Weźmisz Czarno Kure... | Autor: Andrzej Pilipiuk

Ostatnio postanowiłem dowiedzieć się, co słychać u starego Jakuba.

Zbiór opowiadań „Weźmiesz czarno kure..." to już trzecia część przygód egzorcysty amatora ze Starego Majdanu koło Wojsławic. Zbiór otwiera tytułowe opowiadanie, w którym po Jakubowym polu malin ktoś przejechał ktoś kombajnem. Jakub dowiaduje się któż to zrobił i postanawia się zemścić rzucając urok na niego. Ale nasz wielki czarownik, jakim dał się poznać z poprzednich części nie wie jak. Więc musi iść do gościa, którego wszyscy posądzają o rzucanie klątw i uroków i go jakoś przekonać w wiadomy sposób. Opowiadanie jest nawet dobre, ale mnie nie przypadło do gustu ze względu na ten wątek, że wielki Wiedzący, który w poprzednich opowiadaniach rzucał nie takie klątwy i czary musi te informacje wyciągać od wioskowego szarlatana umiejącego rzucać uroki.

Ciekawym opowiadaniem jest „Titanic", którym Jakub w swojej ulubionej knajpie opowiada jak to za swych młodych lat razem z ojcem jak i wieloma najlepszymi bimbrownikami płynęli tytułowym statkiem, aby wspomóc biednych amerykanów zapoznając ich z tajnikami pędzenia bimbru. Gdyż w Ameryce dokonano zamachu na podstawowe prawa człowieka wprowadzając podstępnie prohibicje. W opowiadaniu dowiadujemy się, jaka była prawdziwa historia zatonięcia Titanica, oczywiście różna od wersji oficjalnej.

Czytając „Zbrodnię doskonałą" dowiadujemy się, dlaczego Jakub dożywa tak późnego wieku, ma zdolności parapsychiczne, dobrze mu się powodzi i dlaczego zawsze nęka go Birski. Jak również możemy dowiedzieć się jak popełnić zbrodnie doskonałą.

Opowiadania „Drewniany umysł" jak i „W kamiennym kręgu" stanowią ten typ, w których to dowiadujemy się jak to Jakub uratował świat przed zagłada, w wiadomy sobie sposób.

Kolejnym zasługującym na uwagę opowiadaniem jest „Reprywatyzacja" w której to po uchwalonej w 2001 roku reprywatyzacji wraca hrabia. Oczywiście jak hrabia to musi być wampir, ale on nie chce kąsać ludzi. Mając dużo pieniędzy chce pomóc Wojsławicą budując, drogi szkoły itp. A w zamian kwestię jego jadłospisu w chce rozwiązać w bardzo cywilizowany sposób stawiając krwiodawstwo i płacąc ludziom jeszcze za ich krew. Nawet Jakub się przekonuje do niego, ale wspaniała wizję mąci ludzka chciwość.

Po przeczytaniu pierwszego tomu przygód Wędrowycza byłem zachwycony, drugi był już trochę gorszy, no a trzeci trzyma mniej więcej poziom drugiego. Jeśli lubisz Jakuba i chciałbyś poznać tajemnicę jego długowieczności, skąd się wzięły jego zdolności i jak popełnić zbrodnie doskonałą a ponadto interesuje Cię prawdziwa historia Titanica to szczerze polecam. A jeśli nie za bardzo Cię obchodzą te informacje i masz pod ręką jakąś ciekawą lekturę to lepiej zagłęb się w niej, a wizytę na Starym majdanie odłóż, na kiedy indziej, Jakub nigdzie się nie wybiera i na pewno zaczeka na Ciebie.