Spadkobiercy | Autor: Kaui Hart Hemmings

Hawaje to raj na ziemi. Egzotyczne kwiaty, złociste plaże, wysokie fale ciepłego oceanu, kolorowe naszyjniki... beztroska i radość, tyle że wśród soczystej zielenie i śmiechu hawajskich tancerek, dzieją się ludzkie dramaty – raj przestaje być bezpieczną, słoneczną oazą, a staje się kontrastującym tłem do tragedii wyjątkowej rodziny.

Matt King to spadkobierca wielkiej fortuny, główny beneficjent spadku po hawajskiej księżniczce Kekipi. Ten zamożny człowiek żyje ciągłą pracą, niestety tragiczny wypadek żony, która zapada w śpiączkę, powoduje, że mężczyzna musi zająć się domem i swoimi córkami – dziesięcioletnią rezolutną i jednocześnie bardzo ciekawską Scotti oraz siedemnastoletnią Alexandrą, buntowniczką, eksperymentującą z narkotykami i alkoholem. Jakby tego było mało, Matt od jednej z córek dowiaduje się, że jego żona skrywała sekret, to wyznanie burzy wszystko co do tej pory stanowiło podwaliny ich związku. W tej skomplikowanej sytuacji, rodzinie towarzyszy przyjaciel córki, wyjątkowo oryginalny Sid, który niekoniecznie ulży panu Kingowi w tej zawiłej drodze do poznania własnej rodziny.

Historia porywa za serce, jej autorką jest Kaui Hart Hemmings, młoda hawajska pisarka. „Spadkobiercy" to powieść, która oczarowała krytyków i czytelników oraz została uznana przez „San Francisco Chronicle" za jedną z najlepszych książek roku. Ekranizacji powieści podjął się Alexander Payne, rolę główną - Matta Kinga - zagrał wszystkim znany George Clooney. Film swoją światową premierę miał 10 września 2011 roku, do polskich kina zawita 17 lutego tego roku (na pewno, będę jednym z wielu widzów, pierwszego seansu w rodzimym centrum filmowym). Do tej pory produkcja ta zdobyła wiele nagród i jest faworytem w wyścigu do Oskarów – nominacje w pięciu kategoriach, a w tym: najlepszy aktor pierwszoplanowy oraz najlepszy film.

Zanim jednak przyjdzie nam obejrzeć film, warto poznać książkę opisującą trudne dni rodziny, której życie nagle zaczyna się błyskawicznie zmieniać. Na tle jak z pocztówki dla turystów – słońce, zieleń palm i wysportowani surferzy - Matt musi sobie radzić z nową sytuacją i dramatycznymi decyzjami, wcześniej prawie obcy dla swoich córek, teraz próbuje nawiązać z nimi więź, która pozwoli przeżyć im dni pożegnania z bliską osobą. Nie muszę pisać, że nasz bohater czuje się osamotniony i bezradny, miłość do żony miesza się z rozczarowaniem i niespełnieniem - życie toczy się gdzieś obok, a on musi radzić sobie z emocjonalną bombą i dziewczynkami, które na swój sposób próbują odnaleźć się w tej dramatycznej sytuacji.

Narracja w wykonaniu Matta jest prosta, pozbawiona patosu. W treści nie znajdziemy wyszukanych słów, przekaz jest nieskomplikowany i szczery. Wiele fragmentów powoduje wzruszenie, nieporadne działania ojca, który chce być... ojcem są tak autentyczne, że nie wątpimy w ani jedno wypowiedziane przez niego słowo. Tej powieści nie można czytać po łebkach, gdyż każde zdanie, każdy element w tej książce ma znaczenie. Drażliwie i ciężkie tematy, przeplata czarny humor i ironiczne dygresje, które pozwalają na wytchnienie, są kołem ratunkowym dla rodziny i dla czytelników. Ta w sumie prosta opowieść niesie w sobie wiele prawd, jest do bólu autentyczna. Autorce udało się uchwycić istotne momenty, a nawet te wbrew pozorom nic nieznaczące drobinki, w jedną piękną, wzruszająca całość.

„Spadkobiercy" to doskonała powieść psychologiczno obyczajowa, opisywana historia robi wrażenie i opowiada o tym jak ważna jest rodzina, jak ważne są nasze korzenie, nasz dom i wspomnienia, znane tylko nam samym.

"Przypominają mi się słowa kierowniczki Buzz's, która powiedziała, że Joanie ożywiała to miejsce. Jestem pewien, że gdyby umarła - gdy umrze - zawieszą jej zdjęcie, bo to jest taka restauracja: na ścianach wiszą zdjęcia miejscowych legend i stałych gości, którzy już nie żyją. Jest mi smutno, że ona musi umrzeć, aby jej zdjęcie zawisło na ścianie albo żebym naprawdę pokochał wszystko, co ma z nią związek, albo żeby Alex wybaczyła swojej mamie wszystko, co złego jej wyrządziła."

Matt King to teoretycznie typowy mężczyzna - wiecznie zapracowany, nieingerujący w życie swoich dzieci, zakochany na zabój w żonie, której jednak nie potrafi tego okazać i przez to znienawidzony również przez teściów. Z tłumu wyróżnia go jedynie status majątkowy. Mianowicie jest on spadkobiercą wielkiej fortuny ukrytej w wielu hawajskich nieruchomościach, których ma zamiar niebawem się pozbyć i tym samym unaocznić swoje jeszcze większe zasoby finansowe. Niestety od kilku tygodni wyróżnia go również fakt, iż jego żona miała poważny wypadek i bez nadziei na poprawę leży w szpitalu podłączona do wielu dziwnych urządzeń, które mają podtrzymywać ją przy życiu.

To wydarzenie stawia Matta w dość niekomfortowej sytuacji - musi on porzucić dawne, poświęcone pracy życie i całkowicie oddać je żonie i córkom, co okazuje się nader trudne i skomplikowane. Bo jak poradzić sobie z 10-latką, którą zajmowaliśmy się ostatni raz przeszło 7 lat temu? Jak okiełznać zbuntowaną osiemnastolatkę, która niepokojąco odziedziczyła wszystkie niepochlebne cechy matki i na dodatek przyjaźni się z podejrzanym chłopakiem? I w końcu jak przebrnąć przez kłębiące się wspomnienia drugiego życia umierającej żony, które do tej pory było nam nieznane?

Już dawno nie miałam przyjemności czytać takiej książki. Książki, która wzrusza, śmieszy, uczy i dosłownie pochłania cały wolny czas odciągając nas nawet od jedzenia, czy picia. Gdy usłyszałam o nominowanej do Oskara ekranizacji tej powieści postawiłam owej lekturze bardzo wysoką poprzeczkę. Nie wiem dlaczego tak zrobiłam, ale jestem pewna, że wyszło mi to na dobre, gdyż chyba najmilszym uczuciem jest to towarzyszące zawodowi, że dana pozycja jest o wiele lepsza, niż się tego spodziewaliśmy.

Kaui Hart Hemmings zabiera nas na przepiękne, klimatyczne Hawaje, na których życie jak się okazuje niczym nie rożni się od tego na kontynencie. Podróż ta trwa niesamowicie krótko, ale mimo to staje się dla każdego czytelnika wycieczką bardzo osobistą, wartościową i przede wszystkim niezapomnianą. Towarzyszą nam w niej niesamowici bohaterowie, przepiękna sceneria i niesamowita fabuła, a całość uświetnia bardzo plastyczny i przyjemny język i styl autorki.

"Spadkobiercy" to słodko-gorzka, przepiękna opowieść o życiu widziana oczyma przyszłego wdowca, bogacza i niekompetentnego, ale kochającego ojca, którą każdy powinien poznać, tak więc już 9 lutego czem prędzej idźcie do najbliższych księgarni i zaopatrzcie się w choć jeden egzemplarz tej magicznej powieści, bo wierzcie mi naprawdę warto :-)

Hawaje. Piękne widoki, piaszczyste plaże, gorące słońce, błękit nieba i morze. Iście wakacyjny i beztroski krajobraz. Malownicze miejsce, w którym można zapomnieć o wszystkich troskach i kłopotach życia codziennego staje się miejscem prawdziwego dramatu rodziny Kingów.

Bohater powieści „Spadkobiercy" autorstwa Kaui Hart Hemmings na pewno nie spodziewał się nieszczęścia, które spadło na jego rodzinę. Matt King, kochający mąż Joanie, ojciec dwóch córek: Alex i Scottie, z zawodu prawnik, spadkobierca dużej fortuny na Hawajach wiedzie ustatkowane, beztroskie i dostatne życie do czasy, gdy jego żona ulega tragicznemu wypadkowi podczas wyścigów łodzi motorowych i zapada w śpiączkę. W jednej chwili życie Matta obraca się do góry nogami. Musi porzucić swoje dotychczasowe zajęcia, zająć się domem, ale przede wszystkim wychowaniem swoich nastoletnich córek. Szybko okazuje się, że nowe obowiązki, o których dotychczas nasz bohater nie miał pojęcia, przytłoczyły go i przerosły jego najśmielsze oczekiwania. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na jaw wychodzi sekret skrywany już od dłuższego czasu przez jego żonę.

Mam mieszane uczucia zarówno względem książki jak i jej głównego bohatera i zarazem narratora powieści, Matta. Nie spodobało mi się jego podejście do rodziny. Ważniejsza od bliskich okazała się praca, której nasz bohater poświęcił się do tego stopnia, że nie zauważył nawet, kiedy stracił kontakt z rodziną i oddalił się od niej. Córki wychowywane tylko przez matkę okazały się nieposłuszne, kłótliwe i dalekie od ideału. Doprowadzają Matta do białej gorączki. Bohater nie potrafi nawiązać z nimi kontaktu, chociaż zważywszy na fakt, iż praktycznie nie zajmował się nimi, wcale mnie to nie dziwi. Nie spodobał mi się również brak jakichkolwiek emocji w zachowaniu Matta, które towarzyszą każdemu, kto traci bliską i kochaną osobę, nie wspominając już o zdradzie, której dopuściła się jego żona.

Mężczyzna dopiero teraz w obliczu tragedii, która dotknęła jego rodzinę dostrzegł prawdę o swoim życiu. Można by rzec: Lepiej późno niż wcale. Najważniejszy okazuje się jednak fakt, iż próbuje nawiązać relacje ze swoimi córkami i chociaż nie jest to łatwe o dziwo mu się to udaje.

„Spadkobiercy" pomimo kilku wad i niedociągnięć to w gruncie rzeczy dobra powieść. Ciekawa, wzruszająca i realistyczna fabuła. Prosty i przystępny język oraz zgrabnie rozwijająca się akcja. Pomimo delikatnych i smutnych wątków książkę czyta się szybko i przyjemnie. Autorka nie targa naszymi uczuciami, nie wyciska z nas łez, lecz zmusza do refleksji nad własnym życiem.

„Spadkobiercy" to powieść o trudnych wyborach, ludzkich dylematach, prawdziwych wartościach, wybaczeniu i miłości. Pomimo paru niedociągnięć debiutancką książkę Kaui Hart Hemmings uważam za udaną. Polecam.