Erynie | Autor: Marek Krajewski

To była moja pierwsza książka Marka Krajewskiego, dlatego też trudno mi ją porównać do innych, nie jestem w stanie stwierdzić, czy jest od nich lepsza, czy gorsza.

Jedno jest pewne - zrobiła na mnie duże wrażenie; lwowski półświatek i jego ciemne interesy został tu przedstawiony niezwykle obrazowo i dokładnie tak odstręczająco, jak powinien.

Czytałam wiele książek, w których królował idealny stereotypowy glina - zmęczony życiem, pełen cynizmu inteligentny, działający na granicy prawa, szukający zapomnienia w alkoholu i przygodnym seksie. To wszystko już było. Jednak Edward Popielski bije jemu podobnych gliniarzy na głowę - nawet ogromne pokłady miłości do córki i wnuczka nie są w stanie zetrzeć przykrego wrażenia, jakie wywarł na mnie prowadząc śledztwo w sprawie bestialskiego morderstwa małego chłopca.

Bez najmniejszych skrupułów skazał na śmierć człowieka, nad którego winą zbyt długo się nie zastanawiał, a który zbrodni nie popełnił (celowo nie piszę "niewinnego", gdyż daleko mu było do takiego statusu) - bez żadnych dylematów moralnych, właściwie bez zastanowienia, co mnie trochę zaskoczyło; wzbudził we mnie obrzydzenie znęcając się nad upośledzonym synem innego podejrzanego, byle tylko wymóc na nim zeznania.

Jego zachowanie można tłumaczyć na wiele sposobów - chęć szybkiego ujęcia mordercy, strach o życie własnego wnuczka (zwłaszcza wtedy, kiedy to życie było już bezpośrednio zagrożone)- i choć jest dwuznaczne moralnie, łatwo je zrozumieć. Niestety, oszalały ze strachu daje się ponieść własnej nienawiści, żądzy zemsty i staje się tylko narzędziem w rękach zbrodniarza. Jest wielkim przegranym i cierpi przez to do końca życia.

Książka ponura, mroczna, odsłaniająca najgorsze i najgłębsze zakamarki ludzkiej duszy; kiedy człowiek daje dojść do głosu swoim najmroczniejszym instynktom, budzą się jego Erynie.

Narracja jest wciągająca, akcja wartka; trochę łamałam sobie język na zwrotach gwarowych, ale nadawały one wiarygodności bohaterom powieści; wyraziste i niejednoznaczne postaci dodają książce pikanterii i sprawiają, że nie ma się ochoty od niej oderwać.

Książka Erynie, której autorem jest Marek Krajewski jest pierwszą, która przeczytałam tego autora. Nie wiedziałam, czego się spodziewać po autorze, gdyż słyszałam wiele dobrego o nim i bałam się, ze mnie rozczaruje.

Historia przedstawiona przez autora jest wstrząsająca przerażająca i poruszająca. Owa historia opowiada o zabójstwie małego Henia, którego ciało, bez krwi, pozostawiono w wychodku. Cały Lwów jest w szoku, wszyscy są wstrząśnięci i boja się o swoje pociechy. Mord wygląda na zabójstwo rytualne, które wykonują Żydzi. Policja stara się zaprzeczać tym pogłoskom, gdyż nie chcą, aby we Lwowie rozpoczęły się ataki na ludność żydowską.

W tym czasie czytelnik poznaje Edwarda Popielskiego, komisarza, bardzo zasłużonego policji. Ludzie szanują go i podziwiają. Popielski udaje się do swojej ulubionej restauracji, gdzie postanawia przejść na emeryturę. Dowiaduje się o tym Lwów i pod lokalem zbierają się tłumy oskarżając komisarza o tchórzostwo, gdyż nie chce poprowadzić sprawy zabójstwa małego Henia. Za sprawą swojego szefa oddala decyzję do końca śledztwa. W tym momencie zaczyna się szybka, pełna przestępstw akcja. Krajewski potrafi historia, którą opisuje, tak wciągnąć czytelnika, że nie sposób się oderwać od książki.

Komisarz Popielski jest tak samo, jak ja, przerażony widokiem małego Henia. Komisarza dodatkowo przeraża fakt, iż ma wnuka Jerzyka, który jest w podobnym wieku jak zamordowany chłopiec. Edward Popielski postanawia złapać za wszelką cenę, zwyrodnialca, który tak brutalnie zakończył życie chłopca. Uruchamia swoje kontakty i informatorów z całego Lwowa, a nawet okolic. Niestety nikt nic nie wie. Komisarz walczy o każdy strzęp informacji. Akcja ciągle się rozwija i „biegnie" w szaleńczy tempie. Gdy wydaje się, że przeczytało się najbrutalniejszą zbrodnię pojawia się kolejna. Ofiara ponownie jest mały chłopczyk, ale również sam komisarz Popielski. Tym razem policjant wpada w amok poszukiwania mordercy. W tym celu porusza przysłowiowe niebo i ziemię. I gdy już myśli, że znalazł przestępcę, niestety owa osoba nie jest nim. Nagle pojawiają się nowe tropy, informacje. Śledztwo nabiera jeszcze większego tępa. Komisarz jest już tuż, tuz. Popielski porusza się po takim świecie i brata się z takimi ludźmi, że w pewnym momencie jego rodzina jest w niebezpieczeństwie. Komisarzowi udaje się rozwiązać zagadkę, niestety płaci za to wysoką cenę.

Tymczasem autor przenosi nas ponad 50 lat w przyszłość, do czasów teraźniejszych. Dowiadujemy się o pewnym zdjęciu powielanym kilka tysięcy razy i pewien sekret, o którym dowiaduje się pewien bogacz.

Styl autora jest prosty, łatwy w zrozumieniu i bogaty w słownictwo. Bardzo przyjemnie czyta się słowa pisane przez pana Krajewskiego. Ja osobiście uwielbiam kryminały i przeczytałam ich już bardzo dużo, więc według mnie Erynie są najlepszym kryminałem, jaki czytałam. Na dodatek jest to polski autora, a szczerze powiedziawszy ja nie przepadam za autorami z naszego kraju. A już na pewno nie myślałam, że polski autor może napisać tak dobry kryminał. Z pewnością sięgnę po kolejne książki pana Krajewskiego oraz zapisuję go na listę ulubionych autorów.
Polecam szczerze wielbicielom kryminałów, thrillerów itp.