Wersja dla osób niedowidzących
Isadora
-
"Wodnik ze Starego Lasu" to kolejna, po wzruszającej "Zosi i księciu Elfów", baśń dla dzieci autorstwa Anety Noworyty.
Tym razem magiczna opowieść przeniesie młodego czytelnika wprost do świata, w którym rzeczywistość przeplata się z ludowymi wierzeniami, ożywają dawne legendy, a postaci z krainy wyobraźni są na wyciągnięcie ręki.
Mały Maks wybiera się nad jezioro ukryte w głębi Starego Lasu. Podczas wędkowania zostaje wciągnięty do wody przez olbrzymiego suma, jednak od utonięcia ratuje go dziwna i tajemnicza postać o stopach pokrytych rybią łuską. Wodnik Zawiłek zaprzyjaźnia się z Maksem; razem spędzają beztroskie dni w magicznym Starym Lesie, podziwiają tańczące w czasie pełni księżyca zjawiskowe rusałki nad wodami jeziora... Brat Maksa, Fredzio, nie wierzy jednak w fantastyczne opowieści, bo po pierwsze wodniki są postaciami z legend, a po drugie każdy wie, że to istoty podstępne i groźne...
Aby przekonać brata o prawdziwości swoich słów, Maks zabiera go na leśną polanę, gdzie ma odbyć się niezwykła uroczystość...
"Wodnik ze Starego Lasu" to pełna fantazji opowieść, w której wszystko staje się możliwe - wystarczy puścić wodze wyobraźni, by znaleźć się w świecie zaludnionym przez swojskie skrzaty, tajemnicze elfy i wdzięczne rusałki ukryte w głębi prastarego lasu, nad którym niepodzielnie panuje potężna Matka Natura.
Ta czarodziejska baśń pozwoli dziecku oderwać się od rzeczywistości, uwierzyć w magię, a także przekonać się o wielkiej sile i wartości przyjaźni. Napisana prostym, zrozumiałym językiem, o nieskomplikowanej fabule, zainspirowana motywami ludowych wierzeń stanowi oryginalną, ciekawą i godną polecenia propozycję dla najmłodszych czytelników. Dodatkową jej atrakcją są piękne, plastycznie wysmakowane ilustracje autorki, które z pewnością pobudzą dziecięcą wyobraźnie i zachęcą do zapoznania się z treścią baśni.
Zapraszam wszystkie dzieci do Starego Lasu, gdzie w blasku księżyca elfy wirują ze świetlikami, rusałki tańczą nad taflą jeziora, a leśne skrzaty przemykają cicho wśród omszałych pni prastarych dębów.
