Isadora
-
"Cierpkość wiśni" to druga część "owocowej" serii - obok "Smaku świeżych malin" i "Herbatników z jagodami" - autorstwa Izabeli Sowy. Na mnie podziałała iście wiosennie - ta emanująca ciepłem i pozytywną energią, zaskakująca świeżością i lekkością stylu, skrząca dowcipem młodzieżowa powieść zapewniła mi solidną, ożywczą dawkę relaksującej rozrywki i zdecydowanie poprawiła nastrój.
Osiemnastoletnia Wisława, nazywana przez najbliższych Wiśnią, rozpoczyna nowy etap życia - studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku wyznaczonym przez ambitnego ojca. Dziewczyna początkowo bez szemrania podporządkowuje się woli rodziców, gdyż jest z nimi silnie związana emocjonalnie i przyzwyczajona do nadopiekuńczości oraz spełniania stawianych jej oczekiwań. Wkrótce jednak postanawia zmienić kierunek studiów - ta decyzja spotyka się ze sprzeciwem i niezrozumieniem rodziców. Wiśnia buntuje się i stawia na swoim - wyprowadza się z domu, by zamieszkać na stancji wraz z koleżankami ze studiów: błyskotliwą i oczytaną Mileną, której image przeczy inteligencji, spokojną i sympatyczną Wiktorią pochodzącą z podlubelskiej wsi oraz poszukującą sensu życia Marią. Dziewczyny przeżywają mnóstwo perypetii związanych z absurdalną nieraz uniwersytecką rzeczywistością oraz niełatwymi początkami samodzielnego studenckiego życia przy okazji zacieśniając więzy przyjaźni i przeżywając miłosne uniesienia. W życiu Wiśni wiele się zmienia, a jej bunt nieoczekiwanie prowadzi do poważnych zawirowań także w rodzinnym domu.
"Cierpkość wiśni" to dowcipna, ciepła, a zarazem mądra i życiowa powieść traktująca z wyczuciem, lekkością i humorem o sprawach nurtujących niejednego młodego człowieka. Opowiada o dylematach, rozterkach, wątpliwościach i trudach towarzyszących wchodzeniu w dorosłe życie, pierwszych próbach samodzielności bez ochronnego rodzicielskiego parasola. Podejmuje tematykę poszukiwania własnej drogi życiowej - być może czasem na przekór oczekiwaniom otoczenia, naszpikowanej błędnymi decyzjami, ale własnej, pozwalającej poznać samego siebie i swoje możliwości. To również opowieść o poszukiwaniu akceptacji, przyjaźni i miłości - czyli najbardziej absorbujących i delikatnych aspektach życia, niejednokrotnie wprowadzających spory zamęt w relacjach z najbliższymi. Izabela Sowa potrafi opowiadać o ważnych sprawach z niesamowitą swobodą i optymizmem okraszonym sporą dawką inteligentnego humoru. Główne atuty jej książki to wszechobecny komizm słowny i sytuacyjny, błyskotliwe i zabawne dialogi oraz interesująco i niebanalnie nakreślone sylwetki bohaterów.
Lekturę czyta się z prawdziwą przyjemnością i uśmiechem na ustach. Gorąco polecam każdemu cierpiącemu na obniżenie nastroju - książka Izabeli Sowy skutecznie wyrwie Was z marazmu, rozbawi i zrelaksuje.