Wiersze Napisane | Autor: Andrzej Ballo

Andrzej Ballo, to poeta oraz muzyk. W swoim artystycznym dorobku, ma tomiki takie jak: Anonse i przepowiednie oraz Wiersze algebraiczne.

Wiersze napisane stanowią zbiorek bardzo dobry – większość tekstów poruszyła we mnie wiele skrywanych emocji, stała się wyrazicielką wspólnoty czytelniczych doświadczeń i lekturowych poglądów między mną, a podmiotem piszącym.

Teksty zawarte w tym woluminie łączy jedno – postać autora, który postanawia się ujawnić za pomocą parabaz. W jednym z utworów wtrąca on swoje zdanie, wskazuje na to, że właśnie jest w trakcie tworzenia i może dowolnie kształtować tworzony tekst. Autor wyskakuje z tomiku, daje o sobie znać, nie pozwala o sobie zapomnieć.

Nie jest to bez przyczyny, najlepsze teksty ze zbiorku dotyczą bowiem procesu tworzenia, relacji duchowej przyjaźni między czytelnikiem a pisarzem.

Motywy twórczości, pisania i relacji autor-czytelnik, nie są jednak jedynymi tematami poruszanymi w tomiku, choć to one dominują. Poeta poprzez swoje literackie miniatury zachęca również do refleksji nad relacjami wiara-rozum, samotnością, życiem złudzeniami, a także nad istotą człowieka i możliwościami jego poznania. Jednym z piękniejszych w moim odczuciu tekstów jest korespondencja:

człowieka
nie otworzysz

klamka jest
od wewnątrz

nawet nie zajrzysz

zamurował okna

pozostało
głośno pukać

telefonem
lub mailem [1]

Upodobałam sobie także fragmenty utworu szyfrogram:

(...)Zapadam się
w literaturę

znajdziesz mnie
w spisie treści

tam najchętniej
tęsknię [2]

Wiele im podobnych, wkraczających w relację odbiorczo-nadawczą, w pojmowanie literatury, przeżywanie czytelnictwa i swojego kontaktu z lekturą – znajdziemy w tym tomiku.
To zbiorek idealny dla ludzi, którzy oprócz czytania siebie w wierszach lubią czytać o czytaniu i wszelkimi związanymi z tym zagadnieniami.
Nie pożałujecie lektury, gwarantuję!

[1] Andrzej Ballo, Korespondencja [w:] Wiersze napisane, Miniatura, Kraków 2011, s. 19.
[2] Tamże, s. 69.