaniu na poły żartobliwej, ale nie infantylnej powieści obyczajowej. Mam też cichą nadzieję, że autorka już pracuje nad drugą książką.

Tak naprawdę to nie wiem czy ja czytam literaturę kobiecą, czy nie (bo co to jest ta literatura kobieca... ale to już do specjalistów proszę). Na pewno nie czytam tych najprostszych czytadeł, co to wiadomo na raz i pod piec... chyba, że wyjątkowo dobre to czytadło, wtedy popełniam i nie żałuję. A Galeria uczuć – Aliny Białowąs pospolita i najprostsza na pewno nie jest!!!

Notka od wydawcy:
Trzydziestoletnia, trochę roztrzepana, niepewna siebie Ola zawsze wmawiała sobie i wszystkim wokół, że rola niepracującej „kury salonowej" to jej powołanie.
Pewnego dnia jej poukładane i szczęśliwe życie rozsypuje się jak domek z kart: mąż nagle wyprowadza się z domu i wydaje się, że ma to związek z przyjaciółką rodziny.
Teraz Ola musi stawić czoła przeciwnościom losu. Przemienia się w pewną siebie i świadomą swoich możliwości kobietę, która może mieć wszystko, o czym zamarzy: kochającą rodzinę, wspaniałego męża i czas dla dawno zapomnianej pasji.

Styl świetny, językowy warsztat widać dopracowany, dialogi aż się skrzą, także ciętym dowcipem i jest ich duuuuużo, czyli tak jak lubię.
Postacie nietuzinkowe i bynajmniej nie papierowe, charaktery ciekawie nakreślone – wiarygodne, no bez Pani Fredzi nie byłoby takiego sznytu w tej książce (moja ulubiona postać) choć Ola jest nie do przebicia ze swoimi teoriami spiskowymi i irracjonalnym momentami zachowaniem (trochę mi przypomina mnie, kiedyś)... a Paweł byłby mdły i przewidywalny, gdyby nie wywinął kilku numerów ;-). Do tego świetne przepychanki tekstowe w wydaniu dzieci i teściowa nie taka straszna jak zazwyczaj malują, zaś najlepsza przyjaciółka w myśl piosenki „nie wierz nigdy kobiecie..."
Autorka prowadzi nas lekkim stylem – takim niemal tanecznym krokiem przez karty swej powieści – w sposób niezwykle spostrzegawczy, pełen subtelnej ironii a do tego zabawny i przeplatany wzruszeniami...
Jak na debiut jest to „kawał dobrego debiutu" - każdemu autorowi takiego życzę i czekam niecierpliwie na second book Pani Aliny Białowąs.

Sama fabuła może wydawać się z pozoru banalna... z pozoru. Ja czytałam wręcz błyskawicznie (jak na osobę w wirze obowiązków codziennych – 3dni), bo przeczytanie Galerii... nie było dla mnie stratą czasu i w przeciwieństwie do innych galerii spacerowałam w tej bez zmęczenia i nudy, serdecznie polecam!!!

P.S. U kogoś zdanie zapamiętałam na temat tej książki.
Galeria uczuć" to przezabawna komedia pomyłek z odrobiną sarkazmu i ironii na temat stosunków międzyludzkich i procesu samorealizacji.