Pamiętniki Wampirów Tom 6 Uwięzieni | Autor: Lisa Jane Smith

Nigdy nie zdarza mi się, żebym obejrzała film, a dopiero potem przeczytała książkę. To nie leży w mojej naturze. Zawsze czekam z oglądnięciem filmu nakręconego na motywach książki, póki jej samej nie przeczytam. W przypadku 'Pamiętników Wampirów' było inaczej. Pod koniec oglądania pierwszej serii serialu dowiedziałam się, że jest on kręcony na motywach powieści L.J. Smith. Wtedy, zauroczona opowieścią o dwóch braciach i dziewczynie, której obaj pragną, postanowiłam przeczytać całą serię. Muszę jednak przyznać, co zdarza mi się doprawdy stosunkowo rzadko, że serial podoba mi się o wiele bardziej niż papierowa wersja.

'Pamiętniki Wampirów' opowiadają o dwóch braciach, wampirach i pewnej dziewczynie, Elenie, którą obaj kochają. Jednak ona buduje stały związek z jednym z nich, z przystojnym, miłym i kochającym Stefano. Jego brat, Damon, wcielenie zła, ale za to bardzo seksownego zła, pozostaje w cieniu. Przez wszystkie części bracia spierają się o Elenę, a ona sama zdążyła już być człowiekiem, wampirem, duchem i Bóg jeden wie czym jeszcze.

Uwielbiam książki o wampirach. Obecnie na rynku książkowym mamy wiele powieści opowiadających o krwiopijcach, jednak w każdej z nich Istoty Nocy przedstawiane są inaczej. Smith zaczęła pisać 'Pamiętniki Wampirów' w latach 90. XX wieku. Były to jedne z pierwszych książek o wampirach, jednak swą sławę zdobyły dopiero, gdy zaczęła się 'moda na wampiry'. Przypominam, iż wydarzyło się to równocześnie z nagłą 'modą na Zmierzch'. Wielokrotnie 'Pamiętniki...' są porównywane do bestsellerowego 'Zmierzchu', i wiele razy został autorce zarzucony plagiat. Plagiat, który w najmniejszym stopniu nie ma sensu, gdyż jak już wspomniałam - Smith zaczęła pisać o wampirach w latach 90, a 'Zmierzch' pojawił się dopiero w 2007 roku.

W książkach L.J. nie podoba mi się to, że akcja czasami za długo się ciągnie, i zanim człowiek skończy czytać opis danej sytuacji już zdąży się w tym wszystkim pogubić. Kolejnym minusem jest to, że każda kolejna część po 'Szale' wydaje się naciągana. Elena przechodzi przeróżne przemiany, i nie jest już tą dawną Eleną. Myślę, że dziewczyna powinna zostać uśmiercona lub w ostateczności - powinna zostać wampirem. Wymyślanie jakichś duchów, aniołów czy czegoś innego to lekka przesada. Za to wielki plus za jednego z bohaterów - boskiego Damona, którego wielbię pod niebiosa. Za jego ironiczność, czarny charakterek i ukrytą wrażliwość. Mistrzowska postać.

'Uwięzieni' to szósta część całej serii. Za granicą 'Powrót o zmierzchu' i 'Uwięzieni' stanowią jedną część, jednak z niewiadomych mi powodów u nas części zostały podzielone. Uważam, że z całą serią należy się zapoznać. Mimo wielu defektów, miło się czyta. Polecam, zwłaszcza fanatykom wampirów.

Kontynuacja przygód Eleny i jej przyjaciół jest jednocześnie kontynuacją wątków rozpoczętych w części poprzedniej, a więc nie mamy tutaj nowego zła, które nachodzi biedne Fell's Church. Moim skromnym zdaniem można by było połączyć „Uwięzionych" z „Powrotem o zmierzchu" i nikt by na tym nie ucierpiał, a może nawet udałoby się zyskać.

Co nowego wnosi ta część do fabuły? Elena-człowiek chce odnaleźć Stefano (mimo iż według listu, który przeczytała, opuścił ją z własnej woli i dla jej dobra), a żeby móc to uczynić potrzebuje pomocy Damona. Dodatkowo ona i jej przyjaciele – samozwańczy obrońcy miasta – muszę rozwikłać zagadkę dziwnego zachowania miejscowych nastolatek, które ubierają się w skąpe stroje, zachowują wulgarnie i wyzywająco, a czasem też kaleczą własne ciała oraz pozbyć się niebezpiecznych malaków. Bułka z masłem. Historię obserwujemy tylko z punktu widzenia głównych postaci, dlatego nie możemy stwierdzić, co o tym wszystkim sądzi przysłowiowy Kowalski oraz czy inni mieszkańcy dostrzegają, co dzieje się w mieście.

Uznając to za genialny pomysł, Elena, Matt, Bonnie i Meredith dzielą się zadaniami – Elena i Matt ruszają na poszukiwanie Damona, natomiast Bonnie i Meredith odwiedzają Caroline oraz sprawdzają, jak czuje się jedna z opętanych dziewczyn. Ponieważ Elena jest w pierwszej parze, to właśnie ta para pakuje się w największe kłopoty; nie wiedzą bowiem, że Damon nie jest już sobą.

W tej części po raz kolejny spotykamy kitsune – Shinichi'ego i jego siostrę Misao. Mamy więc pewne skromne nawiązanie do kultury japońskiej, które osobiście uważam za świetny pomysł, jednak nie do końca wykorzystany. Cały wątek można by było zdecydowanie lepiej poprowadzić i zakończyć, wyciągając z tego, ile się da.

Główni bohaterowie nie zmieniają się w zasadzie ani trochę – wszyscy wciąż są do siebie bardzo podobni – odważni, dobrzy, gotowi poświęcić się dla siebie i dla miasta. Zero indywidualności. Wyjątkiem jest tutaj Damon, który w tej części przez pewien moment jest sadystyczny, jednak nawet dla niego, nie trwa to długo. Muszę też wspomnieć o Bonnie, która ciągle irytuje swą dziecinnością. Można powiedzieć, że jest tutaj właśnie tą osobą, którą powinno się ratować, gdy ona będzie tylko płakać i słodko wyglądać. Jej przyjaciele zasługują na podziw z naszej strony, bo myślę, że nie każdy podchodziłby do niej z taką wyrozumiałością, jak oni. Myślę, że wielu z nas chętnie rzuciłoby ją malakom na pożarcie, skoro nie może wziąć się w garść. Jest w końcu czarownicą, więc powinna mieć w sobie jakieś pokłady odwagi.

Jak już wspominałam, wątki wprowadzone w tej części mają pewien potencjał. Podobało mi się więzienie w szklanej kuli, a także skromne elementy grozy, które w wypadku innych powieści mogłyby straszyć. Mnie nie przestraszyły, są jednak miłym urozmaiceniem.

Tę część zdecydowanie mogę uznać za lepszą niż część poprzednia, wciąż jednak nie czaruje i nie wprowadza chaosu w życie biednego czytelnika. Niektóre fragmenty są przerysowane. Mam tutaj na myśli nowe świetne zdolności Eleny – które odkrywa oczywiście wtedy, kiedy ich akurat potrzebuje. Damon nazywający siebie jej niewolnikiem, wywołał u mnie śmiech, a niektóre diabelsko-anielskie porównania, którymi raczy nas autorka sprawiały, że nie wiedziałam czy śmiać się, czy płakać.

Zobaczymy, co przyniesie kolejna część, po którą sięgnę na pewno – chcę bowiem dokończyć serię i jestem ciekawa, jakie jeszcze pomysły przyszykowała dla nas L.J.Smith.