Inspektor Anders Knutas Tom 6 Upadły Anioł | Autor: Mari Jungstedt

Często ludzie posiadają problemy z własną samooceną i zaufaniem do otaczających ich osób z powodu nieszczęśliwego dzieciństwo, które nie upływało im na zabawach i grach, a na samotności i cierpieniu. Dzieciństwo znacznie wpływa na życie dorosłego człowieka, który w swojej głowie nosi dramatyczne obrazy, o których nie chciał nigdy mówić bądź też – nikt nie chciał o nich słuchać. Niektórzy potrafią funkcjonować, mając bolesne wspomnienia, inni zaś nie umieją się od oderwać od dramatycznych myśli. Simon, jeden z bohaterów czwartego tomu sagi kryminalnej „Upadły anioł" Mari Jungstedt, był raniony nie tylko przez okres dorastania, ale też i podczas swojego dorosłego życia.

Na malowniczej Gotlandii ponownie dochodzi do makabrycznej zbrodni. Podczas uroczystości inauguracji nowo wybudowanej hali kongresowej dochodzi do morderstwa aranżera imprezy – Victora Alharda, który ginie na wskutek otrucia cyjankiem. Inspektor Knutas wraz ze swoją załogą otrzymuje zadanie rozwiązania tej zagadki, biorąc pod uwagę fakt, że na imprezie było ponad pięciuset gości. Policjanci starają się znaleźć motyw zbrodni, przypuszczając, że sprawa może być powiązana z niedawnym groźnym pobicie jednego z nastolatków. Podejrzenia padają również na tajemniczą kochankę zamordowanego, która po jego śmierci znika, oraz na byłego biznesowego konkurenta, z którym Alhard miał zatarg. Inspektorowi w końcu udaje się skontaktować z Veroniką – domniemaną ukochaną aranżera, która nie należy do osób zbyt miłych ani też szczególnie zaradnych życiowo. Kiedy na jaw wychodzi, że drink, jaki wypił Alhard, był przeznaczony dla niej, gotlandzka policja postanawia bliżej przyjrzeć się życiorysowi tej kobiety, dowiadując się o jej zatargach z dziećmi, które tłamsiła od początku ich życia... Oprócz najnowszej sprawy, Knutas musi rozwiązać problemy rodzinne dotyczące jego dzieci, które posiadają własne tajemnice, jak i problemy. Również Karin, jedna z śledczych, skrywa wiele sekretów, o których dopiero teraz jest gotowa mówić, budząc obawę Knutasa. Całą kryminalną intrygę jak zawsze relacjonuje szwedzki dziennikarz – Johan Berg, mąż Emmy, rozwódki z dwójką dzieci, i ojciec małoletniej Erin. Tym razem jego żona ponownie staje się w obliczu niebezpieczeństwa, narażając własne zdrowie...

„Upadły anioł" to jedna z najlepszych części całej serii kryminalnej – Mari Jungstedt stworzyła thriller psychologiczny, który od samego początku przeraża i mrozi krew w żyłach. Uwielbiam opisy uczuć i emocji bohaterów spod pióra tejże pisarki, a w tym utworze pisarka zamieściła wiele tekstów, ukazujących dewastację ludzkiej psychiki. Jungstedt mistrzowsko przedstawiła przeżycia i obawy Simona, którego życie pod wpływem zaborczej matki stało się prawdziwym koszmarem, z którego nie potrafił się wyrwać, nawet gdy opuścił już progi rodzinnego domu. Jego rodzicielka, wiecznie użalająca się przed sobą, praktycznie cały czas strofowała własne dzieci, obwiniając ich za swą samotność. Mężczyzna poświęcił wiele dla tego, aby pocieszać mamę – został zmuszony rozwieść się z żoną, gdy ta kazała mu wybierać pomiędzy nią a jego członkiem rodziny, który niszczył życie zarówno jej, jak i ich małemu synowi. Wieczna obawa przed tym, co nastąpi, nocny płacz, chęć bycia dostrzeżonym i docenionym spowodowały, że Simon stracił poczucie osobowości, nie wiedząc, kim dokładnie jest. Mari Jungstedt kapitalnie wykreowała jego postać, pokazując, jaką wewnętrzną tragedią w głowie człowieka powoduje toksyczne rodzicielstwo. Ten niezwykły bohater nadał tej powieści charakteru i niezastąpionego klimatu, sprawiającego, że czytelnik na chwilę zatrzymuje się w miejscu. Właśnie za takim stylem książek tej autorki tęskniłam najbardziej.

„Upadły anioł" wciąga od pierwszych stron, głównie za sprawą opowieści małego Simona, który pragnął przygotować dla matki niespodziankę, za którą doczekał się nagany, oraz tajemniczej zbrodni, niezauważonej przez społeczeństwo. Mari Jungstedt po raz kolejny ukazała, że posiada wiele fenomenalnych pomysłów, które powodują, że czytelnik z ogromną uwagą i ciekawością czyta każdy rozdział. Morderstwo Viktora Algarda oraz jego niewyjaśnione okoliczności budzą początkowo zdumienie wśród policjantów, lecz z czasem wszystko układa się w uporządkowaną całość, do której brakuje jedynie osoby, która jest odpowiedzialna za taki cykl zdarzeń. Autorka potrafi budować napięcie i spowodować, że odbiorca sam zaczyna prowadzić własne śledztwo, pragnąc znaleźć odpowiedź na wszystkie pytania. Styl Mari Jungstedt po raz kolejny potrafi oczarować, bowiem znajduje się w nim wiele lekkości, jak i można zauważyć, że pisarka tworzy z ogromną pasją. O fenomenalnych opisach przeżyć bohaterów – nie tylko Simona, ale też i innych postaci, już pisałam, lecz warto również poświęcić kilka słów na temat dialogów, które również ukazują wiele prawd i swoim wyrazem potrafią zainteresować. Zakończenie należy do zaskakujących i przyznam, że ostatnie rozdziały są bardzo wstrząsające i wręcz przykre.

Myślę, że „Upadły anioł" to książka, w której Mari Jungstedt najwięcej poświęca uwagi problemom swoich bohaterów, których los przewija się przez całą sagę kryminalną. Inspektor Knutas po raz kolejny musi sprostać trudnemu zadaniu, jakim jest rodzicielstwo – jego dzieci przeżywają problemy powiązane ze śmiercią ich szkolnego kolegi, który zginął w wyniku pobicia. Po raz kolejny oczarowała mnie postać dziennikarza, którego darzę niezwykłym sentymentem od pierwszej części tego cyklu. Jego życie, związane z Emmą, która coraz bardziej zaczyna cieszyć się z tego, co posiada, potrafi oczarować i spowodować uśmiech. Wiele spraw w tym tomie nie zostało dopowiedzianych, dlatego też niecierpliwie będę szukać kolejnej części losów znanego inspektora i jego przyjaciół.

Niejednokrotnie pisałam, że polecam całą sagę kryminalną spod pióra Mari Jungstedt. Nic się nie zmieniło i w dalszym ciągu miłośników policyjnych dochodzeń zachęcam do przeczytania tej serii. Autorka narracją, obejmującą kilku bohaterów, powoduje, że czytelnik łatwo może znaleźć się w centrum opisywanych wydarzeń, razem z postaciami tworząc część tej historii. „Upadłego anioła" polecam wyjątkowo, właśnie dzięki fenomenalnej osobowości Simona.